ถ้ายังอยู่ที่เดิมแล้วมันไม่โอเคแบบนี้ ซึ่งมันก็ตรงกับเรา ที่ใจจริงเราอยากเปลี่ยนสภาพแวดล้อมนะ 

อยากย้ายออกจากบ้านมาอยู่คนเดียวตลอด

ช่วงน้้นเราก็เลยคิดว่าต้องทำการเปลี่ยนแปลงอะไรสักอย่างแล้วล่ะ แต่ก็ยังไม่ได้ทำอะไรให้เป็นชิ้นเป็นอัน คือแม่งไม่มีแรงกายแรงใจจะทำอะไรเลย แต่ก็พอรู้จักกับโครงการ WAH มาสักพักนึง เพราะมีพี่ที่รู้จักเคยไปมา ตอนนั้นเลยตัดสินใจว่า "กูบายล่ะ กูจะไป" ลองดูหน่อยไม่เห็นเสียหายอะไร ดีกว่าไม่ทำอะไรสักอย่างต่อไป ก็เลยไปขอยืมเงินแม่เรียนไอเอล (ตอนนี้ยังผ่อนไม่หมดเลย ถถถถถ) เพราะมันต้องใช้สอบ ตัวเราเองพื้นฐานภาษาอังกฤษก็พอมี แต่ยังรู้สึกไม่มั่นใจกับพาร์ทเขียนกับพูด ตอนไปสมัครเรียนเขาก็ถามว่าอยากได้เท่าไหร่เลยบอกว่าเอาแค่ 5.5 ก็พอ เอาแบบพอผ่านเกณฑ์ (ต้องผ่านทุกพาร์ทที่ 4.5) หลังจากนั้นก็ไปเรียน ตอนนั้นแบบตั้งใจมาก โคตรฮึด ฟีลแบบเนิร์ดสุดเหมือนช่วงเรียนปี 3-4 (ทำเกรดถึง 3 กว่า คือโดดมาจากแค่ 2 แบบไม่เคยทำได้มาก่อน โคตรเก่ง ยังภูมิใจกับตัวเองมาถึงทุกวันนี้) พอเรียนจบคอร์สก็ไปสอบ ตรงส่วนที่ไม่มั่นใจอย่างพาร์ทพูดนี่จะเรียกว่าโชคดีก็ได้มั้ง เจอทีชเชอร์ดี 

ทอปปิคไม่ได้ยากมาก เหมือนคุยกันถามกันเรื่องประจำวัน ความเป็นไปในโลกปัจจุบันมากกว่า พาร์ทเขียนก็ทำได้เพราะเรียนมาแล้วไง ชิลๆ มาก แต่พาร์ทที่ไม่มั่นใจกลับเป็นตัวฟังกับอ่านที่มั่นใจในตอนแรกแทน (อีเวง 55555) พอผลสอบออกมาแล้วมันผ่านหมดวะ โห ฟีลโคตรอยากปิดซอยเลี้ยง (แต่ไม่มีเงิน ถถถถ) เหมือนโปรเจค "The New กู" ผ่านไป 40 เปอร์เซ็นต์แล้ว