ฮืออ ชอบภาษามากเลยค่ะ แล้วแบบ คือๆๆเด็กดีไปอี้กกก ใดๆล้วนคืออาจารย์ซอแซ่บมากโอ้ย ถึงจะปากแข็งไปหน่อยก็เถอะ

ฮือออชอบนะคะ

ถามเราหน่อยค่ะ ว่าหลังอ่านจบแล้วยังอยู่ดีมั้ย...

ตอบให้เลยว่าไม่ไหว จะล้มค่ะ อารมณ์เหมือนเดินกินไอติมอยู่ดีๆ ละโดนเตะตัดขาล้ม แต่สุดท้ายไอติมก็็ไม่ตกพื้นอ่ะค่ะ ยังกินต่อได้ แงงงงงงงง

ให้ครส.ที่แบบ เราช่วยอะไรโดยองไม่ได้เลยหรอ ช่วยปลอบช่วยกอดน้องตอนที่น้องเสียใจ ตอนที่คนใจร้ายไม่กอดน้อง เราเสียใจมากเลยที่น้องเราเจอคนใจร้าย แต่ว่าน้องเรารักเขาไปแล้ว เราทำอะไรไม่ได้เลย เราจะตีๆ อาจารย์ซอ ;-;

เรากลัวมากเลยค่ะ กลัวว่าน้องเราจะเสียใจอยู่คนเดียวไปตลอดรึเปล่า น้องเราดูเป็นคนที่เด็ดเดี่ยวมากเลยนะคะ รักเขามากแต่ก็ยอมที่จะถอยออกมาไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยว ไม่ไปเจอ ไม่ให้เขากอดเหมือนเดิม เก่งมากเลยค่ะ แต่ว่าทำแบบนี้น้องต้องเสียใจมากแน่ๆ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหักห้ามใจตัวเองได้ แต่น้องก็ทำให้อาจารย์ซอรู้ตัวนะคะว่าขาดน้องไม่ได้เหมือนกัน ก็แหงล่ะนะคะอาจารย์ โดยองที่รักอาจารย์ซอน่ะมีคนเดียวนะ ถ้าอาจารย์ไม่รักก็ไม่มีโอกาสละน้าาา

อ่านตั้งแต่แรกจนจบให้อารมณ์ที่ตีรวนกันไปหมดค่ะ เขินเขาในตอนแรก ไม่กรี๊ดไม่ได้เลย มันดีมากกกกกกกก แค่นึกภาพยัยตัวแสบโดนอุ้มนั่งบนตักอาจารย์แล้วแบบฟหกด่าฟสฟสป่กฟฟฟ ;////;
(((((ยั่วเก่งมากเด็กบ้าาาาา)))))

อาจารย์ซอก็นะคะ แซ่บมากพ่อเอ๊ยยยยยย แต่ไม่อยากชมมาก เขินค่ะ *วิ่ง*

ขอบคุณมากนะคะ ภาษาของคุณดีมากเลย ชอบการเล่าเรื่องให้คิดตามได้ เป็นอะไรที่ดีมากเลยค่ะ ❤

เราดีใจที่ได้อ่านจอห์นโดของคุณนะคะ เราเป็นกำลังใจให้นะคะ

มันดีมากๆเลยค่ะ ;-;

Prof. Suh so damn hot ;---; // ♡ thx for your ซิน your พอร์น ka

กู๊ดบอย คำนี้ลอยมาเลยค่ะ;-;