เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
about you (allxcap)jaoearnxclt
we don't know each other (jaycap)
  • เวลาตอนนี้ผ่านเที่ยงคืนมาแล้ว ตอนแรกที่เขามากับเพื่อนฝูงมากมายตอนนี้ทุกคนต่างย้ายแยกกันไปทั้งหน้าเวทีห้องน้ำ ที่สูบบุหรี่ จนทั้งโต๊ะเหลือแค่เขา

     

    ไม่ใช่ไม่เมาแต่เขาแค่ไม่อยากไปไหน

     

    “ไง” มีคนถือวิสาสะนั่งลงข้างๆเขาชลธรทำเพียงแค่การเปรยตามองก่อนจะยกแก้วตรงหน้าขึ้นมาดื่มซึ่งไม่แน่ใจด้วยซ้ำว่าของใคร

     

    “ครับ”

     

    “เจเลอร์”ชลธรวางแก้วก่อนจะหันไปให้ความสนใจกับคนที่เข้ามาแนะนำตัวเองให้เขารู้จักเท้าคางกับตักตัวเองก่อนจะสบกับตาคู่นั้น

     

    “คุณแนะนำชื่อให้ทุกคนรู้จักรึไง”

     

    “คุณไม่อยากรู้จักผมหรอ” ชลธรไหวไหล่เล็กน้อยก่อนจะกระดกดื่มอีกหมดแก้วแล้วแน่นอนบนโต๊ะก็ไม่มีอะไรให้เขาดื่มแล้วนอกจากน้ำเปล่าแก้วในมือเขาถูกฉวยไปโดยคนข้างๆเขา แล้วกลับมาด้วยน้ำสีสวย

     

    “คุณชื่ออะไรละ”

     

    “ผมมีแฟนแล้ว”

     

    “ผมอยากรู้จักคุณไม่ใช่แฟนคุณนี้” เชี่ย อะไรวะเขาเผลออุทานในใจยอมแพ้กับความใจกล้าของอีกคนไม่น้อยสุดท้ายก็ยอมเอ่ยชื่อตัวเองออกไปให้อีกคนได้รู้จัก

     

    “กัปตัน”

     

    “ชื่อเท่เนอะ”

     

    “ขอบคุณครับ”

     

    “แต่ตัวน่ารัก” อะไรของเขาวะเพราะรู้สึกเหมือนโดนคุกคามเลยตัดสินใจเพิ่มระยะห่างให้ตัวเองกับอีกคนคนชื่อเจเลอร์หัวเราะออกมาเมื่อเห็นท่าทางของเขาแต่อีกคนไม่ได้เลือกที่จะขยับตามมา

     

    “แฟนมาด้วยหรอ”

     

    “ไม่ครับ แต่จะมารับ” อีกฝ่ายพยักหน้ารับรู้ก่อนจะนั่งมองหน้าเขาเฉยๆอยู่นานพอสมควร

     

    “คุณมีอะไรรึป่าว”

     

    “ถูกใจว่ะ”

     

    บ้า

     

    บ้าไปแล้ว

     

    บ้า ที่เขาแนะนำตัวให้คนแปลกหน้าได้รู้จักเหมือนกับที่คนแปลกหน้าก็แนะนำตัวให้เขาและมันยิ่งบ้าไปกันใหญ่เมื่อแฟนของเขาส่งข้อความมาว่าไปรับไม่ได้ต้องเป็นอีกคนไปส่งแทน

     

    แน่นอนมันไม่ได้ถึงห้องเขา

     

    ครั้งเดียวคงไม่เป็นไร

     

    เหมือนกับสูบบุหรี่ที่พอลองครั้งแรกรู้สึกผิดกับตัวเองมากแต่เมื่อมีครั้งที่สอง ครั้งที่สามกลับรู้สึกติดใจมากขึ้นเรื่อยๆ

     

    ก็เป็นเฉพาะตอนเมาเท่านั้น

     

    “อะไรทำให้พี่มาทักผม” ชลธรเอ่ยขึ้นในขณะที่ขยับตัวนอนขดมองอีกคนลุกจากเตียงกำลังจะไปสูบบุหรี่เจเลอร์หยุดยืนก่อนจะนั่งลงที่ปลายเตียง

     

    “ก็บอกว่าถูกใจไง”

     

    “ถูกใจยังไงละ”

     

    “เหมือนเจอพวกเดียวกัน” กัปตันขมวดคิ้วไม่เข้าใจอีกคนแต่ก็เรียกได้ว่าชิน พวกเขาไม่ได้รู้จักกันและกันไปมากกว่านี้ไม่มีการเล่าเรื่องในชีวิตประจำวันให้ได้ยินเหมือนกับว่าพวกเขาเลือกที่หลุดเข้าไปในโลกที่มีแค่พวกเขาสองคน

     

    “สูบในห้องก็ได้ ไม่ได้ถือ”หน้าหนาวเข้ามาเยือนแล้วแต่อีกคนยังคงออกไปสูบบุหรี่ที่นอกระเบียงด้วยชุดนอนที่แสนบางเจ้าของห้องเลิกคิ้วให้กับคำพูดของเขามือที่เพิ่งใช้คีบสารนิโคตินยีผมสีเข้มให้ยุ่งกว่าเดิม


     

    “ไม่เอากลัวเป็นมะเร็ง”  

     

    “ตลกตาย” 

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in