คนตัวสูงมองผู้คนที่เดินออกมาจากสถานบันเทิงกันมากมาย เมื่อตอนนี้เวลามันบอกว่าใกล้ที่จะปิดแล้ว เขามองหาคนบางคนไปพร้อมๆกับยกโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อดูเวลา
“ริว!” เจ้าของชื่อยิ้มตอบรับจากอีกคนทันที ก่อนจะรีบเปิดประตูให้ เมื่อเห็นท่าว่าอีกคนก็ดูไม่ค่อยไหวเท่าไหร่
“พี่ดื่มไปเยอะหรอครับ” คนพี่โบกมืิให้เป็นเชิงว่าไม่เท่าไหร่หรอก ริวได้แต่ส่ายหัวให้ก่อนจะเดินไปฝั่งคนขับรถของตัวเอง แต่ไม่ทันได้เปิดประตูก็มีแรงกระชากจากข้างหลัง พร้อมกับแขนที่คล้องขึ้นมา
เพื่อที่จะจูบ
มันไม่ใช่จูบแบบแนบชิดอะไรมากนักก็แค่แตะไว้แนบๆแล้วก็ผละออก
แล้วก็มายืนจ้องเขาตาแป๋วแบบนี้หมายความว่ายังไง
“เฮ้ย ไอกัปมึงชนะแล้วเว้ย” เหมือนคนข้างหน้าที่ชื่อกัปจะสะดุ้งกับเสียงเรียกของเพื่อนตัวเองเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวกลับวิ่งไปหากลุ่มเพื่อนทันที
ปล่อยให้เขายืนงงอยู่อย่างนี้
เขาก็คิดว่าเรื่องมันก็คงจะจบแค่นั้น
ถ้าไม่ใช่เพราะวันรุ่งขึ้น
ริวไม่ใช่เด็กเหลวไหลแต่ก็ไม่ใช่เด็กเรียนเก่งมาก เขาชอบการกีฬามากกว่า ถึงอย่างนั้นแม่เขาก็อยากให้เขาเรียนวิชาบางวิชาเพิ่มเติมไว้เป็นความรู้ อย่างเช่นภาษาอังกฤษ
แทนที่จะต้องเสียค่าเรียนแพงๆ พี่ของริวเลยเสนอให้เพื่อนตัวเองมาสอนให้เขาที่บ้าน
ก็ถือว่าดีหน่อย อย่างน้อยก็คงไม่ต้องเคร่งมากละมั้ง
“ริว วันนี้เพื่อนพี่จะไปสอนที่บ้านนะ มารับมันที่คณะหน่อย” ระหว่างที่มาส่งพี่ตัวเองซึ่งเรียนมหาวิทยาลัยก็จัดการบอกเขาให้เรียบร้อยว่าหลังเลิกเรียนเขาต้องทำอะไร
“จะไปกับแฟน” ริวไม่ได้พูดอะไรต่อ มีเพียงแค่สายตาที่ส่งไปล้อให้พี่ตัวเองเขินเล่นๆ
“ไปเลยไป จะไปไหนก็ไป”
“ไล่เก่งจังนะ”
“ไปเรียนเลยไอริววววว” ริวไหวไหล่ให้ก่อนจะออกตัวไปที่โรงเรียนตัวเองต่อทันที
.
.
.
ชลธรหน่ะเป็นคนเต็มที่
กินก็กินเต็มที่ เรียนก็เรียนเต็มที่ นอนยิ่งกว่าเต็มที่
การโดนท้าก็เช่นกัน
เขาไม่ชอบการโดนสบประมาทยิ่งกว่าอะไรในชีวิต
“ก็ท้าให้มึงไปจูบคนนั้นเลยนะ” มือของเพื่อนชี้ไปที่ผู้ชายตัวสูงๆที่ดูเด่นเป็นพิเศษท่ามกลางคนมากมาย เมื่อจะหันไปถามว่าทำไมไอเพื่อนชั่วก็ไม่มีใครตอบ เอาแต่ถามเขาว่ากล้าป่าว
ทำไมจะไม่กล้าว่ะเรื่องแค่นี้
หน้าที่คมจนเผลอชมในใจว่าโคตรหล่อกับกลิ่นแป้งเด็กที่ไม่บอกก็รู้ว่าเพิ่งอาบน้ำมา มันทำให้เขาจ้องหน้าไปขณะนึง จนตั้งสติได้ถึงได้ยินเสียงเพื่อนเรียกนั่นแหละ
เจอไม่ได้เจอกันอีกหรอกเนอะ
แต่เหมือนอะไรๆก็เป็นใจให้เขาเหลือเกิน
“เฮ้ยไอกัปที่บอกว่าจะสอนน้องกูอ่ะ” กัปตันเงยหน้ามามองเพื่อนต่างคณะที่วันก่อนมาขอให้เขาช่วยไปสอนภาษาอังกฤษให้น้องตัวเองให้หน่อย ไอเขาก็เคยทำมาบ้างแล้วและบวกกับร้อนเงินเลยตัดสินใจรับทันที
“เออว่าไง”
“เดี๋ยวเย็นนี้มันจะมารับนะ”
“แล้วมึงอ่ะ”
“ไปกับแฟน”
“ฮั่นแน่” พอเห็นอีกคนเปิดบอกยอมบอกว่าคนที่ไล่ตามจีบมาตั้งนานเป็นแฟนซักทีมันก็อดล้อไม่ได้ แน่นอนว่าโดนเขวี้ยงของมาเป็นการแก้เขินทันที
“นี่ป้ายทะเบียนรถน้องกู”
“จ้า”
“ห้ามลืมนะ!” ย้ำเก่งจริ้ง ยิ่งกว่าแม่
และความซวยมันก็เริ่มขึ้นตรงนี้
ตรงที่เขาจำหน้าเด็กที่กำลังยืนพิงรถป้ายทะเบียนเดียวกับที่เพื่อนเขาเขียนให้เป๊ะๆ
ตรงที่น้องมันเองก็จำได้ว่าเมื่อคืนเขาทำอะไรไว้
โถ่เว้ย ขอเบี้ยวค่าสอนเลยได้มั้ยวะ
“เอ่อน้องครับ”
“ผมชื่อริวครับ” กัปตันชะงักเล็กน้อยเมื่อจะลองพยายามสร้างบรรยากาศในรถให้มันไม่อึดอัดมากเกินไป แต่ไอน้องมันพูดเหมือนไม่อยากคุยด้วยเลยวุ้ย
“พี่ชื่อกัปตันนะ”
“ครับ” เงียบ เอ้า ก็คือหมดมุกที่จะพูดแล้วรถตอนนี้ชลธรก็คือหายใจไม่ออกไปแล้ว
ช่วยด้วยเว้ย
“พี่กัปตันครับ”
“คะ ครับ” เผลอสะดุ้งไม่น้อยเมื่ออยู่ๆก็โดนเรียกชื่อ แล้วทำไมเขาต้องทำเสียงเหมือนเด็กกลัวโดนดุวะ แล้วทำไมไอเด็กนั่นต้องแอบยิ้มมุมปากด้วยวะ
“พี่รู้มั้ยครับ”
“...”
“ว่าจูบนั่น จูบแรกของผม” น่ารัก ไออาการทำตัวไม่ถูกลุกลี้ลุกลนของอีกคนมันทำให้เขาอยากจะเผลอขำออกมาดังๆ แต่เขาทำแบบนั้นไม่ได้
เขาจะทำให้กระต่ายตื่นตูมไม่ได้
ตาคมมองดูรถด้านหลังก่อนตัดสินใจตบไฟเลี้ยวเข้าข้างทาง
“อ่ะ เอ่อ พี่ขอโทษ” เห็นท่าไม่ดีนักก็เลยขอโทษมันซะเลย เขาไม่ได้ตั้งใจป่าววะ ก็เพื่อนมันท้า
พรึบ
“เฮ้ยทำไรเนี่ย” สะดุ้งอีกแล้วเมื่อคนขับเอาแขนข้างหนึ่งมาคล่อมเขาไว้ ราวกับกักเขาไว้กับที่นั่ง ใบหน้าที่เขาเผลอชมว่าโคตรหล่อ ยิ่งเห็นตอนไม่เมายิ่งหล่อชิบหายก็เลื่อนเข้ามาใกล้เขาจนต้องตัดสินใจเบือนหน้าหนี
จุ้บ
เสียงที่ปากหยักของอีกคนแนบลงกับแก้มของคนอายุมากกว่า แม้จะผละตัวออกมาแล้วแต่เหมือนคนที่โดนหอมแก้มยังคงช็อคอยู่ คราวนี้ริวกลั้นขำไม่ได้จริงๆจนต้องขำออกมาเบาๆ
“หอมแก้มแค่นี้ยังช็อคเลยหรอครับ”
“ถ้าเป็นจูบปากครั้งที่สองอยากเพิ่งช็อคตายนะครับพี่กัปตัน :)”
แม่ครับ ไอเด็กมันร้ายT____T
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in