-เทปบันทึกเสียงของเด็กชายชายตาบอด อีแดฮวี-


นี่คือการอัดเสียงครั้งแรกของผม อาจจะทุลักทุเลไปหน่อย เพราะผมยังไม่คุ้นเคยกับเจ้าเครื่องอัดเสียงนี่เท่าไหร่ ผมยังจำที่วิธีคุณแมรี่แอนสอนผมใช้ไม่แม่นนัก


ผมอยากเริ่มบันทึกช่วงเวลาต่างๆของชีวิตบ้าง ถ้าเป็นคนอื่นคงจะเขียนเป็นไดอารี่ แต่ผมคงจับดินสอเขียนตัวหนังสือลงสมุดไม่ได้ ผมเลยเลือกใช้วิธีอัดเสียงแทน


เอาเถอะ เริ่มเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า


เมื่อกลางฤดูร้อนผมได้รู้จักกับใครคนหนึ่ง


ผมจำวันเวลาได้ไม่แม่นนัก รู้เพียงแต่ว่าวันนั้นแสงอาทิตย์ช่างอบอุ่น


บนโลกที่ไร้ความตื้นลึกหนาบางไร้แสงสว่างของผม


เพราะผมไม่สามารถรับรู้ความสวยงามผ่านดวงตาได้


ผมจึงมีความสุขกับการสูดกลิ่น ไม่ว่าจะหอมหรือเหม็น เพราะกลิ่นที่แตกต่างกันนี่แหละทำให้ทุกสิ่งมีเอกลักษณ์


ผมชอบกลิ่นของต้นหญ้าและกลิ่นของผลเลม่อน มันสดชื่นและทำให้ผมยิ้มได้


ผมจึงมีความสุขกับการใช้มือสัมผัสกับทุกสิ่ง ไม่ว่ามันจะนุ่มลื่นหรือคมจนบาดปลายนิ้ว


ผมชอบสัมผัสสายลม ไม่มีใครเคยเห็นรูปร่างของมัน แต่ทุกคนก็รู้ว่ามันมีจริง ถึงแม้ว่าจะว่างเปล่า แต่ทุกคนแม้กระทั่งผมก็รับรู้ถึงการมีอยู่ ความเย็นของสายลมทำให้ผมยิ้มได้


ผมจึงมีความสุขกับการเงี่ยหูฟังเสียง ไม่ว่าจะเป็นเสียงเพลงอ่อนหวานหรือเสียงตะโกนโหวกเหวกวุ่นวาย


ผมชอบดื่มด่ำกับเพลงแจ๊สที่ครูมอลลี่ชอบเปิดฟัง เสียงของเครื่องเป่าทองเหลืองทำให้ผมผ่อนคลายและทำให้ผมยิ้มได้


นี่คือสิ่งที่ผมชอบ


และวันนั้นผมก็เพิ่งรู้ตัวว่าสิ่งที่ผมชอบเพิ่มมาอีกอย่างละหนึ่ง


ผมเริ่มชอบกลิ่นผ้าฝ้าย ซึ่งเป็นกลิ่นประจำตัวของเด็กหนุ่มคนนั้น


ผมเริ่มชอบรสชาติหวานหอมของลูกอมคาราเมลที่เขาป้อนให้ทุกครั้งที่เราเจอกัน


นึกแล้วก็ขำ จินยองบอกผมว่าที่เขาทำอย่างนั้นเพราะนั่นคือวิธีทักทายผมอย่างเดียวที่เขานึกออกและพอจะทำได้


ผมชอบสัมผัสอบอุ่นจากปลายนิ้วที่เผลอโดนริมฝีปากของผมตอนป้อนลูกอม


ผมชอบเงี่ยหูฟังเสียงย่างก้าวของเขา เสียงของรองเท้าลากพื้นเป็นจังหวะที่ผมจำได้แม่น ไม่จำเป็นต้องพูด แค่ได้ยินฝีเท้าผมก็รู้ว่าเป็นเขา


ผมชอบไออุ่นจากแขนผอมๆที่อยู่เบียดชิดกับแขนผม เราชอบนั่งเบียดๆเวลาอยู่ด้วยกันเพื่อให้รับรู้กันและกันชัดเจนขึ้น


ตอนผมอยู่กับเขาผมรู้สึกผ่อนคลายเสมอ


เหมือนที่ฝ่ามือรับรู้การมีอยู่ของสายลม


ไม่จำเป็นต้องเห็น ผมก็สัมผัสได้


ทุกอย่างที่ผมพูดอยู่ในตัวของเพื่อนผม เด็กชายอายุสิบห้า หูหนวกและเป็นใบ้แต่กำเนิดที่ชื่อคังดงโฮ


ผมชอบทุกอย่างที่เป็นเขา


-จบการบันทึกเสียง-