ถึงคุณในอีกสิบปีข้างหน้า

เราไม่รู้เลยว่าอีกสิบปีข้างหน้าจะเป็นยังไง

เราจะอยู่ด้วยกันมั้ย?

ถ้าได้อยู่จะอยู่ที่ไหน?

แล้วถ้าไม่ได้อยู่ล่ะ?

เป็นคำถามที่ยากจะตอบและไม่คิดด้วยว่าจะอยากรู้อนาคต

อนาคตเป็นเรื่องน่ากลัวเป็นเรื่องควบคุมไม่ได้แต่ก็แอบกลัวน้อยลงนิดนึง ถ้าในอนาคตนั้นจะมีคุณอยู่ด้วย

ถ้ามีคุณต่อให้เป็นวันที่บัดซบสุดๆ เราก็คงจะผ่านมันไปได้แน่ๆ

ในอีกสิบปีข้างหน้ามันจะเป็นยังไงกันนะ

อยากรู้และไม่อยากรู้ไปพร้อมๆกัน เพราะตอนนี้มันดีมากๆแล้ว ถ้าต่อไปมันจะแย่ลงเราก็คงไม่อยากรู้

แต่ก็ควรจะต้องเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีใช่มั้ยนะ

 ด้วยความฟุ้งซ่านเราก็เขียนอะไรไม่รู้อีกแล้ว เอาเป็นว่านี่เป็นเศษเสี้ยวความคิดของตีสามกว่าๆบนเครื่องบินก็แล้วกันนะ