เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกฝึกงานของปานวาดNoey Panwad
ห้องสมบัติที่หอศิลป์

  • ใกล้จะถึงวันที่ต้องจัดกิจกรรมแล้ว

    วันที่ 26 พวกเราขึ้นมาดูสถานที่ ที่จะใช้เล่านิทาน พวกเราจะได้วางแผนกันถูกว่าจะเล่านิทานแบบไหน เด็กๆควรนั่งตรงไหน พื้นที่การแสดงจะเป็นอย่างไร


    วันพฤหัสบดีที่ 27 มิถุนายน

    พี่ผึ้งบอกว่าถ้าเรายังขาดอุปกรณ์อะไรให้ลองขึ้นไปดูที่ฝ่ายการศึกษา ที่นั่นอาจมีอุปกรณ์ที่เราใช้ได้ ตอนที่ขึ้นไปถึงเราค่อนข้างตกใจเพราะที่นั่นมีแทบจะทุกอย่างที่เราต้องใช้และมีปริมาณเยอะมาก ๆ ถ้าใช้อุปกรณ์ที่นี่เราก็แทบไม่ต้องซื้ออะไรเพิ่มเติมเลย 


    รถเข็นก็เป็นของฝ่ายการศึกษาค่า เหมือนมาเดินช็อปปิ้งเลย


    วันศุกร์ที่28

    วันนี้มีสัมภาษณ์กับทีมงาน a day เกี่ยวกับมุมมองของคนสมัยใหม่ที่มีต่อหอศิลป์ ซึ่งหน้าที่หลักเป็นของกะตังเพราะกะตังชอบหอศิลป์มาก ๆ 


    วันเสาร์ที่ 29

    1. วันนี้เป็นอีกเสาร์ที่คอแหบแห้ง ถึงแม้จะมีคนมาใช้บริการเป็นน้องยี่หวา วัย 3ขวบ แค่คนเดียว แต่น้องยี่หวาชอบนิทานมาก เรากลายเป็นตัวแทนเล่าไป10กว่าเรื่องภายในวันเดียว หันมาพูดกับเพื่อนแทบจะไม่มีเสียงเลย 
    2. วันนี้มีการซ้อมเล่านิทานเรามีหน้าที่เป็นช่างทำร้องเท้า เนื่องจากไม่มีเด็กเราก็เลยซ้อมกันไปเรื่อย ๆ แล้วเจ้าเมธคนเหงาก็มาหา เมธฝึกงานคนเดียวไม่มีเพื่อนไปด้วย พอว่างก็จะไปตระเวณหาเพื่อนคนอื่น ๆ ตามที่ฝึกงาน


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in