ปีสุดท้ายของชีวิตมัธยมกำลังจะจบลงในอีกไม่กี่เดือน น่าใจหายนะ
ตอนนี้สิ่งที่ทำได้คือเก็บทุกอย่างให้เป็นความทรงจำที่ดีๆ และคงต้องเตรียมโบกมือลาแล้ว
ขอบคุณนะคะอาจารย์ บายบ๊ายนะโรงเรียน
โชคดีนะเพื่อนๆ ลาก่อนความฝันวัยเด็กเรา
จริงๆเรามีชีวิตมัธยมปลายในความคิดเราอยู่ ความคิดที่ตอนม.ต้นเราได้คิดเอาไว้ แต่เอาจริงๆมันค่อนข้างไม่เหมือนความเป็นจริงที่เจอเลย.....
expectation
เรียน คงที่จะดีเหมือนตอนม.ต้น ตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีของอาจารย์และพ่อแม่ อ่านหนังสือให้เยอะขึ้น รัก คงหาแฟนซักคนเป็นผู้ชายที่ดูแลเราได้
ชีวิต ไปได้ไปเที่ยวกัเพื่อนบ่อยๆ ออกกำลังกาย ดูแลสุขภาพ ช่วงม.6คงมีงานน้อย โรงเรียนปล่อยให้เด็กอ่านหนังสือ
มหาลัย ตัวเราก็อ่านหนังสือเยอะมาก เพื่อจะได้สอบเข้าในคณะจิตวิทยา ณ ม.แห่งหนึ่ง ที่เราอยากเข้า (เราอยากเข้าสายสุขภาพ)
reality
เรียน ช่วงม.5เกรดตกลงมาเยอะมากอยู่ เริ่มไปโรงเรียนสาย เข้าเรียนช้า เข้าเรียนบ่าย
รัก แฟนเป็นอะไรที่พลิกพอๆกับเรื่องการเรียน เคยมีแฟนคนหนึ่งตอนม.6
ชีวิต ไม่ออกกำลังกายนอนดึกตลอดนอนไม่เป็นเวลา เป็นช่วงที่เป็นตัวเองมาก เรารู้สึกโตพอที่จะทำอะไรเองได้แล้ว เลยเลือกที่จะลองทำอะไรด้วยตัวเองหลายอย่าง ม.6งานเยอะมากกกกกกกก(ก.กอพันตัว)ถึงจะเทอมสอง
มหาลัย ตอนนี้กำลังจะได้เป็นนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ณ ม.แห่งหนึ่ง ถึงมันจะคนละสายกับคณะที่เราอยากเข้า แต่การเข้าคณะนี้ก็เป็นการตัดสินใจของเรา ก็ต้องลองดูว่าจะรอดไหมเนอะ
expectation vs reality
ของเรา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in