Title : that one thing #fictionbyblue #johnyong #จอห์นยง
Author : @blueasmysoul
Genre : post-break up, angst
BGM : แค่เพียงฉัน(ที่ไม่ลืม) - เอิ๊ต ภัทรวี
Note : ลง os เรื่องนี้ครั้งแรกใน TwitLonger (31st Jul 2018)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
...ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เรากลายเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน...
...ตั้งแต่เมื่อไรกันที่เขาทนมองใบหน้าเคยบอกว่าแสนรักหนักหนาอีกไม่ได้...
...ตั้งแต่เมื่อไรกันที่ชื่อของอีกคนไม่สามารถทำให้เขายิ้มได้อีกแล้ว...
เขาเคยพูดว่าอีกคนเป็นเพื่อนคู่วิญญาณของเขา อีกคนก็เคยพูดว่าเขาก็เป็นเพื่อนคู่ชีวิตของตน เราพูดออกไปแบบนั้นก็เพราะว่าเราคิดว่ารู้จักกันดีที่สุดแม้ว่าใครต่อใครจะบอกว่าเราแตกต่างกันมากจนไม่คิดว่าจะมาสนิทกันได้
แต่ไม่ว่าใครจะพูดอะไร เราก็รู้จักกันดีที่สุดอยู่ดี อาจจะไม่ทั้งหมดแต่เพราะคิดว่าการที่พวกเขาอยู่ด้วยกันมานานกว่าคนอื่นทำให้เรารู้จักกันดีที่สุด...ในเวลานั้นน่ะนะ
คนที่แทยงยั้งตัวตนน้อยที่สุดเวลาอยู่ด้วยกันก็คือจอห์นนี่
คนที่ทำให้จอห์นนี่รู้สึกดีเวลาได้ดูแลคนอื่นก็คือแทยง
เขารู้ว่าความรู้สึกที่มีให้อีกฝ่ายมันเกินคำว่าเพื่อนมาตั้งนานแล้ว แต่เพราะคำว่า 'เพื่อน' นี่ล่ะที่ทำให้เขาต้องคอยบอกตัวเองว่าไม่ให้ล้ำเส้น เป็นเพื่อนกันแล้วเรายังได้อยู่ใกล้ๆ ดีกว่าสารภาพไปแล้วอีกคนปฏิเสธกลับมา แบบนั้นมันจะไม่แย่กว่าหรอกเหรอ?
เราเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆจนกระทั่งวันหนึ่ง เราตัดสินใจลองเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนไปเป็นคนรัก น่าแปลกใจเหมือนกันที่อีกคนก็รู้สึกแบบเดียวกันกับที่เขารู้สึก ในช่วงแรกๆทุกอย่างมันดูดีไปหมด ราบรื่นเหมือนว่ามันจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ แต่พอเวลาผ่านไป ความแตกต่างที่คนอื่นเคยพูดไว้ก็เล่นงานพวกเขาจนได้
และจุดสิ้นสุดก็มาถึงเร็วเกินกว่าที่เราจะรู้ตัว
ถึงเราพยายามด้วยกันอยู่หลายต่อหลายครั้ง เราฝืนตัวเองเพื่ออีกคน แต่สุดท้ายมันก็พังจนแก้ไขอะไรไม่ได้อีก
มันจบลงแล้ว
จากที่เคยคิดว่าเรารู้จักกันดีที่สุด กลับกลายเป็นว่าตอนนี้เราไม่รู้จักกันเลยแม้แต่นิดเดียว
หากเขาทั้งคู่เป็นแค่คนธรรมดาไม่ใช่คนที่มีชื่อเสียงอะไร ตอนนี้พวกเขาคงทำทุกทางเพื่อตัดขาดทุกสิ่งอย่างที่บอกบ่งถึงตัวตนอีกคน ไม่ต้องอยู่ใกล้กัน ไม่ต้องมาเจอกัน แต่โชคร้าย ต่อให้ความสัมพันธ์ที่เคยมีให้กันจบลง แต่หนึ่งสถานะที่เราไม่สามารถจบได้คือการเป็นเมมเบอร์ในวงเดียวกัน
ต่อให้พวกเขาอยากอยู่ไกลกันมากขนาดไหน แต่มากสุดที่ห่างได้ก็แค่คนละฝากของแถวตอนเรียงเดี่ยว18คน
ต่อให้พวกเขาไม่อยากมองหน้ากันมากแค่ไหน แต่เรายังต้องอยู่ด้วย หน้ากล้องพวกเขาก็ต้องทำเป็นเพื่อนสนิทกันเดิมเพื่อไม่ให้แฟนคลับเสียใจ
ต่อให้พวกเขาไม่อยากได้ยินเสียงมากแค่ไหน เพลงที่พวกเขาต้องร้องก็มีเสียงของพวกเขาอยู่ดี
ต่อให้พวกเขาอยากตัดใจจากอีกฝ่ายแทบตายแค่ไหน แต่สิ่งที่พวกเขาเป็นอยู่ก็ไม่อนุญาตให้พวกเขาทำอะไรได้เลย
.
.
.
.
.
.
.
end
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
note (1 / 31.06.2018) : osสั้นๆที่ลั่นเพราะอินคู่ชิปค่ะ5555555
ตอนกำลังพิมพ์เรื่องนี้ยังไม่กินข้าวค่ะ หิวข้าวเร้กน้อยถึงปานกลาง พิมพ์ในทรศอีก ถ้าอ่านแล้วงง...เราขอโทษด้วยนะคะ เพราะเราก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นเราพิมพ์อะไรลงไปบ้าง55555TT555555
(รูปคู่ก็ไม่มี ไม่เล่นกันเหมือนแต่ก่อนอีก แถมยังแทบจะไม่คุยกันด้วย มันเกิดอะไรขึ้น ถามจีงนะ ยังรู้จักกันอยู่ไม๊ จอห์นนี่ แทยง ตอบน้อง พวกพี่ยังรู้จักกันอยู่ไม๊ㅠㅠㅠㅠㅠㅠㅠ)
note (2 / 08.01.2019) : สันยาจะไม่เขียนอะไรแบบนี้อีกแร้ว เพราะชีวิตจริงเขารักกันดีค่ะ LOL
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in