เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
shortt_1_3
กาลครั้งหนึ่ง
  •       กาลครั้งหนึ่ง....เป็นประโยคหนึ่งที่เรามักจะเปิดเจอในหนังสือนิทานเพ้อฝันบ่อยๆ ซึ่งเป็นคำที่น่าหดหู่ใจสำหรับใครหลายคนเพราะมันคืออดีต....

    กาลครั้งหนึ่งเคยเกิดขึ้นกับฉันหลายครั้ง เเต่ฉันไม่ได้ใส่ใจประโยคนี้มากเท่าไหร่จนกระทั่งเขาได้เข้ามาในชีวิตของฉัน...

    เขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่น สุภาพ เขาให้เกียรติฉันมากๆ เขาเปรียบเหมือนเจ้าชายในนิทานที่มีดีไปทุกอย่าง เขาฉลาด เขาเพอร์เฟคมากสำหรับใครหลายคน มีผู้หญิงมากมายที่เข้ามาให้เขาเลือกเเต่เขาไม่เลือกใครเลยเเละเขาก็เลือกฉัน โดยที่เขาให้เหตุผลฉันว่า...

    "ที่ผมรักคุณผมไม่มีเหตุผลอะไรหรอกครับ ผมรู้สึกว่าผมรักคุณ คุณไม่ใช่หนึ่งในตัวเลือกที่ใครบอกนะครับ ผมรู้สึกว่าคุณใช่สำหรับผมน่ะ ใจของผมมันเลือกคุณเอง"เขาพูดปนอมยิ้มเล็กๆ

    เขาปากหวานใช่ไหมล่ะ? เขาดูเหมือนจะเป็นคนเจ้าชู้ใช่ไหม? ตอนเเรกฉันก็คิดอย่างนั้นนั่นเเหละ เเต่ไม่น่าเชื่อว่าเขาไม่เคยนอกใจฉันเลยตั้งเเต่ตอนคบกัน

    ตอนเลิกงานถ้าเขาเลิกก่อนฉันเขาจะเเวะซื้อน้ำกระเจี๊ยบที่ฉันชอบเเละขับรถไปรับฉันต่อที่บริษัทเเละเขามักจะพูดว่า
    "คุณเลิกงานมาเหนื่อยๆเเดดร้อนๆอย่างนี้อย่างเพิ่งหงุดหงิดใส่ผมนะครับ ผมซื้อน้ำกระเจี๊ยบมาให้ด้วยนะ จะได้ใจเย็นๆ"
    ตอนเช้าเเละเย็นของทุกวันเขามักจะตื่นก่อนฉันไปออกกำลังกายนิดหน่อยเเละกลับมาทำอาหารให้ฉันทาน
    "ผมทำข้าวผัดครบ5หมู่ที่คุณไม่ชอบกับนมอุ่นๆให้คุณด้วยนะครับ"
    เขามักจะพูดเเบบนี้ตอนเขาทำอาหารเสร็จ เขาเป็นพวกคนรักสุขภาพเขาเลยต้องทำอาหารครบ5หมู่อยู่บ่อยๆ ฉันเคยบอกเขาเเล้วว่าฉันไม่ชอบเเต่เขาดื้อที่จะทำต่อไป เขาบอกว่าเขาไม่อยากให้ฉันสุขภาพไม่ดี ถ้าฉันทานอาหาร5หมู่ของเขา เราทั้งคู่จะได้อยู่ด้วยกันนานๆ 

    เขาเป็นคนที่บอกอรุณสวัสดิ์ ฝันดี เหนื่อยไหม เเละพวกคำจำเจเเบบนี้ทุกครั้ง เเต่ฉันไม่เคยรู้สึกเบื่อเลยนะ เห็นไหมฉันบอกเเล้วว่าเขาเหมือนเจ้าชาย...

    เเต่นิทานมันมีตอนจบเสมอใช่ไหม? ไม่ว่าจะจบดีหรือไม่ดีมันก็คือตอนจบ...

    วันหนึ่งเขาขับรถเพื่อไปส่งฉันที่บริษัทเช่นทุกวันเเต่วันนี้เขาเเปลกกว่าทุกที ขณะที่เราอยู่ในลานจอดรถของบริษัทเขาก็พูดขึ้นมาดื้อๆ
    "ผมรักคุณนะ"เขาพูด
    "อะไรคะ อยู่ดีๆคุณก็บอกรักฉัน เเปลกนะเนี่ย"ฉันหรี่ตามองเขา 
    "ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ความรู้สึกมันสั่งให้ผมพูดน่ะครับ"เขาพูดเเละอมยิ้มเเบบที่ชอบทำ
    เเละเราก็บอกลากันเพื่อให้เขาขับรถไปทำงานดีๆเช่นทุกวัน 

    เขาขับรถออกไปเเล้ว ฉันจึงเดินขึ้นบริษัทไป สักพักเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นพร้อมกับปรากฏเบอร์ของเขา หลังจากฉันรับสายเสร็จฉันรู้สึกชาทั้งตัว ข้างในมันโหวงๆ หัวใจเต้นเร็ว ฉันไม่มีน้ำตาสักหยดไหลลงมา ฉันรู้สึกเจ็บปวดข้างในใจ ฉันไม่ไหวเเล้ว ฉันพอมีสติที่จะไม่โวยวายเเละเดินไปหาหัวหน้าของฉันเพื่อขอลางาน ฉันเดินทางไปที่โรงพยาบาลที่เขาอยู่ที่นั่น ฉันเห็นเขานอนบนเตียงกับผ้าผืนนึงทับบนร่าง เขาจากฉันไปเเล้ว.....

    เขาประสบอุบัติเหตุตอนที่เขาจะลงจากรถไปซื้อของขวัญในวันครบรอบให้ฉัน เพราะรถคันนั้นมันประมาท เขาเลยต้องเป็นเเบบนี้ 

    หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไปฉันผอมลงมากฉันดูไม่ใช่คนเก่า ฉันสูญเสียเขาไปมันทำให้ฉันกลายเป็นโรคซึมเศร้า ฉันจำเป็นต้องรักษาตัวเองจนหายดี เเละฉันตระหนักได้ว่าฉันจะเอาเขาเก็บไว้ในใจ ฉันจะให้เรื่องฉันเเละเขาเป็นความทรงจำของเราตลอดไป...
    ทุกวันครบรอบที่เราคบกันเเละวันครบรอบที่เขาจากไปฉันมักจะไปหาเขาที่วัด ไปคุยกับเขาเสมอ...

    นี่เเหละคำว่ากาลครั้งหนึ่งของฉัน มันเศร้าใช่ไหมล่ะกับการสูญเสียคนรักไป เเต่ฉันไม่เสียใจเเล้ว ทุกครั้งที่ฉันนึกถึงเขาความทรงจำดีๆมันเข้ามารักษาบาดเเผลในใจฉันให้หายดียิ่งขึ้น....
    "ฉันเลื่อนตำเเหน่งเเล้วนะ ฉันเอาดอกไม้มาให้เนื่องในวันครบรอบ15ปีของเราเเละก็ครบรอบวันที่คุณหนีฉันไป ฉันไม่เสียใจเเล้วนะ ฉันหายดีจากโรคซึมเศร้าเเล้ว ฉันยังทานอารหาร5หมู่ที่คุณชอบทำให้อยู่นะ ฉันคิดถึงคุณจัง ว่างๆก็มาในฝันบ้างนะคะ"ฉันยิ้มให้กับรูปเขา

    ฉันคิดถึงคุณ.....
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in