เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เขียนไปเรื่อยนอวอรอรอตอพอลอ
บนเส้นทางของสุขนิยม (hedonist vs epicureanist vs สัตว์โลกสายพันธุ์อื่นๆ)
  • ถนนสองเส้นนั้น ล้วนใช้ชื่อไทยว่า สุขนิยม

    ทางสายแรกแยกไปทางซ้าย ชื่อของมันถอดความจากภาษาอังกฤษได้ว่า Hedonism (n) และคนที่เลือกเดินบนทางสายนั้น ย่อมขนานนามเป็น hedonist (adj) อีกเส้นทางหนึ่งต้องเลี้ยวไปทางขวา ป้ายถนนบอกชื่อ Epicurean ตามฉายาของปราชญ์ชาวกรีก ชื่อ Epicurus ผู้บุกเบิกแผ้วทางสายนี้

    บันทึกจากสมัยบาบิลอนโบราณ อ้างถึงถ้อยคำที่เทวีแห่งเมรัยและความร่าเริงถึงกษัตริย์กิลกาเมชบนเส้นทางแห่งการตามหาอมตะภาพอันไร้ประโยชน์ นางเตือน "จงเติมท้องของเจ้าให้เต็ม จงร่าเริงทุกวันคืน ให้กลางวันของเจ้าเต็มไปด้วยความร่าเริง การเต้นรำ จงขับสีคีตการชั่ววันชั่วคืน สวมอาภรณ์ใหม่และสะอาด อาบน้ำและสระผม [ให้สบายกาย] จงเหลียวแลเด็กน้อยที่เกาะกุมมือของเจ้าอยู่ และโอบกอดภริยาของเจ้าให้นางรื่นรมย์ มนุษย์ พึงสนใจสิ่งเหล่านี้ก็เพียงพอ"

    Hedonist ในโลก ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ ล้วนสะกดจิตของตนด้วยคาถาแห่งความสุขนี้ ถนนสาย Hedonism จึงเต็มไปด้วยสรรพสิ่งที่เสริมสร้างให้น้ำพุในหัวใจของ Hedonist หนุ่มและสาวได้พวยพุ่งความสุขออกมาจนเอ่อล้น แตกต่างจากสาวกของ Epicurus ผู้รอนแรมด้วยความเบิกบานและมั่นคงสู่ความสุขบนหนทางอันสมถะ เว้นแล้วซึ่งความสุขจากกามคุณ 5 อันประกอบด้วย รูป รส กลิ่น เสียง โผฏฐัพพะ เมื่อเทียบเคียงกับปรัชญาความเชื่อตะวันออกแล้วก็เปรียบเช่นเส้นทางสายเดียวกับที่สิทธัตถะโคตมะได้เลือกเดินนั่นเอง

    จริงหรือที่ทางสองเส้นนี้ถูกจับจองด้วยโฮโมเซเปี้ยนส์อย่างฉันและเธอเท่านั้น ส่วนสัตว์และพืชอื่นๆ ที่ล้วนสนองตอบเพียงการอยู่รอดของตนเองและของเผ่าพันธุ์จึงไม่คู่ควรที่จะเดินทางบนถนนสู่ความสุข

    ในนามของสัตว์ร่วมดาวเคราะห์เดียวกัน เส้นทางแห่งความสุขของฉันและเธอ จะว่าไปมันก็ไม่ต่างอะไร แค่เป็นทางยกระดับของการอยู่รอดของตนเองและเผ่าพันธ์ุสินะ ถ้าไม่แดกน้ำแดกอาหารอะไรเข้าไปสักหลายๆ วัน ฉันและเธอก็คงนอนแห้งตายเป็นปุ๋ยให้โลกและเป็นผืนดินให้สัตว์รุ่นหลังมาเหยียบย่ำต่อไป แต่ในนามของ Hedonist ผู้เจริญและเสือกมีสตังค์ มื้อนี้ฉันต้องไปรับประทานดินเนอร์ใต้แสงเทียนประกอบเสียงบรรเลงเปียโนคอนแชร์โต้เคล้าไวน์แก้วละห้าพัน มือเราจับกุมกันไว้ราวกับว่าเผ่าพันธ์ุของเราจะดับสูญหากฉันหรือเธอเผลอคลายกล้ามเนื้อมัดเล็กเหล่านั้นออกเพียงชั่วครู่ แสนยานุศิษย์ ของ Epicurus ส่ายหัวเบาๆ ให้กับความสุขของ Hedonist ที่นั่งอยู่ในบิสโตรบาร์แห่งนั้นพลางเปิบผักจิ้มน้ำพริกเข้าปาก โดยไม่เหลียวแลซากไก่ หมูหรือเนื้อที่วางกองอยู่บนโต๊ะข้างๆ โดยเพิกเฉยต่อสัญชาตญานเชิงชีวภาพที่ฝังมาใน DNA ของโฮโมเซเปี้ยนส์ ซึ่งเป็นสัตว์ omnivore คือสามารถแดกได้ทั้งสัตว์และพืช

    Hedonist อย่างฉันหรือเธอ เลือกผ้าคลุมเตียงสวยๆ เปิดแอร์ให้เย็นฉ่ำเพื่อที่จะได้ซุกตัวเข้าไปกกกอดกันใต้ผ้าห่มโดยพร้อมเพียง เราเอ็นจอยกับกามกรรมไม่ว่าจะในท่วงท่าคร่ำครึแบบนักสอนศาสนาหรือลีลาที่โลดโผนจากบทหลังๆ ของกาลามสูตร ถุงยางอนามัยกลิ่นสตรอเบอร์รี่นั้นทำให้เซ็กส์ของเราอร่อยขึ้นได้สิบเปอร์เซนต์ แต่ถ้าใช้ถุงยางแบบผิวไม่เรียบจะเพิ่มความสุขให้เธอได้สักยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ไหม? สัตว์ตัวผู้อย่างฉันตอบไม่ได้หรอก แม้แต่พระดาบสหรือพระธุดงค์ที่ปักกลดนั่งกรรมฐานอยู่กลางป่าในวิถี Epicureanism ก็ไม่อาจตอบได้ อ่อ ท่านคงไม่สนใจใคร่รู้หรอกว่าถุงยางความบาง 0.1 หรือ 0.3 มันต่างกันอย่างไร สัญชาติญานสัตว์โลกของลูกอกตัญญูผู้ผุดผ่องอย่างพวกท่านถูกกดไว้จนมิอาจเงยหน้าขึ้นมาทำหน้าที่สมสู่เพื่อสืบต่อเชื่อสายวงศ์ตระกูลของตัวเอง  บ้างถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความขวยเขิน

    บนถนนแห่งความสุข สัตว์ทุกตัวบนโลกล้วนเดินต่อไป แต่สัตว์ระดับสัญชาติญานย่อมต้องพลีกายเพื่อบูชายัญให้เกิดความอิ่มเอมแก่มนุษย์เราทั้งสิ้น

    หวังว่าที่เขียนมาเนิ่นนาน จะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย แต่ตอนนี้หิวแล้ว ขอไปหยิบหมูมาต้มมาม่ากินก่อน ไว้วันหลังว่างๆ จะกลับมาเพ้อเจ้ออะไรให้ฟังอีก

    สวัสดี

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in