เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Anxiety DisordersPradthana Toomsiri
Anxiety disorders (2) : ฝันร้ายที่ไม่สิ้นสุด...
  • จริงๆแล้ว สิริเวลาที่เราไปพบจิตแพทย์จนถึงเวลานี้ก็ยังไม่ยาวนานเท่าไหร่เลยนะ
    นับเวลาได้แค่ 4-5 เดือนเอง
    แต่ทำไม๊.. ทำไมในความรู้สึกเรามันช่างแสนยาวนาน
    ชะรอยจะเหมือนกับที่คนเค้าบอก (ใครบอกหว่า)
    ว่าเวลาที่มีความสุข มักจะผ่านไปเร็ว
    ส่วนเวลาแห่งความทุกข์ก็กลับกัน ^ ^''

    ช่วงแรกๆนี่ใกล้เวลาหมอนัดที ชีวิตจะเหมือนเกิดแฟลชแบ๊คเป็นห้วงๆ
    สมมุติว่าคุณหมอนัดพบวันอาทิตย์
    ช่วงวันจันทร์ - พฤหัสบดี จะยังไม่อนาทรร้อนใจอะไร
    พอเข้าวันศุกร์ก็เริ่มวิตกจริตแล้ว... _(:3/L)_

    ภาพฉากความหลังวนมาซ้ำๆย้ำๆ วนลูปแบบไม่สิ้นสุด นึกถึงพวกฝันร้ายในเกม/การ์ตูนเลย

    ใครเคยมีประสบการณ์แย่ๆบ้างคะ?
    ประสบการณ์แบบทำให้เราที่รู้สึกแย่น่ะค่ะ 
    อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ เช่นเคยลืมตัวทักคนผิด แล้วอายมากกกกกก
    หรือเรื่องใหญ่แบบ อกหัก สูญเสียสิ่งที่รักไป

    ช่วงก่อนพบแพทย์นั้น สมองของเราจะรีรันประสบการณ์ร้ายๆตั้งแต่จำความได้จนถึงเหตุการณ์ล่าสุด 
    ซึ่งเป็นเรื่องใหญ่สุดในปัจจุบัน - (ทำให้เราน๊อตหลุด และตัดสินใจพบจิตแพทย์)
    พอฉายภาพในหัวถึงปัจจุบันปุ๊บ... จะทำการรีรันตั้งแต่ต้นอีกครั้งค่ะ ^ ^''

    แล้วเมื่อไหร่จะหยุด... มันไม่หยุดค่ะ... 



    เคยเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์กันไหมคะ?
    จริงๆแล้วเราเคยแค่แตะๆพื้นฐานตอนม.ต้นเองนะ (อ้าว...แล้วพูดเพื่อ)
    อยากจะเล่าให้ฟังว่ากระบวนการค่อนข้างคล้ายการเขียนโปรแกรมค่ะ
    คือเราต้องมีคำสั่ง - เงื่อนไข - ขั้นตอน ที่จะบอกว่าต้องวิ่งไปทางไหนต่อจึงจะเกิด output
    พอดีสมองเราตอนนี้มันติดลูปค่ะ ^ ^''
    เขียนโค้ดผิด วนลูปเฉยเลย

    ทีนี้ตัวประมวลผล ซึ่งก็คือสมองเรามันก็ทำงานหนักเกิน >> โอเวอร์ฮีทค่ะ
    ผลที่ได้คือ เป็นไข้ นอนไม่หลับ ปวดหัว ฯลฯ

    มีคนบอกว่าให้เลิกคิด อย่าไปคิดเรื่องบั่นทอน จะคิดมากทำไม และอื่นๆ
    ในกรณีของเรา ทำไม่ได้ซักอย่าง ค่ะ

    บางทีอยากตะโกนใส่หน้า
    \ =[]= /  ถ้าทำได้ชั้นไปพบจิตแพทย์เพื่อ!!!!!!!!!

    อาการทั้งหลายแหล่นั้นจะพีคสุดตอนอยู่ในห้องกับคุณหมอ
    เราเลยไม่เคยพบหมอคนเดียวเลย ลากคุณแฟนไปด้วยตลอด
    เนื่องจากช่วงแรกๆตอบคำถามไม่ได้เลย กลัวไปหมดทุกอย่าง
    กลัวตอบผิด กลัวว่าจริงแล้วไม่ได้ป่วย กลัวหมอดุ อะไรไม่รู้เยอะแยะสับสนไปหมด

    คุณหมอก็ช่างใจดี ถามแต่ละอย่างกรีดแผลสดๆกันตรงนั้น _(:3/L)_
    ทิชชู่จะหมดกล่องอยู่แล้ว  (คาดว่าเป็นอุปกรณ์ประจำห้องตรวจ เติมไม่เคยพร่อง lol)
    หนึ่งชั่วโมงผ่านไป หยุดร้องไห้ หมอปิดประเด็น ให้การบ้าน
    พอคุยจบ ได้ร้องไห้แล้วโล่งค่ะ เหมือนผ่านเควส อารมณ์ดี 
    พูดทุกอาทิตย์หลังพบหมอว่าไม่รู้จะเครียดไปก่อนทำไม

    เดินไปจ่ายเงิน รับยา ได้ยาต้านเศร้า และยานอนหลับ
    เปิดดูบิลค่ารักษาแล้วเศร้าแป๊บ 
    สามพัน....
    นัดอีกทีอาทิตย์หน้า. TT_TT





Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in