เวทมนตร์? อะไรดลบัลดาลให้ผมต้องมารักคนใจร้ายแบบคุณด้วย

และนั้น มันทำให้ผมมิอาจละสายตาไปจากคุณ

ไม่สามารถละสายตาไปจากคุณได้เลย...

เธอเป็นเรื่องโปรดของผมในทุกๆเรื่อง

ผมอยากเปลียนแปลงตัวผมเพื่อเธอ

ต่อให้ผมทำถูกต้องทุกอย่าง ถ้าเขาไม่รักก็คือไม่รักล่ะนะจำได้แล้ว 

มันพาฉันย้อนกลับไปตอนที่ทุกๆอย่างเริ่มต้น

ผมเห็นเธอครั้งแรกอาจจะเป็นที่ร้านกาแฟ หรือที่ถนน

คุณเปรียบเหมือนโซดา

ลิ้มรสที่สดชื่น แต่มันกัดกร่อนกระเพาะของผม

กัดกร่อนที่ละนิด ความเจ็บปวดที่ละนิด

ผมรู้อยู่แก่ใจแล้วว่าคุณไม่ได้มีใจให้ผมเลยสักนิด

แต่ผมก็ยังเฝ้ารอบางอย่างที่รู้ว่ามันไม่มีทางเกิดขึ้น

ปาฎิหาริย์ไม่เคยเกิดขึ้น

ใจมันเหมือนขวดที่แตกอยู่ในล็อบบี้โรงแรม

วันจันทร์ที่แสนหม่นหมอง

ดวงตาของเธอและรอยยิ้มของเธอมันแตกต่างออกไป

มันเป็นความสุขที่ปนความเศร้า

ความรู้สึกหน่วงๆที่อธิบายไม่ถูก

น้ำตาผมเริ่มคลอเบ้าทุกครั้งที่เห็นเธอ

เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้จริงๆว่าทำไมผมถึงร้องไห้

ผมยืนอยู่สักที่โดยมีเพียงวิญญาณอยู่เคียงข้างเธอเท่านั้น

"Lesson Number One :
           All the time traveling in the world can't make someone love you."

แม้ย้อนเวลากลับไปได้ ก็ไม่สามารถทำให้ใครรักคุณได้

ในเทพนิยาย ความรักทำให้คนเราสูงส่งและกล้าหาญ 

แต่ในชีวิตจริงความรักคือข้ออ้างให้เราเห็นแก่ตัว

ผมอยากที่จะเป็นคำทักทายโปรดของคุณและเป็นคำบอกลาที่ยากที่สุดสำหรับคุณ