เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
books n movies review (เก่า)Fahrtwind
the hitchhiker's guide to the galaxy คู่มือท่องกาแล็กซีฉบับนักโบก
  • เขียน Douglas Adams 
    แปล แทนไท ประเสริฐกุล

    Don't Panic 
    ข้อความที่สื่อถึงความเป็นมิตรบนปกของคู่มือเล่มนี้ 
    ใจเย็นๆอย่าพึ่งตื่นตระหนก เราแค่จะพาคุณออกจากโลก
    ไปสู่จักวาลอันกว้างใหญ่อนันต์ พิสดาร ป่วนประสาท
    ได้โปรด
    อย่าพึ่งตื่นตระหนก


    นิยายวิทยาศาสตร์ชวนปวดหัว บ้าบอ หลุดโลก ออกขอบจักรวาล การเดินทางของนักโบกผู้ตั้งใจจะออกเดินทางบันทึกตรวจตราความมหัศจรรย์ของดาวทั้งหลายในจักรวาลอันกว้างใหญ่แต่กับต้องมาติดแหงกอยู่บนดาวโลกตั้ง 15 ปี 'ฟอร์ด พรีเฟ็ก' ที่มีคู่มือท่องกาแล็กซีฉบับนักโบกสำหรับนักเดินทางที่ต้องการท่องจักวาลภายใต้งบประมาณไม่เกินสามสิบเหรียญอัลแทร์เรียนต่อวันติดตัวมาด้วย กับมนุษย์โลกผู้รอดชีวิตจากโลกที่โดนระเบิดกลายเป็นจุลเพราะบังเอิ๊ญ บังเอิญไปขวางพื้นที่สร้างทางด่วนของกาแล็กซี่ซะนี่ 'อาเธอร์ เด็น' 

    ไม่รู้ว่านั่นเป็นโชคดีหรือโชคร้ายกันแน่ที่เขารอดตาย แต่ต้องมาเจอเรื่องราวและคน(เรียกว่าสิ่งมีชีวิตน่าจะดีกว่า)พิลึกพิลั่น กวนเส้นประสาท ที่มีความเป็นไปได้น้อยนิดยิ่งกว่านิดน้อยที่จะเกิดขึ้น อย่าง โวกอนเผ่าพันธ์ยักษ์ตัวเขียวโมโหร้ายที่มาทำลายโลกและมีบทกวีที่ไพเราะเหลือล้ำจนใครได้ฟังแล้วจะต้องคลื่นเหียน ลำไส้บิดเกลียว ชักกะตุก และอาจจะตายได้ในที่สุด แซพฟ็อดประธานาธิบดีกาแล็กซีจอมเพี้ยนที่แอบขโมยยานหัวใจทองที่ขับเคลื่อนด้วยพลังงานความไม่น่าจะเป็นและมาพร้อมกับสาวชาวโลกที่หนีออกมาท่องจักรวาล ไหนจะมาร์วินหุ่นยนต์แสนเศร้าซึม ไหนจะมิดไซล์ที่กลายเป็นวาฬและกระถางดอกพิทูเนีย และความลับเบื้องหลังการก่อกำเนิดของโลกที่สุดแสนจะคาดไม่ถึง

    ความรู้สึกขณะอ่านคือแบบปวดหัวและขำไปพร้อมกัน555 คือมันมีการเล่นมุกตบจังหวะยียวนกวนประสาทที่เหมาะมาก มีจิกกัดเสียดสีมนุษย์ และปรัชญา อย่างการกำเนิดโลก มนุษย์ที่มองว่าตัวเองฉลาดและยิ่งใหญ่นักหนา ความหมายของชีวิต จักรวาล สรรพสิ่ง ที่ไม่รู้จะถกเถียงกันอีกกี่สิบล้านปีถึงจะได้คำตอบ แต่บางมุกก็จะไม่ขำ เพราะบางทีมันจะเป็นมุกซับซ้อนและต้องมีความรู้หน่อยถึงจะขำ สมองเราไม่ถึงจริงๆ และในเรื่องค่อนข้างที่จะใช้การบรรยายแบบฟุ่มเฟือยในบางที ทำให้งงงวย แต่บางอันก็ชอบนะ(คนแปลเก่งมาก) จนทำให้บางทีเนื้อเรื่องไม่เดินไปไหนสักที หรือไม่ก็สะเปะสะปะ น่าเบื่อไปบ้างสำหรับเรา แต่มันก็สนุกไปกับความบ้าบอ บางทีแอบปัญญาอ่อน ไม่มีเหตุผลเลย แต่ก็ดูมีเหตุผลบ้าง(เอ๊ะ! ยังไง) รวมไปถึงการเสียดสี และลีลาคำบรรยายที่แสนจะยวนใจ(คนแปลชอบใช้คำนี้)ของมัน

    อีกอย่างนึงที่ชอบคือสำนวนแปลที่แปลออกมาได้ดีมาก ลื่นไหลและกวนประสาท แต่ก็แอบติดใจบางคำนะมันดูแปลกๆสำหรับเรา และชอบที่คนแปลมีคำอธิบายมุกต่างๆของต้นฉบับด้วยคือมันทำให้เราเข้าใจมากขึ้น ต้องขอชื่นชมทั้งคนแต่งและคนแปลจริงๆ  

    สรุปคือชอบนะ พออ่านจบต้องไปหาเล่มต่อไปมาอ่านเลย ซึ่งก็คือ The Restaurant At the End of the Universe ภัตราคารสุดปลายทางจักวาล เพราะอยากรู้ว่าจะต้องเจอกับความเพี้ยนบ้าบอ ประสาทกินอะไรอีกบ้าง555



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in