ช่วงก่อนที่จะเข้าหน้าหนาวและเราจะออกเดินทางกันนี้เพื่อนผมมาปรึกษาเรื่องแฟนเก่าของเขา ผมรับฟังและไม่ได้ออกความคิดเห็นอะไรมากนัก

ผมไม่มีแฟนเก่า

ผมมีแต่คุณและคุณเท่านั้น

ในปีนั้นผมไม่เคยคิดเลยว่า จะต้องสูญเสียคุณ

หรือคุณจะกลายเป็นแฟนเก่าของผม

(แม้ว่าเรื่องนั้นจะเกิดขึ้นอย่างค่อนข้างสุดวิสัยก็ตามผมยังสงสัยอยู่จนทุกวันนี้ว่าคำว่าสุดวิสัยเป็นคำที่ผมหาข้ออ้างให้ตนเองหรือเปล่า)

และผมต้องออกเดินทางตามหา คนที่เป็นแฟนเก่าของผมโดยที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคุณไปที่ไหน หรืออยู่ไหน

ความจริงผมเพิ่งรู้ตอนที่คุณเป็นแฟนเก่าของผมนั่นแหละว่าผมรู้จักคุณน้อยกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้ตั้งเยอะ

ผมยังไม่แน่ใจเลยว่าผมถือว่าเป็นแฟนเก่าของคุณหรือเปล่า เพราะว่าถ้ามองจากในมุมของคุณในตอนนี้ ผมไม่ใช่ใครเลยสักคน