เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกความคิด เรื่องราว ภาพถ่ายkianlana
Family by choice


  • ฉันกลับมาคิด 
    บรรยากาศในตอนนั้น มันอบอุ่น ไม่ใช่เพราะว่าร้อน ไม่ใช่กาย แต่เป็นใจที่อุ่น 

    ชาถ้วยเดียวเท่านั้น อาจไมไ่ด้ทำให้อุ่นใจได้ขนาดนี้ บทสนทนาต่างหาก การรับฟัง ความใส่ใจ และความห่วงใยที่ลอยอยู่ในคำพูด สีหน้า ท่าทาง และปรากฏผ่านการกระทำ--การรินชา--หยิบยื่นความหวังดี--ความอบอุ่น ฉันได้รับรู้ และรับมาไว้ในใจ จนมันปริ่มไปทั่ว

    มีช่วงเวลาหนึ่งที่ฉันอยู่ไกลจากบ้านมาก ไกลมากขนาดไม่สามารถนั่งรถกลับไปได้ ไกลมาก 
    ฉันเพียงคิดถึงบ้าน คิดถึงคนที่อยู่ที่บ้าน คนที่ฉันเรียกว่าครอบครัว จะทำยังไงเมื่อระยะทางมันช่างแสนไกลเหลือเกิน บ้านที่ฉันอยากกลับไปหานั้นอยู่คนละทวีปกับที่ที่ฉันมาอยู่ชั่วคราวในตอนนี้ ฉันคงมองข้ามอะไรไป แต่สุดท้ายฉันก็ได้กลับไปหาบ้านที่ใกล้ที่สุด 

    น่าแปลกที่บ้านแห่งนี้ไม่มีของที่ฉันเป็นเจ้าของแม้แต่ชิ้นเดียว แต่ฉันกลับเรียกที่นั่นว่าบ้านได้อย่างไม่ลังเล

    บ้านคือที่ที่กลับไปแล้วมีคนอ้าแขนรับ มีคนที่เรารักอยู่ที่นั่น 
    ถ้างั้น ฉันคงเรียกที่นี่ว่าบ้านได้เหมือนกัน ถึงแม้ว่าจะไม่เคยมานอนพักอาศัย 
    แต่ฉันรู้ว่าฉันฝากใจไว้ที่นี่ได้ 
    กับคนที่อยู่ที่นี่ 
    คนที่ฉันรัก 
    ครอบครัวของฉัน 


    24 พ.ย. 62


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in