อาทิตย์นี้เราเน้นไปที่การทำหุ่น ตั้งใจว่าจะทำคาแรกเตอร์ต่างๆให้เสร็จจะได้นำไปใช้ในการซ้อมเลย

วันเสาร์ที่22

วันนี้มีเด็กมาใช้บริการที่ห้องสมุดเยอะเลย 

น้องคนแรกชื่อว่าน้องปังน้องปังเป็นคนที่ชอบฟังนิทานมากๆ แรกๆก็จะเขิน ไม่กล้าพูด ไม่กล้าบอก ตอนที่เราเล่านิทานจะทำเป็นไม่สนใจ แต่สักพักก็จะชำเลืองมองเราเวลาที่เราเล่านิทาน น้องชอบนิทานที่มีเนื้อหายาว ๆ ถือว่าเป็นเด็กที่มีสมาธิดีมาก ๆ เลย ถึงเป็นนิทานที่ไม่มีรูปน้องก็ตั้งใจฟังอย่างดี แต่นิทานที่น้องหยิบมาให้เเต่ละเล่มทำเอาเราแทบร้องไห้ ทั้งนีล อาร์มสตรอง ทั้งรวมนิทาน10เรื่องอาเซียน อ่านจนคอแหบกันไปเลย ระหว่างที่เราเล่นกับน้องปังก็มี คนเกาหลีชื่อมินซอกับยุนซอ มาใช้บริการ ซึ่งตรงนี้เป็นหน้าที่ของกะตังไป ก่อนจะพักกลางวันมีน้องชื่อทับทิมมา น้องทับทิมเราก็จะฟังเรื่องที่คุณแม่น้องเล่าให้ฟังเสียมากกว่าเล่มที่เราอ่านให้น้องฟังคืออะลาดิน ซึ่งบอกเลยว่ายาวมาก ๆ เราแทบจะต้องสรุปย่อ ๆ ใหม่ทั้งเรื่อง ช่วงบ่ายจนถึงเย็นมีน้องอเล็กซ์มา น้องอเล็กซ์เป็นน้องคนแรกเลยที่อายุยังไม่ถึง2ขวบ น้องอายุ 1ขวบ 5เดือน แล้ว แต่ตัวใหญ่กว่าน้องอานียะห์ที่อายุ 2ขวบครึ่งอีก กิจกรรมที่เราทำกับอเล็กซ์ก็จะเป็นการเล่าอีเล้งเค้งโค้ง ทำกิจกรรมวาดรูประบายสี และคอยเช็ดน้ำลายให้น้องอเล็กซ์เพราะรายนั้นยิ้มหวานพร้อมน้ำลายตลอดเวลา “อเล็กซ์ครับ น้ำจิ้มหกแล้วครับ”

ครอบครัวสุดท้ายเป็นครอบครัวของน้องมะลี (5ขวบ)กับอานียะห์(2ขวบ ครึ่ง) ชื่อของน้องเป็นภาษาบาลี น้องพูดภาษาญี่ปุ่นกันได้ด้วยนะ ตอนเราอ่านนิทานที่มีภาษาญี่ปุ่น กลายเป็นว่าเราก็เอาคำจากนิทานมาชวนคุยกับน้องและมีคำติดปากที่ได้จากน้องอะนียะห์มาพูดคุยกันในกลุ่ม ถึงน้องจะกลับไปแล้วแต่พวกเราก็ยังใช้คำนี้กันอยู่จนถึงการจบฝึกงานเลย