นี่เป็นเรื่องผิดคาด ผมไม่คิดว่าเขาจะเปิดเผยตัวเองด้วยการลงมือกับตำรวจที่กำลังจะติดตามเขามาสอบปากคำในฐานะผู้ต้องสงสัย การอยู่อย่างเงียบ ๆ และทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นตามแบบแผนของเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองทั่วไปน่าจะปลอดภัยกับเขามากกว่า และถ้าโชคดี ผมไม่สามารถแสวงหาหลักฐานที่จะมัดตัวเขาได้ เขาย่อมหลุดพ้นจากข้อกล่าวหาอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะอย่างไรเสีย กฎหมายก็ย่อมเป็นกฎหมาย 

ดวงตาสีเหลืองของเขาจ้องเขม็งมายังผม เราต่างคนต่างยืนคุมเชิงกันอยู่กับที่ของตัวเอง ระยะห่างระหว่างเขากับเขาถือว่าใกล้มากพอที่กำลังขาของเราแต่ละฝ่ายจะส่งเราเข้าไปประชิดตัวอีกฝ่าย ถ้าวัดกันตัวต่อตัว เขาดูจะได้เปรียบกว่าพอสมควร เพราะผมมีอาวุธอย่างเดียวคือคมเขี้ยวและแรงขบกระชาก ในขณะที่เขามีทั้งเขี้ยวและกรงเล็บ รวมกับพลังกระโดดและความยืดหยุ่นของร่างกายในแบบสัตว์ตระกูลแมว ผมต้องการพื้นที่และจังหวะในการเข้าประชิด แต่ด้วยสถานะตอนนี้ ผมไม่สามารถเริ่มก่อนและต้องระวังในการโจมตีจุดตายของเขา เพราะไม่เช่นนั้นแล้ว เราจะไม่ได้อะไรจากเขาเลย

ผมได้กลิ่นและได้ยินเสียงขยับตัวของพันเอกโกลด์เบิร์ก วิสัยการมองด้วยสายตาของสุนัขของผมมีข้อจำกัด เพราะตำแหน่งของตาที่เปลี่ยนที่ นั่นเป็นเรื่องค่อนข้างน่ารำคาญและเป็นเหตุผลหนึ่งที่ถ้าไม่จำเป็นถึงที่สุด และทำให้ผมมองเห็นเขาไม่ชัดนัก แต่จากท่าทีของเขาเท่าที่ผมมองเห็นและสัมผัสได้ กลิ่นของเขาเหมือนสัตว์ที่กำลังลังเลและวิตกกังวล ต่างจากกลิ่นของบาร์เทิลบี้ เขาไม่มีกลิ่นของความกลัว มีแต่ความมุ่งมั่นที่จะปกป้องพวกพ้องและพร้อมจู่โจมทันทีที่ผมเคลื่อนไหว หรือได้รับคำสั่งอย่างใดอย่างหนึ่งจากผู้บังคับบัญชา

หากไม่นับร่างสัตว์ของเขา แม็กซิมิเลียน บาร์เทิลบี้มีความเป็นสุนัขล่าเนื้อยิ่งกว่าผมเสียอีก

เขาพร้อมทำตามคำสั่งของนายหรือจ่าฝูง และถือเอาคำสั่งของจ่าฝูงเป็นที่สุด

แวบหนึ่ง ผมอดคิดไม่ได้ว่า เขาไม่ได้ทำแค่ประจันหน้ากับผมอย่างเดียวเท่านั้น แต่ขวางผมไว้ไม่ให้ถึงตัวอัลฟ่าอีกคนหนึ่งได้ง่ายเกินไปนัก ถ้าผมจะทำ ก็ต้องเจอเขาเป็นด่านหน้าก่อน 

ความภักดีนี้บ่งชัดว่า คนที่อยู่เบื้องหลังการก่อเหตุทั้งหมดของบาร์เทิลบี้เป็นใคร 

เวลาที่ผ่านไปในเกมจ้องตาคุมเชิงกันอยู่ สำหรับผมแล้ว นาทียาวนานเหมือนเดือน เดือนปี 

เขาตรงไปที่เตียงนอน หยิบปืนพร้อมกระบอกเก็บเสียงออกมาจากใต้หมอน 

ใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที เขาก็ทำให้ปืนอยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน หลังจากนั้นก็เล็งมายังทิศทางที่ผมยืนอยู่ เสียงปลดเซฟและขึ้นลำเป็นเหมือนสัญญาณให้คนในอาณัติของเขาเตรียมพร้อมที่จะจู่โจม โดยเฉพาะเมื่อมีเสียงฝีเท้าของคนที่แม้จะเบามากแค่ไหนก็ยังดังพอที่ประสาทรับเสียงของเราจะได้ยินมุ่งตรงมาทางห้องที่เราอยู่

“กลับเข้าไปในห้อง ล็อกประตู อย่าออกมา” เสียงของวิลเลียม มัสเกรฟส์ที่เอ่ยสั่งแขกที่เข้าพักบางห้องที่โผล่หน้าออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้นหลังจากได้ยินเสียงคำรามของบาร์เทิลบี้กับผมให้กลับเข้าไปทำให้แมวป่าตรงหน้าผมอยู่ในอาการระแวดระวังมากขึ้น 

เสียงฝีเท้าของยังอยู่ห่างจากห้องค่อนข้างมาก แต่มีเสียงฝีเท้าแผ่วเบาอีกเสียงหนึ่งที่หูของมนุษย์อาจไม่ได้ยินตรงเข้ามาที่นี่ และแน่นอนว่า ผมจำเสียงฝีเท้านั้นได้อย่างแม่นยำ 

โทบี้ ฟอล์กเนอร์!? เขากับวิลรู้ว่าผมมาที่นี่ได้อย่างไร

“ไมเคิล ระวัง” โทบี้ตะโกนผ่านประตูที่เปิดค้างไว้ตั้งแต่ตอนที่ร่างชิฟท์ของบาร์เทิลบี้กระโจนเข้ามาภายใน และย้ายข้างไปอยู่ฝั่งเดียวกับนายของเขา และเผชิญหน้ากับผมที่จำใจต้องเปลี่ยนร่างจากมนุษย์เป็นสัตว์

ผมตอบอะไรเขาไม่ได้ แต่สิ่งเดียวที่ผมรู้คือ คอยฟังเขา แต่อย่าละสายตาไปจากฝายตรงข้าง และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จัดการคนตรงหน้าให้ได้ โดยไม่ต้องพะวงคนที่อยู่ข้างหลังอย่างแพทย์นิติเวช ซึ่งอย่างหลังเป็นเรื่องที่ทำยากเอาการ

“ระวังเขายิงแม็กซ์ บาร์เทิลบี้!!!” 

คำพูดของเขาที่พุ่งตรงเข้ามาถึงประสาทรับเสียงทำให้ผมสะดุ้งเฮือก 

ปลายกระบอกปืนที่เคยเล็งตรงมายังผมเปลี่ยนทิศเล็กน้อย มุมยิงเดิมถูกกดลงสู่เป้าที่อยู่ใกล้กว่า

ไม่มีเสียงระเบิดของดินขับกระสุนปืนเพราะปลายกระบอกปืนนั้นมีท่อเก็บเสียงสวมอยู่ ผมสังเกตได้เฉพาะจากการเคลื่อนไหวของปลายนิ้วของออกัสต์ โกลด์เบิร์กที่สอดเข้าในโกร่งไก และเริ่มเหนี่ยวไกปืน

  

เหมือนสายลมร้อนพุ่งผ่านโหนกแก้มของผมไป บริเวณนั้นชาอยู่วูบหนึ่งก่อนความรู้สึกเจ็บและร้อนเหมือนถูกเหล็กเผาไฟนาบจะเข้ามาแทนที่ ต่อมาผมก็ได้ยินเสียงร่างมนุษย์ร่างหนึ่งล้มลง แต่ผมยังไม่สามารถตั้งตัวกลับสู่ท่าที่จะลุกขึ้นไปมองหาใครได้ทันที เพราะผมล้มกองอยู่กับพื้นหลังกระโดดเข้าพุ่งชนร่างแมวใหญ่ให้พ้นไปจากวิถีกระสุนอย่างเฉียดฉิว

หัวใจของผมเหมือนจะหยุดเต้นไปชั่วขณะ แต่ก็โล่งใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเห็นโทบี้ตะเกียกตะกายลุกขึ้น และหลบไปอยู่หลังกำแพงข้างประตู เห็นได้ชัดว่า เขาไม่ได้โดนลูกหลง แต่อาจจะทิ้งตัวลงกับพื้นเพื่อหลบตามสัญชาตญาณ ในขณะที่วิล มัสเกรฟส์หลบอยู่อีกฟากหนึ่งของประตูเรียบร้อยแล้ว

ผมหันไปมองแม็กซ์ บาร์เทิลบี้ เขาอยู่ในสภาพไม่ต่างจากผมมากนัก มีรอยกระสุนเฉี่ยวเลือดไหล แต่ผมไม่อาจพูดได้ว่า เขาไม่บาดเจ็บ เพราะดวงตาของเขาสะท้อนความรู้สึกที่มีคนหัวใจสลายแล้วเท่านั้นที่จะแสดงออกมา 

ก่อนที่ใครจะห้ามทัน แมวลิงซ์ตัวใหญ่ก็กระโจนใส่นายทหารหน่วยข่าวกรอง และขย้ำเขาด้วยคมเขี้ยวและกรงเล็บอย่างไร้ความปรานี