เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ก่อนจะเป็นผู้ใหญ่เสียก่อนa little student
สนใจตัวเองบ้าง
  •                    เชื่อว่าทุกคนคงมีบุคคลมากมายที่อยู่รอบตัวเรา ครอบครัว เพื่อน คนรัก คุณครู และคนอื่นๆ  ในชีวิตเราอีกมากมาย เมื่อเรามีปฏิสัมพันธ์กับบุคคลใดๆ แล้ว เราก็คงมีความรู้สึกกับบุคคลเหล่านั้นบ้าง เป็นธรรมดา

                       "บางครั้งที่รู้สึกแย่ รู้สึกท้อแท้ เสียใจ ก็อยากมีคนรับฟังเราบ้าง"  มันคงเป็นเรื่องปกติของคนเราที่ต่างก็ต้องการใครสักคนที่ไม่ถึงกับต้องเข้าใจในความคิด ความทุกข์ใจ เรื่องต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวันของเราอย่างถ่องแท้ แต่แค่ต้องการคนที่คอยใส่ใจหรือเห็นว่าอย่างน้อยเราก็เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ต้องการการปลอบใจบ้าง

                 "เราว่าเราใส่ใจเธออยู่ตลอดนะ แต่บางครั้งเธอก็แค่อาจจะลืมเราไปบ้าง แต่ก็คงไม่เป็นไรหรอก"

                             เรื่องตลกที่ไม่ค่อยจะตลกคือ คนที่เรารู้สึกเป็นห่วงหรือใส่ใจ มักจะไม่ค่อยเห็นความสำคัญเราสักเท่าไหร่ แต่นั่นก็อาจเป็นเพียงความคิดมากไปเองของเราที่ทำให้รู้สึกน้อยใจบ้าง ก็เท่านั้นเอง เรามีเพื่อนคนหนึ่ง ทุกครั้งที่มีปัญหา เราก็มักจะเป็นห่วงและเข้าไปช่วยเสมอ ให้คำปรึกษาหรือรับฟังอยู่บ่อยครั้ง ในทางกลับกัน เมื่อใดที่เรารู้สึกห่อเหี่ยวใจ หรือมีความทุกข์ อยากที่จะระบายให้ฟัง แต่มันก็มักจะไม่ใช่เธอที่จะทักมาถามว่า "เป็นอย่างไรบ้าง มีปัญหาอะไรไหม"  แต่ก็อาจเป็นเพราะต่างคนก็ต่างมีปัญหาของตนที่ต้องจัดการและแก้ไข แต่ก็นั่นแหละ ความรู้สึกคนเรามันเอาแน่เอานอนไม่ค่อยจะได้เสียเท่าไหร่ เราก็รู้สึกเสียใจว่าทำไมไม่ใช่เธอที่เข้ามาปลอบใจ ในขณะที่เราเป็นห่วงเธอมาโดยตลอด มันก็น่าน้อยใจจริงๆ นี่นา แต่ลึกๆ ก็คิดไว้เหมือนกันว่า เธอก็คงเป็นห่วงและสนใจเราบ้างแหละ แต่ก็อาจจะลืมเราไปบ้าง ก็เท่านั้นเอง

                               เรื่องนี้จึงทำให้เรารู้ว่า ข้อเสียของเราก็คือ เรามักจะใส่ใจคนอื่นมากเกินไปจนทำให้เราลืมที่จะสนใจตัวเอง หรือใส่ใจเพียงแค่ใครบางคน แต่ก็ลืมไปว่าก็ยังมีอีกคนหรือหลายๆ คนที่ยังใส่ใจเราอยู่ ทำไมไม่ลองมองกลับไปหาพวกเขาเหล่านั้นล่ะ ทำให้เราได้ข้อคิดเพิ่มขึ้นมาอีกเรื่องนึง นั่นก็คือ สำหรับบางคน ถึงเราจะใส่ใจไปมากแค่ไหน เขาก็อาจจะไม่ได้ใส่ใจเรามากเท่าที่เรารู้สึกก็ได้ และเราก็ไม่สามารถที่จะเรียกร้องความใส่ใจจากใครได้หรอก ถ้าเขาไม่ต้องการที่สนใจเรา ก็ไม่เห็นจะต้องเก็บมาคิดให้มันรู้สึกน้อยใจหรือทำให้เราเสียใจเองเลยนี่นา เอาเวลาที่เก็บเรื่องน้อยใจพวกนี้ เปลี่ยนไปขอบคุณคนที่ใส่ใจและเห็นคุณค่าในตัวเรา หรือหันมาใส่ใจดูแลความรู้สึกตัวเองบ้าง ทำไมจะต้องมาเสียใจเพราะเรื่องเล็กๆ น้อยๆ แค่นี้ เวลามีปัญหาเกิดขึ้นกับตัวเอง เครียดก็หาอะไรทำให้ตัวเองผ่อนคลาย ฟังเพลง อ่านหนังสือ(นิยาย) ทำอย่างไรก็ได้ให้รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิม ไม่เห็นจำเป็นจะต้องคอยเรียกร้องให้ใครมาสนใจหรือใส่ใจเราตลอดเวลา ถ้าเขาอยากใส่ใจเรา เดี๋ยวก็คงมาเองแหละ การเข้มแข็งได้ด้วยตัวเองก็ถือเป็นเรื่องดีเลยทีเดียว

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in