เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชีวิตนี้สอนให้รู้ว่าPluto
บทที่ 6 : คิดถึงนะ
  • บทที่ 6
    "คิดถึงนะ"

    บางคนก็ได้แค่อาศัยอยู่ในความทรงจำเท่านั้น เพราะในชีวิตจริงเขาไม่ได้อยู่ตรงนี้ข้างกายเราแล้ว
    เรื่องราวของเรามันผ่านมานานแล้ว นานพอที่เธอจะเริ่มใหม่ นานพอที่ฉันเองก็เจอใครมากมาย
    มันผ่านมานานพอที่เราทั้งคู่เข้มแข็งขึ้นและใช้ชีวิตได้อย่างปกติสุข มีชีวิตที่ดีกับเพื่อนๆ คนรอบกาย

    แต่ในเดือนๆหนึ่งจะมี ครั้ง หรือสองครั้ง หรือบางที สองเดือนครั้ง ที่มันเกิดความรู้สึกนี้ขึ้นมา บางครั้งแค่ฟังบางบทเพลงก็นึกถึงเธอขึ้นมา มันอาจเป็นวันที่เราเหงาที่สุด เหนื่อยที่สุด เลยนึกถึงขึ้นมาหรือเปล่าห
    ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรที่มักจะคิดถึงเธอขึ้นมาบ่อยๆ  มันอาจจะเรียกว่ารักฝังใจ หรือเราเองที่เหงาเกินไป
    ตอนนี้คงไม่คิดหาคำตอบว่าเหตุผลที่คิดถึงเธอมันเรียกว่าอะไร แต่เรารู้แค่ว่ามันเป็นเธอทุกครั้งที่จะโผล่มาในความคิดของเราเสมอ และมันเป็นเธอคนเดียว ไม่ว่าจะครั้งไหนๆ ทุกๆคนที่เราคิดถึง มันคือเธอ

    แต่สุดท้ายแล้ว ความคิดถึงก็เป็นได้แค่ความคิดถึง อาจส่งผ่านตัวอักษรบนสเตตัสเฟสบุ๊คไปถึงเธอ หรือเธออาจจะไม่รับรู้เลยก็ได้ ไม่ว่ายังไงท้ายที่สุดความคิดถึง มันก็เป็นได้แค่ความคิดในใจของฉัน..คนเดียว


    ในชีวิตหนึ่งได้เรียนรู้ว่า บางคนแม้จะไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แต่เขายังคงอยู่ในใจยังคงอยู่ในความทรงจำ
    บางครั้งถึงแม้จะคิดถึงแค่ไหน เราก็ทำได้แค่คิดถึงเพราะสุดท้ายแล้วเราจะพบว่าเส้นทางของเราสองคนมันแยกกันมานานแล้ว และเราก็ต้องมีชีวิตหน้าที่ ที่ต้องดำเนินไปอย่างที่มันเคยเป็นมา แค่รู้ว่ายังคิดถึง
    มันก็อบอุ่นใจแล้วในบางที 

    ....ก็รู้สึกดีทุกครั้งที่คิดถึงเธอไม่แน่ว่าในสักวันข้างหน้าเราอาจหวนกลับมาเจอกันร่วมทางกันอีกครั้งก็เป็นได้ ......

    คิดถึงนะ
    :)


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in