"กูพรีหมดแล้วโว้่ยยยยยย เป็นไทสักทีกูไอ้สัสเอ้ย " 

"พรีเสร็จแล้วไงวะ สอบรอมึงอยู่ไอ้โย"  โยหรือไอ้คนที่เพิ่งตะโกนไปตะกี้นั่งลงหลังจากที่มันถูกไอ้ดินดับฟันมัน

"พรีเสร็จ อีกสองอาทิตย์สอบ ไอ้สัสกูยังไม่ได้พักหายใจเลยแม่ง"

"คนเก่งแบบมึงยังต้องพูดหรอไอ้เพียว ใช่ป่ะไอ้เอม" เขาพยักหน้าก่อนจะรับบุหรี่จากมันมาสูบต่อ วิถีคนแมนๆครับ มีเวลาบ้างไม่ได้ต้องจัดกันสักมวนนสองมวน ก็ไม่รู้เหมือนกันจะตายเพราะนอนไม่พอ เหล้า หรือบุหรี่ 

"มึงก็เก่งไอ้เอม แล้วมึงไม่ไปหาอิงหรอวะ " อิง หรืออิงเอย เพื่อนสนิทตัวขาวต่างคณะของเขา จะว่าไป เขาไม่เจออิงมาเป็นเดือนได้ เจอล่าสุดก็วันที่บังเอิญเจอที่ร้านข้าวมันก็สองอาทิตย์กว่าแล้วป่ะวะ

"เออว่ะ กูไปหาอิงก่อนนะเว้ย ไว้เจอกัน" เขาว่าก่อนจะดับบุหรี่แล้วรีบเดินมายังรถโดยไม่สนใจพวกมัน ในสมองตอนนี้คือขอไปเจอเพื่อนตัวขาวให้หายเหนื่อยก่อนดีกว่า

.

.

เอมจอดรถแถวตึกคณะมนุษย์ก่อนจะหยิบน้ำหอมที่อยู่เบาะหลังมาฉีดให้ดับกลิ่นบุหรี่ที่อาจติดตัวมา เพราะอิงไม่ชอบ ก่อนจะหยิบหมากฝรั่งออกมาเคี้ยวเพื่อช่วยอีกทาง ถ้าถามว่าทำไมต้องทำขนาดนี้หรอ ? ก็เพราะอิงไม่ชอบกลิ่นบุหรี่ จริง ๆ เจ้าตัวก็ขอให้เลิกนะ แต่มันยาก จนอีกฝ่ายปลงที่จะขอให้เลิก แค่ขอเวลามาเจอไม่มีกลิ่นก็พอ

เอมเดินเข้ามายังคณะมนุษย์ที่มาจนคุ้นและชินทาง ก่อนจะเห็นกลุ่มเพื่อนตัวขาวที่นั่งอยู่ใต้ตึกกำลังหัวเราะอย่างมีความสุข

"อิง เอมมาอ่ะ" เพราะอิงนั่งหันหลังทำให้ไม่เห็นเขาที่เดินเข้าไปหา เป็นชาที่นั่งตรงข้ามสะกิดบอกอิงถึงหันมาก่อนจะยิ้มจนตาหายให้เขา แม่งน่ารักว่ะ

"อ้าวเอม มาไม่บอก นึกว่าตายที่คณะแล้วนะ" 

"ถ้าเอมตาย อิงจะเสียใจที่ไม่มีคนพาไปกินชาบูนะ" 

"อิงล้อเล่นนน มารับหรอ" เขานั่งลงข้าง ๆ อิง คนตัวขาวยังน่ารักเหมือนเดิม แม่งทัชในใจกูฉิบหายว่ะ 

"ครับ กลับมั้ย ?"  

"อิงกลับเลยก็ได้ เดี๋ยวชากับโซ่ก็จะกลับเหมือนกันเนี่ย"  เหมือนเห็นแบบนั้น อิงก็โอเคที่จะกลับ เขาช่วยคนตัวขาวเก็บของลงกระเป๋าก่อนจะแยกกันกลับพวกชาและโซ่ที่จอดรถคนละทาง

"จะมาทำไมไม่บอกอิงอ่ะ เนี่ยถ้าวันนี้อิงไม่อยู่จะเก้อมั้ย" เขามีความสุขเสมอเวลาที่อีกคนบ่น ปากชมพูๆนั่นก็น่าบีบจริงๆ

"ไม่ดีใจหรอที่เอมมาหา งั้นเอมไม่มาก็ได้นะ " แกล้งหงอยนิดหน่อย อิงหันมาก่อนเอื้อมมือมาดึงแก้มของเขาก่อนจะยึดเล่น

"ดีใจสิ ก็ไม่เจอเอมนาน แต่แบบกลัวเก้อไง ไม่โทรไม่ทักมาก่อนด้วยอีกอ่ะ" เขายิ้มก่อนจะเอื้อมมือไปลูบหัวของอีกคน 

"ก็จะมาง้อไง ไปกินชาบูกัน"

"ได้!"

.

.

หลังจากตกลงกันเสร็จ เขาก็ขับรถมาอิงมายังร้านชาบูที่ห้าง แต่เพราะคนเยอะพวกเขาเลยเปลื่ยนมากินอาหารญี่ปุ่นที่อิงชอบแทน 

"แล้วพรีงานเป็นไง โอเคมั้ยอ่ะ ดูเอมโทรมไปเยอะเลย" ไม่ว่าเปล่านิ้วเรียวของอีกคนก็มาลูบตามสันจมูก กรอบใบหน้าเขาอย่างสนุก 

"หมดแล้วครับ แต่อีกสองอาทิตย์จะสอบ เอมจะตายแล้วอิง" เขาว่าก่อนจะเอนหน้าซบกับฝ่ามืออีกคน ซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ว่าอะไร กลับบีบนวดให้อีก อิงน่ะแสนน่ารักจริงๆ

"ห้ามตายนะ ตายแล้วใครเลี้ยงข้าวอิงอ่ะ ไม่ได้นะเอม" 

"เอมมีค่าแค่นั้นหรออิง น้อยใจนะครับ" 

"เอมมีค่าและสำคัญกับอิงเสมอน้า ไม่น้อยใจๆ ดีกัน" อิงยื่นนิ้วก้อยมาเชิงให้ดีกัน น่ารักอีกแล้วว่ะ แต่ยังไม่ทันจะได้เกี่ยวก้อยกัน อาหารก็มาเสริ์ฟพอดี พวกเขาจึงเปลี่ยนความสนใจไปสนใจอาหารตรงหน้าแทน

"อร่อยที่สุดอ่ะ "  อิงว่าก่อนจะกินอะไรอย่างอร่อย เขามองอีกคนก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ แค่เห็นอีกคนมีความสุข หัวเราะ ยิ้ม มันก็เกินพอสำหรับเพื่อนแบบเขาแหละ

หลังจากกินข้าวเสร็จพวกเขาก็เดินย่อยต่อ เพราะอิงบอกอยากดูหนังสือเรียนพอดี ก่อนจะแวะซื้อขนมสำหรับอ่านหนังสืออีกนิด เขาก็มาส่งอิงที่คอนโด 

.

ซึ่งจริงๆ เขาตั้งใจว่าจะมาแค่ส่งอีกคน ไม่ได้คิดว่าจะมานอนด้วย แต่เพราะความขี้อ้อนและงอแงของอิงที่บอกให้นอนด้วยเพราะไม่เจอหน้านานก็ทำให้เขาใจอ่อนและมานั่งอยู่ในห้องอีกคนในตอนนี้

"เสื้อผ้าเอมอยู่ที่เดิมนะ อิงไปอาบน้ำก่อนจะมาปั่นงานต่อ" อิงว่าก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้อง เอมเอนตัวยาวลงกับโซฟา เป็นเดือนที่สาหัสและคิดถึงคนตัวขาวที่สุด อิงน่ะขี้นอยด์และยังติดเขามากอีก เห้อ ทำไมโลกต้องให้อิงเป็นแค่เพื่อนกูด้วยวะ

อิงที่เพิ่งอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จก็สังเกตถึงความเงียบผิดปกติจากห้องนั่งเล่น ก่อนจะเห็นอีกคนนอนหลับอยู่บนโซฟาอย่างสบายใจ อิงย่อตัวให้อยู่ในระดับเดียวกับเอมก่อนจะใช้นิ้วเรียวเกลี่ยผมที่ปรกหน้าอีกคนอย่างเบา ๆ

เอมดูโทรมได้ชัด โดยเฉพาะรอบดวงตาที่บ่งบอกถึงการอดหลับอดนอนของอีกคน คงเหนื่อยมากสินะ ขนาดนอนยังคิ้วขมวดจนเขาต้องใช้นิ้วค่อย ๆ นวดให้มันคลายออกจากกัน แต่เพราะต้องให้เอมอาบน้ำก่อน เลยให้นอนต่อไม่ได้ 

"เอมตื่นเร็ว ไปอาบน้ำก่อนค่อยมานอนนะ" นิ่ง ยังคงนิ่งอยู่ 

"เอม ไม่ตื่นอิงจะตีแล้วนะ" ขู่ก็แล้วยังไม่ตื่นอีก ทำไมเอมปลุกยากแบบนี้อ่ะ อิงถอนหายใจก่อนจะเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ ๆ หูอีกคน

"ถ้าไม่ตื่นจะจุ้บแล้วนะเอม" อิงว่าก่อนจะค่อย ๆ กดริมฝีปากลงบนแก้มอีกคนเบา ๆ และเป็นจังหวะเดียวที่เอมตื่นมาพอดี 

"ขโมยหอมแก้มเอมอีกแล้วหรอครับ" อิงลุกขึ้นยื่นทันที เอมที่เปลี่ยนจากนอนมาเป็นนั่งมองคนหน้าแดงแทน 

"ก็เอมไม่ตื่นอ่ะ ปลุกยากไรเบอร์นี้ อิงก็ต้องใช้วิธีปลุกอื่นดิ  ไปอาบน้ำเลยนะ ค่อยมานอน อิงจะทำงานแล้ว" 

"งั้นเอมไปอาบน้ำก่อนนะ แล้วจะมาช่วยทำงานนะครับ" เอมลุกขึ้นก่อนจะมาขยี้ผมที่เปียกของเขาเบาๆ ยิ้มในแบบของอีกคนที่ใครต่างชอบนักชอบหนา 

หลังจากอาบน้ำเสร็จเขาก็ออกมาหาอิงที่นั่งทำงานอยู่ห้องนั่งเล่น คนตัวขาวกำลังแปลเปเปอร์อยู่ อิงเรียนมนุษย์ ภาษาอังกฤษ ไม่แปลกที่อีกคนต้องแปลเปเปอร์อยู่ตลอดเวลา

"เอมมม อิงหนักอ่ะ นั่งดีๆ" อิงว่าก่อนจะเงยหน้ามายู่ปากใส่เขา ด้วยความมันเขี้ยว เลยบีบปากชมพูๆของอีกคนไปที

"เจ็บอ่ะ นิสัยไม่ดี"

"มีไรให้ช่วยมั้ย เยอะอยู่นะอิง"  เปเปอร์กว่าสิบแผ่นที่วางเต็มโต๊ะไปหมด ที่ทั้งแปลเสร็จแล้วและยังไม่แปลอีกเต็มไปหมด อดสงสารอีกคนไม่ได้

"ฮื่ออ มันเยอะอ่ะเอม อิงขี้เกียจ อยากดูการ์ตูนแล้ววว" ไม่ว่าเปล่า ยังเอาหัวมาถูที่อกเขาอีก อิง ใจเอมจะระเบิดแล้วนะ พอเหอะ t t

"เดี๋ยวเอมช่วยครับ แต่อิงถอยออกไปก่อนได้มั้ย" 

"ทำไมอ่ะ ไม่รักกันอ๋อ" รักจะบ้า แต่กูเขินครับ

"รักดิครับ แต่คือใจเอมจะระเบิดแล้วอิง อย่าน่ารักมากได้มั้ยเจ้าแมว" พอรู้ว่าเขาแพ้แล้วก็ยอมเอาหัวออกก่อน จะยิ้มจนตาหายให้เขาไปที 

"ก็อิงคิดถึงเอมอ่ะ ไม่มีคนให้อ้อนเลย อ้อนชาก็ไม่ได้ โซ่หวงจะตาย"

"เนี่ยถ้าเอมไม่มาวันนี้ อิงว่าจะไปตามแล้วนะ" 

"เนี่ย น่ารักอีกแล้วคนนี้" 

"ไม่ไหวแล้วอ่ะเอม อิงขี้เกียจ ไม่ทำแล้ว " คนตัวขาวฟุบลงไปกับโต๊ะ ก่อนจะหันมาหาคนที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาแปลเอกสารช่วยเขาอยู่ เอมน่ารักอีกแล้ว เห้อ ไม่รู้ว่านั่งมองอยู่นานแค่ไหน จนเอมหันมาแล้วยิ้มให้นั่นแหละ เขาถึงหลุดออกจากภวังค์

"'ง่วงแล้ว ไปนอนกันเหอะ" 

"ปิดไฟเลยนะอิง" 

"อือ ปิดเลยเอม"

เอมปิดไฟก่อนจะขึ้นมายังบนเตียงที่อีกฝั่งมีคนตัวขาวยึดครองไปแล้วพร้อมกับตุ๊กตาที่เขาซื้อให้ เอมหยิบโทรศัพท์มาดูก่อนว่าเพื่อนมันคุยอะไรกันบ้าง แต่ก็ต้องรู้สึกหนักที่อกเหมือนมีอะไรมาทับ

"อะไรครับแมว" เป็นอิงที่ที่จ้องมองเขาอยู่แบบนั้น

"เลิกเล่น นอนได้แล้ว เอม" เขายิ้มให้กับอีกคนก่อนจะยอมวางโทรศัพท์ จัดท่านอนให้สบายและกอดอีกคนไว้หลวม ๆ

"ไม่ได้นอนแบบนี้นานแล้วอ่ะ เอมอ่ะไม่ว่างให้อิงเลย น้อยใจแล้ว"

"ขอโทษครับ งานมันเยอะ ไม่น้อยใจนะ" เขาว่าก่อนจะลูบหัวอีกคนเล่น อิงชอบให้ลูบหัวอยู่เสมอ เจ้าตัวบอกมันสบาย

"ไม่รู้แหละ เอมต้องชดเชยให้อิง" 

"ชดเชยยังไงครับ บอกมาเลย"

"ก็ชดเชยด้วยการนอนกอดอิงไปทั้งคืนเลย โอเคมั้ย?" 

"ไม่บอกก็ทำครับ "

 

เขาว่าก่อนจะเปลี่ยนท่าให้อิงนอนได้อย่างสบาย แล้วกอดอีกคนไว้อย่างหลวม ๆ ก่อนจะจูบลงบนหน้าผากไปหนึ่งที เอมเขยิบเข้ามาให้เขากอดได้ถนัดขึ้น

"นอนได้แล้วครับ"

"ฝันดีนะเอม "

"ฝันดีครับอิงเอย"