‘ถ้าเลิกกันยังดีกว่า’

เธอบอกด้วยเสียงหงอยๆตอนซบหน้าลงกับตักเราในเวลาตีสองกว่าหลังติวภาษาอังกฤษเสร็จ

‘เพราะยังรู้ว่าสบายดีใช่มั้ย’

เราถามยิ้มๆ

เอาจริงๆก็พอรู้ตัวแหละว่าพื้นฐานเป็นคนสุขภาพไม่ดี ตอนเด็กก็เข้ารพ.แทบทุกอาทิตย์ เดี๋ยวไข้ขึ้น เดี๋ยวเป็นหวัด โตมาก็ดีขึ้นหน่อยเลยใช้ชีวิตเต็มที่ แต่ก็คงเต็มที่จนอดหลับอดนอนไปหน่อยก็เลยกลายเป็นว่าหลายโรคมาแสดงอาการตอนนี้

ตอนที่รู้ผลekgว่าเราก้ำกึ่งจะเป็นโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะก็ไม่ได้แปลกใจมาก ไม่ได้แพนิคเสียใจหรืออะไรเลย ก็คนมันเตรียมตัวเตรียมใจตายตั้งแต่17แล้วนี่นะ ถึงผลอัลตร้าซาวด์หัวใจจะออกมาดีแต่หมอก็ยังกลัวจะเป็นหัวใจเต้นผิดจังหวะบางชนิดก็เลยนัดให้มาใส่เครื่องวัดอัตราการเต้นของหัวใจ24ชม.อยู่ดี กว่าจะได้ทำก็เดือนหน้าเพราะงั้นตอนนี้ก็เลยยังอยู่อึมครึมไปก่อน

แล้วก็ยังมีเรื่องประจำเดือนผิดปกติที่ต้องกินยาปรับฮอร์โมนอีก ถ้าไปเช็คอีกทีแล้วไม่หายก็อาจจะเป็นซีสต์อายุน้อยร้อยโรคจริงๆเลยเนี่ย

พูดจริงๆมันก็ไม่น่าถึงตายหรอก มันเป็นโรคที่รักษาได้แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็บอกว่าไม่อยากให้เราป่วยอยู่ดี

เอาจริงๆเราก็ไม่อยากป่วย มันเหนื่อย ช่วงนี้ก็เป็นหวัดอยู่ด้วยกันให้ไม่ติดหวัดกันก็ยาก ตอนนี้เธอเลยเริ่มฟึดฟัดแล้วจามตามเราแล้ว

อยากถามเธอเหมือนกันแหละว่ากลัวเราตายมั้ยแต่ก็คิดว่าน่าจะโดนตีเลยไม่กล้าถาม

เราไม่กลัวตายนะจริงๆ ไม่อาวรณ์กับการมีชีวิตอยู่เท่าไหร่ แต่เห็นทวิตนึงที่เป็นคนสองคนที่ตายไปแล้วคุยกันแล้วมันมีประโยคที่บอกว่า

: เสียดายที่จะไม่ได้เห็นรอยยิ้มของคนที่รักแล้ว

: นี่คงเป็นข้อเสียอย่างนึงของความตาย

ก็นึกถึงเธอขึ้นมาเลย ถ้าตายก็คงเสียดายที่จะไม่ได้เห็นเธอยิ้ม เห็นเธอหัวเราะอีกแล้ว

แต่พอทอปปิคเรื่องๆตายโผล่มาทีไรเธอก็ชอบดุเราตลอดเลย ขอโทษแล้วกันที่เคยพยายามตายมาก่อนเธอเลยไม่ไว้ใจเราน่ะ!

ถึงจะพูดอย่างงั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าจะตายจริงสักหน่อย อาจจะไม่ได้เป็นก็ได้ คนบ้าตายยากเธอก็รู้ รอดจากครั้งนั้นมาได้เราก็ไม่มีอะไรต้องห่วงอีกแล้วแหละนะ

แต่ก็แอบกังวลนิดๆเหมือนกัน ถ้าเป็นอะไรเกี่ยวกับหัวใจขึ้นมา ค่ารักษาพยาบาลต้องสูงแหงๆ เอาเถอะมันยังไม่มาถึงเพราะฉะนั้นก็มีความสุขกับทุกวันนี้ไปก่อนก็แล้วกันนะ