005 - suffer
เคยได้ยินเรื่องของดอกคัตเตอร์ไหม?
"แล้ว.. ยังไง?"
"กูไม่ได้กินเหล้ามานานแล้วนะเว้ย! เพราะกูอยากลืมเขา กูถึงมากิน"
"หยุด แล้วกลับบ้านนอนซะ"
"มึงไม่เข้าใจกูหรอ? กูเจ็บ ได้ยินไหมว่ากูเจ็บ!"
นี่แหละนะ
ที่เขาว่าอย่าถือคนบ้า อย่าว่าคนเมา
แล้วตอนนี้ ไอ้โย่ง ผมหยิก ใส่แว่นนี่
ทั้งบ้าทั้งเมา
หนึ่ง เมาเพราะอกหัก
สอง บ้าเพราะเวลาเมาแล้วโทรมาหากูเนี่ย!
"ผู้หญิงคนเดียวทำมึงเป็นขนาดนี้เลยรึไง"
"..."
"ไม่คิดว่าพ่อแม่จะเสียใจหรอ เอาเงินท่านมาลงขวดแบบนี้น่ะ"
"..."
"ถ้าไม่ห่วงตัวเอง ก็ให้รู้หน่อยว่ากูห่วงมึง"
"มึงนี่มัน.."
"อะไร?"
"ทำไมถึงดีกับกูขนาดนี้ กูทำมึงเจ็บขนาดนี้ ไม่เกลียดกูหรอ?"
"จะเกลียดมึงทำไม?"
"ก็กูไม่เคยตอบรับความรู้สึกมึงเลย มีแต่ทำให้มึงกังวลใจ"
"..."
นั่นสิ..
"มึงดีกับกูมากนะ แล้วมึงเองก็ไม่ใช่คนไม่ดี"
"..."
"หรือจริง ๆ แล้วกูควร.."
"ควรอะไร?"
มึงจะพูดอะไรไอ้แว่น อย่าพูดมันตอนเมา กูขอร้อง..
"...พรุ่งนี้ มาหากูที่ห้องสมุด แล้วกูจะให้คำตอบมึง"
"คำตอบอะไร?"
"ก็คำตอบ.. ของความรู้สึกมึงไง"
"..."
"ปล่อยผม แต่งหน้ามาสวย ๆ นะ กูจะรอ"
แย่แล้ว ต้องแย่แน่ ๆ ...
"กู.. กูโทษว่ะ เมื่อคืนกูเมามากจริง ๆ"
"แล้ว?"
"ก็ที่พูดไปเมื่อคืนอ่ะ กูเมา"
นี่ใช่ไหมที่เขาว่า อย่าถือคนบ้าอย่าว่าคนเมา
หนึ่ง เมื่อคืนมันเมา
สอง เราบ้าที่ไปเชื่อคำพูดของคนเมา
กำลังหวังอะไรอยู่หรอ?
"เออกูไม่ได้อะไร ก็คิดอยู่แล้วว่ามึงเมา ฮ่า ๆ"
"มึงโกหก"
"..."
"ถ้าไม่ได้อะไร มึงจะปล่อยผมแต่งหน้ามาทำไม"
"..."
"ถึงกูจะเมา แต่กูก็มีสติจะจำคำพูดตัวเองได้นะ แค่ควบคุมตัวเองไม่ได้"
"..."
"กูขอโทษ ที่ทำเหมือนให้ความหวังมึง แต่ตอนนี้สำหรับกูมึงยัง-"
"ช่างแม่งเถอะ กูต้องไปแล้ว"
เร็วเข้า หันหลังเดินออกมา
ชัดเจนขนาดนี้ยังจะเอาอะไรมาหวังอีก
"กูขอโทษ"
ไม่ทัน ช้าไป
โดนดึงเข้าไปกอดจนได้ หมอนี่เร็วกว่าเรา
แล้วอย่างนี้ จะตัดใจได้ยังไงกัน...
ดอกคัตเตอร์เป็นดอกไม้ที่มักจะใช้ประดับให้ดอกอื่น ๆ ในช่อดูเด่น
มันมีความหมายว่า
แม้คุณจะมองไม่เห็นฉัน แต่ฉันก็มีแค่คุณเสมอมา..
_____________________________
Talk w/me
เป็นอีกหนึ่งฉากที่ทำใจค่อนข้างลำบากตอนเขียน ฮ่า ๆ
เจ็บปวดเล็กน้อยเจ้าค่ะ มากกว่านี้ก็ยังไหวอยู่
หวังว่าซีนนี้จะพอสร้างความแสบ ๆ คัน ๆ ให้ผู้อ่านได้ไม่น้อยนะคะ
ปล.อย่าเพิ่งสาปส่งพระเอกของเราล่ะะ
enjoy reading ค่าทุกคนนน
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in