เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
9Satra fanfic : Short Fic & One shotkizu_amakusa
[9Satra fanfic] One Shot : ทมิฬ-ทารคา Modern day AU : เกลียด
  • Pairing : พรานทมิฬxทารคา

    AUมหาลัยซัก​อย่าง~




    ยิ่งอยู่ด้วยกันนานเท่าไหร่ ทุกการกระทำของคุณก็ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเหลือเกิน..

    บทสนทนาของเราก็ทำให้ผมรู้สึกประหม่า..

    ตอนแรก ผมคิดว่าผมคงเข้ากับคนอื่นได้ยาก หรืออาจจะโลกส่วนตัวสูง

    แต่เปล่าเลย มันเป็นเฉพาะกับคุณคนเดียว แค่ช่วงเวลาที่อยู่กับคุณ..



    คิดได้อย่างนั้น..ผมเลยเริ่มพูดกับคุณน้อยลง…



    แค่เห็นผมสีแดงๆของคุณที่หางตา ผมก็รู้สึกเครียดขึ้นมาแล้ว

    บางทีก็รู้สึกแน่นจนหายใจลำบาก.. ไม่สบายตัวเอาเสียเลย…




    คุณเดินลุยแดดมาแต่ไกล และ....

    ...คุณกำลังเดินตรงมาที่ผม


    กลับดีกว่า..คุยด้วยแล้วก็ยิ่งรู้สึกไม่ดีแน่ๆ




    ผมเดินลัดมาทางตึกด้านหลัง เพราะไม่อยากเจอใครอีก

    แค่เห็นเขาเดินตรงเข้ามาหา ผมก็หมดแรงจะพบปะใครแล้ว

    รู้สึกเหมือนใช้พลังงานของทั้งวันไปจนหมด

    ..คนเราจะเกลียดขี้หน้ากันได้ขนาดนี้เลยเหรอ....ไม่เข้าใจ..





    "เฮ้ย"


    ความชาแล่นจากท้องน้อยขึ้นมาที่อก..

    เสียเขาดังทุ้มอยู่ข้างหลังผม....ใช่มั้ย..




    "มึงจะรีบเดินไปไหนนักหนา เมื่อกี้ก็เห็นกูไม่ใช่เหรอ"



    ผมขมวดคิ้วมองหน้าเขาที่ดูอารมณ์เสีย

    ..อาจจะเพราะอากาศร้อน

    ...หรืออาจะเพราะผมทำตัวไม่ได้อย่างใจเขา..




    "นี่มึงจะไม่คุยกับกูแล้วรึไง! อยู่ๆเป็นอะไรวะ! เป็นเดือนแล้วนะเว้ย!!"

    เขาตะโกนใส่


    ก็ไม่แปลก..กับผม.. เขาก็เป็นแบบนี้ทุกที..


    โต้ตอบไปก็เท่านั้น....

    ความรู้สึกเดิมๆมีแต่จะพวยพุ่งขึ้นมา




    "มึงจะเอายังไง! นี่กูไปทำอะไรให้มึงไม่พอใจ!"



    อย่างที่คิด...พอไม่ได้อย่างใจจนไม่รู้จะทำยังไงก็ใช้กำลัง...

    ขยำคอเสื้อจนยับไปหมด..


    ถ้าไม่ติดว่าผมตัวสูงกว่าก็คงดูน่ากลัวอยู่...



    "คบกันมาสิบยี่สิบปีจะมาตัดเพื่อนกันด้วยเรื่องอะไรก็ไม่รู้แบบนี้เหรอวะ!!"




    ใช่...ก็เพราะสิบยี่สิบปีไง นี่ก็ทนมามากพอแล้วนะ....



    พอ....




    พอ…





    "..ตัด.."

    "...กูตัดเพื่อนกับมึงเดี๋ยวนี้เลย..."





    พอกันทีกับความเครียดทั้งหมดที่ต้องมานั่งทนทรมานอะไรกับแค่เรื่องว่ามันจะทำอะไร


    จะพูดอะไร


    จะคิดอะไร


    จะมองแบบไหน


    พอ..



    พอที…




    ผมตรงเข้าไปใช้ริมฝีปากประกบปิดความเป็นเพื่อนของเราไว้..




    เหมือนมันจะตกใจ แต่ก็สายไปแล้ว

    ตัวมันเอนเสียหลักล้มลง

    ปากผมกับมันที่แนบกันอยู่เลยกระแทกกันจนปากแตกจากข้างในทั้งคู่


    ผมผละออกมา ใช้นิ้วจับลิ้นตรงที่เลือดออก




    มันลืมตามองผมแบบหวาดๆ ...นึกว่าจะโดนต่อย….แต่ก็ยัง..




    ผมดึงคอเสื้อมันขึ้นมา หน้ามันแคลงใจ ขมวดคิ้ว หรี่ตา แต่ก็ยังไม่ด่า

    ปากมันปิดเงียบกว่าทุกที...ทำไมกัน…



    ผมเลยยื่นหน้าไปใกล้กว่าเดิม ใช้ลิ้นเปิดริมฝีปากมัน..

    แล้วกวาดกลิ่นคาวเลือดจากข้างในมาจนหมด



    ผมหยุดจูบ.. เพราะรู้สึกว่ามันคงเจ็บแผลข้างใน..

    ทารคาช้อนตามองผมนิดๆก่อนจะเอาหน้าผากมาพิง นิ่งๆ.....

    นิ่งจนผิดวิสัยมัน…



    ปกติผมจะเป็นผู้ฟัง แต่ครั้งนี้คงต้องชิงพูดก่อน






    "..เลิกเป็นเพื่อนแล้วได้มั้ยครับ"











    -----------------------------------------

    โชเน็นไปมั้ยคะ55555ที่เซ็ทไว้นี่คือพี่บากก็ไม่ได้รู้ตัวนะ แค่คิดว่าอยู่ด้วยแล้วรู้สึกไม่ดี กระวนกระวายใจจัง

    สงสัยคบมานานจนเกลียดมันมั้งพอพี่รู้สึกว่าไม่ทนละโว้ยยยย เลยปล่อยสัญชาตญาณทำไปเลยละกัน

    ก็ตกใจตัวเองนึกว่าจะต่อยเค้า ที่ไหนได้ อ้าว55555555ฟีลแบบ อ้าวเหรอ งี้นี่เอง

    ตรงที่บอกว่า ถ้าไม่ติดว่าผมตัวสูงกว่าก็คงดูน่ากลัวอยู่คือพี่บากแกมองว่าทารคาแม่งน่ารัก ทั้งๆที่ทำท่าจะต่อยกันอยู่????//แย่จัง

    ทำไมไม่ตัวสูงกว่านี้มันจะได้ดูน่ากลัว จะได้ไม่เอ็นดู คิดแล้วพี่ก็เครียด ทำหน้าเครียดใส่อีกใช่ มันต้องเป็นเรื่องความสูงแน่ๆถ้ามันสูงกว่านี้มันต้องไม่น่ารักซิ!!



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in