เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
i write you a lotmoondaykid
2nd
  • ครบรอบสองเดือน

    เป็นเดือนที่เราห่างๆกันไปสองวีคเพราะเธอกลับบ้าน

    แต่นั่นแหละ คิดถึงเธอตลอดเวลาเลยนะคะ พอใกล้เปิดเทอมก็ได้ไปเดินซื้อของด้วยกัน เป็นฟีลลิ่งที่เหมือนมีบ้านแล้วหาซื้อของเข้าบ้านด้วยกัน ช่วยกันประกอบพัดลม พ่อเรามาช่วยเธอย้ายโต๊ะดราฟท์ ก็ดูเป็นครอบครัวดี

    รู้สึกดีใจมากๆที่ครอบครัวเราเอ็นดูเธอในฐานะแฟนของลูกสาว ดีใจมากจริงๆ

    นั่นแหละ มันดีจนเราไม่คิดว่ามันจะดีไปมากกว่านี้ได้แล้ว อยากพูดทุกเดือนเลยว่าขอบคุณนะคะที่มาอยู่ด้วยกันตรงนี้ คอยพาเราไปทำนู่นนี่ คอยเป็นกำลังใจให้เรา เราขอบคุณมากจริงๆนะ

    อื้อ เรารักเธอนะคะ จำตอนที่เราเล่าทฤษฎี symposium ของเพลโต ให้เธอฟังได้มั้ย

    เราบอกว่า เพราะงั้นมนุษย์ทุกคนเลยเกิดมาตามหาอีกครึ่งของตัวเอง

    ที่เราไม่ได้บอกก็คือ เราคิดว่าอีกครึ่งที่ว่านั่นคือเธอ

    ใช่ เป็นเธอ

    แต่เราเขินเกินกว่าจะพูดแค่นั้นเอง

    อาจจะดูด่วนสรุปเพราะมันก็แค่สองเดือน แต่ว่าเราเชื่อแบบนั้นจริงๆนะ

    อ่ะ ยกอันนี้มาให้ด้วย เรารู้ว่าเธอฉลาดเธอแปลออกอยู่แล้ว

    “After the division the two parts of man, each desiring his other half, came together, and throwing their arms about one another, entwined in mutual embraces, longing to grow into one.”

    อืมม เขินเนอะ

    งั้นไม่พิมพ์ต่อแล้วละกัน

    ไว้เจอกันใหม่เดือนหน้านะ

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in