18:43 

ก็เรียบๆเรื่อยๆมาทั้งสัปดาห์ แต่วีคนี้รู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่ 

ไม่ใช่เพราะที่นี่ แต่เป็นเพราะมีเรื่องให้เจื่อนกับคนรอบตัวเนี่ยแหละ 

________________________

ต้นสัปดาห์มีสอบวัด grammar และเนื้อหาที่เรียนมาทั้งหมด เราโชคดีที่เข้าเรียนตรงกับการนับสัปดาห์สอบพอดี ที่โรงเรียนเราจะเรียน 4สัปดาห์แล้วสอบ เพราะงั้นเราเลยได้เรียนครบ4วีคก่อนสอบ คะแนนก็ตามเนื้อผ้ามากๆเพราะไม่ได้อ่านหนังสือทวนอะไรเลย เราเรียน General English เนื้อหามันจะเป็นแกรมม่าร์ทั่วไป ไม่ซับซ้อน คำศัพท์ในชีวิตประจำวัน แอบคิดว่าที่ต้องเรียนในไทยมันยากกว่ามาก ตอนแรกก็ลังเลว่าจะเปลี่ยนไปคอร์สอื่นดีไหม แต่เออ เรามาที่นี่เพราะอยากแก้ปัญหา speaking ของเรา เพราะงั้นคอร์สนี้ก็ถูกต้องแล้ว ฮ่าๆ 

โชคดีอีกอย่างคือ เราได้เรียนกับมิเชล มิเชลเป็นครูที่นักเรียนส่วนใหญ่ไม่ชอบ เพราะเค้าดุนิดนึง แล้วก็จะเคร่งๆเวลาเรียนในห้องมากๆ ถ้ามีคนกดโทรศัพท์ เค้าจะขอเก็บมือถือทุกคนในคาบนั้นเลย หรือเวลาคนคุยกันเวลาเค้าพูด เค้าก็จะถามว่าสงสัยอะไร ทำไมไม่ถามเค้า ถ้าถามเค้าทุกคนในห้องจะได้รู้ไปพร้อมๆกันไรงี้ หรือเวลาเค้าพูดทุกคนต้องฟังคือต้องเงยหน้ามาสบตา ตั้งใจฟังไรงี้ 

ซึ่ง เพื่อนหรือคนอื่นที่เรียนกับเค้าก็จะบอกว่าเวลาเรียนแล้วเครียด รู้สึกเกร็ง กังวลไปหมด ไม่ชอบ แต่เรารู้สึกว่าชอบ 555555 แบบคลาสที่นี่มันก็เล็กอยู่แล้วเนอะ พอเจอครูที่ต้องการให้นักเรียนมีสมาธิ มันก็ยิ่งทำให้การเรียนของเรามีประสิทธิภาพมากขึ้นอ่ะ แล้วตอนแรกเราก็เซ็งๆที่เค้าให้การบ้านทุกวัน(ทุกวันจริงๆ) ต้องมานั่งเช็คคำตอบกับเพื่อนตอนเช้า มานั่งหาคำอธิบายให้เค้าว่าทำไมตอบแบบนี้ เอากฎไหนมาตอบ กลายเป็นว่า รูปแบบการสอนของเค้า ทำให้เราจำคำที่เค้าอธิบายศัพท์ หรือแกรมม่าร์ได้โดยไม่ต้องทวน เราเลยชอบมากๆ เราดีใจมากที่คลาสเช้า(คาบที่ยาวแล้วก็จริงจังสุด) ได้เจอครูแบบนี้ 

เนี่ย วีคนี้เค้าย้ายไปสอนห้องอื่นแล้ว เราเลยไม่ได้เรียนกับเค้าอีก แต่เวลาเจอกัน เค้าก็ทักชมเรื่องสอบ บอกให้พยายามเค้านะ ได้ไปหาหนังสืออ่านหรือยัง มันจะช่วยแก้เรื่องศัพท์เรานะ อย่าลืมเข้าเว็บไซต์ที่โรงเรียนแนะนำล่ะ คือเนี่ย เรายิ่งรู้สึกดีกับเค้า เพราะรู้ได้ว่าเค้าใส่ใจนักเรียนทุกคนอ่ะ 

นี่ลองคำนวนกันดู สำหรับค่าอาหารนี่เราเสียประมาณ 50-60$เองนะ ! หารกันแล้ว แล้วนี่ไม่ใช่แค่กลางวันนะ มันคือค่าอาหารทั้งหมดในวีคอ่ะ ! ถูกมากๆ พอลองคิดละเอียดๆเหมือนเสียไปแค่วันละ10$ ถูกกว่าตอนใช้ชีวิตที่ไทยอีก แม่เจ้า55555 พอลองมาเทียบกับตอนอยู่กับโฮส ที่เฉลี่ยเสียวีคละ 330$ กับนี่อยู่แฟลต 180+60 = 240$ ก็ต่างกันเยอะอยู่นา 

ค่าใช้จ่ายข้างบนคือคำนวนจากมื้ออาหารทุกมื้อ ค่าเดินทาง ค่าที่อยู่ต่อวีคเลยนะ อาหารที่กินคือแบบมาตรฐานทั่วไป ไม่อัตคัต ไม่ได้กินแต่มาม่า เราได้กินข้าวกะเพรา ไข่เจียว ขนมปังปิ้งเนยแยมเต็มที่เลยนะ แต่ว่าที่ถูกที่แพงคือการต้องห้ามตัวเองไม่ให้กินอาหารข้างนอกบ่อยๆอ่ะ เพราะถ้าไปร้านอาหารก็ต้อง 10$+ กินชานมแก้วนึงก็ 5-8$แล้วอ่ะ ถ้าเป็นคนติดเครื่องดื่มอะไรแบบนี้ก็จะประหยัดลำบากหน่อย (ฮือ นี่ก็พยายามอยู่ ต้องห้ามใจม้ากก มาก)

วันเสาร์เราซื้อทัวร์ไป-กลับ Piha Beach 40$ อยู่ไม่ไกลจากตัวเมืองมาก นั่งรถไปประมาณชั่วโมงนึง แต่ไม่มีรถสาธารณะไปถึงก็เลยซื้อทัวร์ไป 

เราเดินทางกันตอน 9โมงเช้า หลังจากนั่งรถมาได้สักพัก ผ่านถนนหนทางที่ให้ความรู้สึกเหมือนกำลังขึ้นเขาไปแม่ฮ่องสอน เค้าก็จอดพาไปเดินดูน้ำตก แล้วก็พาขับไปเดินที่เขตอนุรักษ์ต้น Kauri ได้ชมวิวทะเล tasman ที่สวยมากกกกก นี่ชอบจริงๆ แบบมองออกไปมีแต่ทะเลสุดลูกหูลูกตา มีผาสูงๆข้างๆ เห็นคลื่นลมแรงๆ แดดจ้าๆ ฟ้าสวยๆ เนี่ยน้า นิวซีแลนด์ มาทำให้เรารักอีกแล้ว ! 

ที่เราประทับใจมากคือ ความพยายามที่จะรักษาทรัพยากรต่างๆของเขา ก่อนเราเข้าไปเดินในเขตป่านั้น เราต้องล้างต้องขัดรองเท้า ต้องเอาสายยางฉีดดินออกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้มีเชื้ออะไรไปทำร้ายต้นไม้เค้าอ่ะ ทับใจมาก รักอีกแล้ว

จากนั้นก็ได้ลงมาที่หาดสักที หาดสวยมากเลยนะ เห็นในรูปเหมือนร้อน แต่ความจริงคือหนาววว เราพกรองเท้าแตะไปด้วย ดีใจได้สัมผัสทะเลที่นี่ละ น้ำเย็นมากกก แบบเท้าชา คลื่นก็สูงแรงมาก คนมาเล่นเซิร์ฟกันพอสมควรเลย ส่วนเด็กๆที่นี่ก็เล่นน้ำ บางคนก็แก้ผ้าเล่นเลยนะ ตัวนิดเดียวเอง ไม่หนาวเหรอไงเนี่ย เราสงสัยมาก !

การไปเที่ยวครั้งนี้ เราชอบมากเลยนะ เพราะได้เจอครบ ป่า เขา ทะเล น้ำตก เสียแค่ 40$ ทำกับข้าว แบกขนมกันไปนั่งกินกันเองกับเพื่อน อากาศก็ดี เราชอบทะเล ชอบแม่น้ำมากๆ บางคนบอกว่าทะเลไทยสวยกว่า นี่คิดว่าเทียบกันไม่ได้ เพราะสำหรับเรา ที่นี่สวยด้วยผู้คน ด้วยชีวิตรอบๆหาดนี้ มันไม่ได้มีแค่นักท่องเที่ยว มันเต็มไปด้วยคนที่อยู่ที่นี่ เต็มไปด้วยวิถีชีวิตธรรมดา เราเลยประทับใจกับความธรรมชาตินี้มากๆ 

คราวนี้นัดเพื่อนคนอื่นไปด้วยกัน ตลาดคนเยอะเหมือนเดิมเลย โชคดีที่ฝนไม่ตก