ราวกับฉุดรั้งให้เขาตกลงไปในกับดัก

เขาทอดถอนใจอย่างพึงใจ ยกมือขึ้นประคองใบหน้าที่ก้มลงมานั้นไว้ จูบตอบอย่างอ่อนหวานและเต็มอกเต็มใจ

ฉับพลันเขารู้สึกว่าตนเองถูกกระชากให้ตกจากที่สูง

!!

เขาสะดุ้งพรวด ลุกขึ้นมานั่ง

เขาหอบหายใจราวกับวิ่งมาเป็นระยะทางที่ยาวนาน เขามองภาพตรงหน้าอย่างมึนงงอีกครั้ง เขากำลังอยู่ในรถไฟที่กำลังเดินทางไปข้างหน้าอย่างมั่นคง เสียงกึงกังของมันยังคงดังต่อเรื่องไม่หยุด

ผู้ชายที่นั่งที่ A14 ตรงข้ามเขา กำลังโงกหลับ

เขามองนัยน์ตาที่ปิดสนิทคู่นั้น และริมฝีปากบางที่เม้มเข้าหากันน้อยๆ

พลันระลึกได้ว่า มันคือริมฝีปากนี้เอง

คือริมฝีปากนี้เองที่จูบเขาในความฝัน

คือริมฝีปากนี่ที่เขาโหยหา

เขาโงนเงนลุกขึ้น สมองปวดหนึบจากอาการเมาค้าง เขาต้องหลับตาครู่หนึ่งเพื่อไม่ให้ตัวเองล้มลง

ผู้ชาย A14 พลันลืมตาขึ้นมองเขาที่ลุกยืนอย่างงุนงง เขามองนัยน์ตาสีดำคู่นั้น

เขาโน้มตัวลง

ประทับริมฝีปากลงไปบนริมฝีปากบางๆที่ให้ความรู้สึกคุ้นเคยเช่นเดียวกับในความฝัน

แม้กระทั่งกลิ่นหอมๆอบอุ่นของผืนป่าก็ยังเหมือนกัน

ไม่เหมือนอยู่อย่างเดียวตรงที่ จูบของเขามันยังปะปนด้วยรสอ้วกหน่อยๆ แต่ช่างแม่มันเถอะ เขาไม่สนแล้ว

เขามอบจูบอย่างดุดัน เรียกร้องและเนิ่นนาน

ริมฝีปากบางๆคู่นั้นชะงักเพียงครู่เดียวเท่านั้น ก่อนจะสัมผัสตอบอย่างเร่งเร้าพอๆกันหรืออาจจะมากกว่า

-

#ผู้ชายA14

@sunnyside1909