เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
TakkiTsuba fictiontomei_tan
[fic T&T]X-Dame
  • Title: X- Dame
    Category: Humor
    Pairing: Takki-Tsuba
    Rating: PG
    Spoilers: MV-X Dame & Crazy Rainbow
    Summary: รักเล็กๆในโฮสต์คลับแห่งหนึ่ง



    """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""





    "สึบาสะ ข้างหน้าทำแบบนี้โอเคแล้วใช่ไหม ?"

    "อ่ะ ใช่ ดีมากเลย คราวนี้ทาคิซาว่าซังช่วยหันหลังหน่อยครับ เดี๋ยวผมทำให้บ้าง"

    "อืม ค่อยๆนะ"

    เจ้าของเสียงนุ่มแลสุภาพพยักหน้าก่อนจะหันแผ่นหลังให้กับผู้ที่นั่งอยู่บนโซฟา ชายผิวสีเข้มกว่าโน้มตัวลงไปใกล้จนกรุ่นกลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากซอกคอขาว มือเรียวค่อยๆบรรจงเอาโรลม้วนผมไฟฟ้าจัดผมสีอ่อนตรงหน้าให้เข้ารูปเป็นลอนสวย เพื่อเตรียมตัวไปทำงานในโฮสต์คลับคืนนี้

    ครับ อิมาอิ สึบาสะครับ วันนี้ก็เนียนมาฝากเนื้อฝากตัวเข้าไปนอนบ้านเจ้าของเรือนผมนุ่มให้จับเล่นตามเคย แล้วประโยคเมื่อครู่ถ้าหลับตาทัน ก็อิโรติกให้กระชุ่มกระชวยหัวใจได้นิดหนึ่ง

    "เสร็จแล้วครับ"

    "ขอบคุณมากนะ มีนายอยู่ด้วยช่วยได้เยอะเลย"

    ว่าจบทาคิซาว่าซังก็รีบวิ่งไปยังที่วางรองเท้าหนัง ที่วันนี้มันก็ส่องประกายวิบวับเพราะการมาของผม อา...ผู้ชายคนนั้นช่างเหมาะกับรองเท้าเสริมส้นที่ผมแอบเก็บเงินซื้อเสียเหลือเกิน น่าเสียดายที่เขาไม่ยอมใส่ต่างหูคู่ที่ผมซื้อให้พร้อมกันแล้วซ่อนไว้ในรองเท้าด้วย 

    "รีบๆ หน่อยสิ"

    ทาคิซาว่าพูดเร่งให้ผมที่เพิ่งเก็บของ รีบใส่รองเท้าออกมาขึ้นแท็กซี่ไปทำงานด้วยกัน โฮสต์คลับที่ผมและเขาได้เป็นนัมเบอร์วันทั้งคู่ เขาน่ะ...เบอร์หนึ่งด้านการรับแขก แต่ส่วนผมน่ะเบอร์หนึ่งด้านตลกแดก คืนนึงดวดเหล้าลูกค้าไม่ต่ำกว่าสิบขวด คาดว่าอีกสัก 5 ปี ผมอาจตับแข็งตัวเหลืองได้ แต่ไม่สนหรอก ก็เพราะทำแบบนี้เลยมีภาพผมติดอยู่คู่กับเขาเคียงข้างกันบนผนังร้านอย่างกับคู่รัก คุณต้องดู มันโมเอ้ใจชะมัด

    ผมไม่เคยนึกว่าตัวเองจะทำงานเป็นโฮสต์มาก่อน แต่คนเรามันก็มีจุดหักเหในชีวิตเป็นธรรมดา ถ้าวันนั้นเพื่อนไม่ลากผมไปเดินย่านคนกลางคืนหลังจากอกหัก ถ้าไม่เห็นเขาผู้มีแสงสว่างรอบตัวราวกับแลมป์ตั้น เดินออกมาส่งแขกรุ่นป้านอกร้าน วิญญาณสตอล์กเกอร์ของผมคงไม่ถูกปลุกให้ตื่น จนแอบมองอยู่ห่างๆแอบตามอย่างหื่นๆร่วมสามเดือน ก่อนจะอาศัยความกล้า เดินไปสมัครงานในร้านและถูกโยนออกมาร่วมสิบครั้ง กระทั่งสวรรค์โปรดให้องค์ฮิเดอากิเยื้องย่างลงมาสัมภาษณ์งานด้วยองค์เอง

    "ทำไมถึงอยากทำงานที่นี่ล่ะ ?"

    "เพราะผมตกหลุมดักวัวของคุณจนถอนตัวไม่ขึ้นครับ"

    ..........

    อยากจะตอบอย่างนี้นะ แต่ดูท่ามันจะเร็วไปหน่อย แหะ แหะ
    แต่คิดอย่างอื่นไม่ออก เลยตอบไปว่า
    ผมอยากลองแข่งกับคุณครับ

    เขาคนนั้นดูตกใจเล็กน้อย ตากลมโตที่มีดอลลี่อายนั้นเบิกกว้าง ก่อนจะส่งยิ้มละไมละลายหัวใจให้ แล้วบอกว่า

    "งั้นพยายามเข้านะ"

    ......................................... 


    "ฮิเดะจัง ค่ำคืนนี้นายดูเหมาะกับวิสกี้นะ"

    "เพราะอะไรเหรอ ?"

    "เพราะวันนี้นายใส่กางเกงในลายเสือดาว แล้วฉันก็คิดถึงแมว แล้วมันก็เลยทำให้นึกถึงอาหารแมววิสกัส...ที่คล้องจองกับวิสกี้"

    "อย่างนั้นเหรอ...ก็ดีนะ หรือว่ายังไงครับ ?"

    เหตุผลอีเดียทไร้การเชื่อมโยงลอยจากปากคนเมา แต่คุณชายฮิเดอากิก็ไม่ถือสา หันไปยิ้มสุภาพถามออร์เดอร์จากลูกค้าอีกครั้ง หลังเห็นผมดวดเหล้าหมดไปเป็นขวดที่หกของค่ำคืน พอจับคู่กันแล้วช่างเป็นคู่หูนักสูบเงินหญิงที่ไร้เทียมทาน หารู้ไม่ว่านี่เป็นแผนไล่ลูกค้าของผม ให้รีบหมดตูดแล้วรีบกลับบ้านไป

    อีกทางหนึ่ง ผมจะได้ให้ทาคิซาว่าซังหิ้วกลับบ้านอีก เหอ เหอ

    เอิ๊ก

    ความจริงผมก็ไม่อยากรบกวนเขาหรอกนะ แต่ช่วงนี้ยังหาห้องเช่าไม่ได้ ก่อนหน้าก็มีบ้านกับเขาดีๆหรอก แต่ว่าช่วงหลังมัวแต่แอบซื้อของนู่นนี่ให้อีกฝ่ายใช้ จนลืมเก็บเงินส่วนหนึ่งไปจ่ายค่าเช่าบ้าน เขาถึงว่าหลงรักโฮสต์นี่ไม่ต่างจากมีโจรปล้นทุกวัน แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมยังมีสติพอ ทาคิซาว่าซังคร๊าบ อดทนรออีกเดือนนึงนะครับ ไว้ผมเช่าห้องใหม่ได้แล้ว จะไปถอยเข็มขัดหนังที่คุณบ่นอยากได้ตอนไปเดินกินซ่ามาให้

    ...สู้ตาย...ถวาย...ตับ...

    ......................................... 


    "เอากับเขาสิ...เมาไม่รู้เรื่องอีกแล้ว..."

    ทาคิซาว่ายิ้มขำให้กับพ่อคนเก่งที่ทำให้กระเป๋าลูกค้าฉีกเป็นรายที่ร้อย ปิดยอดได้มากกว่าคนอื่นเช่นเคย ก่อนจะยกอีกฝ่ายแบกใส่หลัง   "เพราะอะไรถึงได้อยากมาทำงานแบบนี้กันน๊า"

    "...เพราะรักคุณครับ..."

    คนเมางึมงำตอบคำถามทั้งที่ยังไม่ได้สติ ทำให้คนถามชะงักตัวเล็กน้อย ก่อนจะเอียงคอหัวเราะขำ ใบหน้าหวานเอียงมามองคนที่นอนอยู่บนหลัง แล้วกระซิบเบา

    "ถ้าอย่างนั้นก็พยายามเข้านะ"

    ...คืนนี้ ก็เป็นค่ำคืนที่มีความสุขอีกวัน....


    ......................................... 


    -แถมท้าย-

    "เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

    อิมาอิ สึบาสะครับ

    เที่ยงวันนี้ ผมตื่นขึ้นมาร้องเสียงหลงเพราะตื่นขึ้นมาแล้วเสื้อผ้าบนตัวหายไป ของผมยังไม่พอ ของคนข้างๆ ที่กำลังงัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยนี่สิ

    "สวัสดีตอนกลางวัน สึบาสะคุง"

    "ค...ครับ...ฮิเดะ เอ้ย ทาคิซาว่าซัง....ม...เมื่อคืน what's happen หรือครับ...?"

    "อะไรกัน นายจำไม่ได้เหรอ ?"

    คนผมสีอ่อนถามพร้อมอ้าปากหาว มองอีกฝ่ายส่ายหน้าถี่จนหัวจะหลุด เจ้าของบ้านยิ้มอ่อนพลางยักไหล่ขึ้นน้อยๆเหมือนช่วยไม่ได้ จากนั้นจึงเอื้อมหยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาใส่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไปโดยไม่ตอบคำถามใด

    ทันทีที่ประตูห้องน้ำปิดลง เสียงร้องไม่นะอย่างเสียดายแทบขาดใจของสึบาสะก็ดังขึ้นลั่นห้องราววันนี้เป็นวันสิ้นโลก

    dame dame dame

    ............................

    end

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in