12 เดือน
1 ปี
เป็นปีที่ผ่านไปรวดเร็วและเรื่องราวเยอะมากๆจนไม่น่าเชื่อว่าทั้งหมดเกิดขึ้นใน1ปี
ตั้งแต่ที่ คุยกัน คบกัน เจอพ่อแม่ จนย้ายมาอยู่ด้วยกันทั้งหมดนี่ก็แค่ปีเดียว
คิดๆแล้วก็เขิน spotifyแสนรู้ก็สุ่มเพลงยังอีก- tattoo colour มาให้ก็เลยนึกขึ้นได้ว่าตอนที่คุยๆกันก็ฟังเพลงนี้นี่นะ
ยัง ยังไม่รู้ตัวอีก
ว่าฉันคิดอะไร
หัวใจฉันสั่นขนาดไหน
หากเธอรู้ตัวอยู่
แต่ไม่ได้คิดมีใจ
กลับไปซะ
ก่อนจะรักเธอหมดหัวใจ
ตอนนั้นก็คิดๆแหละว่านี่มันคือการจีบรึเปล่านะ ใช่รึเปล่านะ คุยกันมาตั้งหลายวันยังไม่หยุดเลยทั้งที่ถ้าแค่เป็นเพื่อนก็ไม่ต้องคุยขนาดนี้ก็ได้ และก็นั่นแหละ เดาถูกจริงๆด้วย:)
ดีใจที่เดาถูกแหละ ไม่งั้นก็อาจจะไม่ได้คบกัน
แล้วก็จะพิมพ์อะไรอีกน้า ความประทับใจที่มีต่อเธอมั้ง อย่างที่บอกไปเมื่อวานตอนเดินกลับจากตลาดด้วยกัน ก็คือเราตบมุกกันลื่นมาก มันไม่เหมือนเวลาคุยกับคนอื่น ทำอะไร กินข้าวยัง ฝันดี มันมีแค่นั้น แต่กับคุณไม่ว่าจะยิงมุกอะไรไปแหย่อะไรไปก็ยังหาเรื่องมางัดกันได้ตลอด เป็นความรู้สึกว่าถ้าได้อยู่กับคนแบบนี้ต้องดีมากแน่ๆ แล้วก็อะไรอีก คุณตรงสเป็คในหลายๆเรื่อง เช่น ทำในเรื่องที่เราทำไม่ได้ ทั้งกีฬา ดนตรี วิทยาศาสตร์ ก็เลยประทับใจมากๆ (อย่างที่บอกไปน่ะแหละว่าชอบคนเล่นดนตรี) ไหนจะเรื่องทัศนคติที่ไปด้วยกันได้อีก ถึงบางเรื่องจะไม่ตรงกันก็ยังมานั่งคุยนั่งเถียงกันได้
แล้วก็อยากจะขอโทษเรื่องที่ยังมีคนคุยเก่าแวะเวียนมาในชีวิตให้คุณหวงเล่น ก็จะพูดเลยตรงนี้นะคะว่าไม่มีอะไรแล้ว เป็นพี่น้อง เป็นเพื่อน เป็นคนรู้จักไปหมดแล้ว อยากเป็นมากกว่านี้ก็จะไม่ให้เป็นด้วย เพราะตำแหน่งแฟนมีได้คนเดียว (และมันก็เป็นของคุณไปแล้ว)
ชอบนะตอนที่เราอยู่ด้วยกัน นั่งๆนอนๆดูiron chef ไม่ก็แคสเกม นอนกอดกันโง่ๆตอนเที่ยง ตีกันเป็นพิธีตอนคุณกวนตีน เรารักทุกช่วงเวลาเหล่านั้นเลยนะและหวังว่ามันจะอยู่ไปนานๆด้วย
จู่ๆก็นึกถึงที่ฮารูกิมูราคามิได้เขียนไว้ในเรื่อง การปรากฏตัวของหญิงสาวในคืนฝนตกว่า บางครั้งแค่การมาสู่ของคนหนึ่งอาจเปลี่ยนแปลงอีกคนหนึ่งไปชั่วชีวิต
ใช่คุณเปลี่ยนเรา (ในทางที่ดีและเราก็ชอบมัน) ไปเยอะมากๆ คุณทำให้เรามีเป้าหมายในวันถัดไปและในอนาคตแบบที่เราไม่เคยคาดคิด
ตอนที่เล่นถามเรื่องหนังสือในไอจีแล้วมีข้อที่ว่าหนังสือที่อยากให้แฟน ให้ตายเถอะ ตอนนั้นเราแอบเจ็บใจที่ไม่ชอบอ่านนิยายรักจนไม่รู้จะแนะนำนิยายหวานๆอะไรให้คุณดี (ที่เราอ่านถ้าไม่ฆาตกรรมแฟนตาซีก็ทริลเลอร์ไปเลย) นักเขียนคนโปรดของเราก็ดันเป็นลุงมูที่เขียนหนังสือได้ชวนสับสนจนไม่รู้จะให้อ่านยังไงแบบที่ไม่เกลียดลุงแกไปก่อน แต่ว่าในความสับสนนั้น มันก็มีความโรแมนติคแบบแปลกๆซ่อนอยู่ละมั้งนะ
เป็นครบรอบ1ปีที่เขียนเลทมากๆจนจะขึ้นเดือนใหม่แล้ว ก็ขอโทษนะคะที่เผลอลืมเขียน แง แต่รักคุณเหมือนเดิมนะ
ไว้เจอกันตอนเปิดเทอมนะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in