เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
[OS] Ohm x Singtojslil_g
[Drabble] Cat & Dog [โอมสิง]
  • Title: Cat & Dog
         Pairing: Ohm x Singto
         Rating: PG
         Note :     1.ฟิคเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวไม่เกี่ยวข้องกับศิลปิน สถานที่ และเหตุการณ์ใดๆ และไม่ได้มีเจตนาใด ๆจะทำให้ศิลปินเสื่อมเสียทั้งสิ้น
                     2. เซ็ทติ้งของเรื่องนี้อยู่ในระหว่างการถ่ายทำเชงเม้ง
                     3.ฟิคสั้นมากจ้ะ เขียนสนองนี๊ดตัวเองเฉยๆ



  • หนัก!


    นั่นคือความรู้สึกแรกที่เกิดขึ้นหลังผมแอบมางีบหลับบนเตียงในห้องนอนที่ใช้ถ่ายทำผมยังคงอยู่ในท่านอนคว่ำเหมือนเมื่อสิบห้านาทีก่อน ทีแรกนึกว่าผีอำ แต่พอลองเอียงหน้าหันไปมองด้านหลังก็เจอดวงหน้าที่คุ้นเคย


    “โอม”


    “คร้าบบ”


    เจ้าเด็กยักษ์นั่นขานรับน้ำเสียงหงุดหงิดของผมด้วยรอยยิ้มสดใสผมถอนหายใจกับตัวเองอย่างระอา ไม่ว่าผมจะแอบหนีไปนอนที่ไหน เจ้าเด็กนี่ก็ตามมารังควานไม่เลิก


    “ลุกออกไปเลยพี่หนัก ตัวเราก็ไม่ใช่เล็กๆ”


    โอมหัวเราะกับท่าทีหัวเสียของผมแต่ก็ยอมขยับตัวเปลี่ยนจากท่านอนทับผมไปเป็นนั่งขัดสมาธิข้างๆตัวผมแทน
    ผมยังนอนอยู่ท่าเดิมตาปรือ แต่ไม่ได้หลับต่อ เมื่อคืนต้องทำการบ้านส่งอาจารย์ แทบไม่ได้นอนเลยนี่แหละชีวิตของสิงโต ปราชญา กลางคืนมีไว้ทำการบ้าน กลางวันมีไว้ทำงานช่วงเวลาพักกอง คือเวลานอนของผม!


    คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยตากำลังจะปิดอีกรอบ ความหนักที่คุ้นเคยก็เข้ามาทักทาย


    “โอม”


    เจ้าตัวดีนอนหงายขวางเตียงแต่เอาหัวมาวางพาดกับหลังผมแทนหมอนเสียงเรียกแสนง่วงงุนของผมทำให้เขาขยับเป็นท่านอนตะแคงหันหน้ามาทางผมแทนแต่หัวหนักๆนั่นก็ยังใช้บริการผมต่างหมอนเหมือนเดิม


    “ผมขอนอนตรงนี้ด้วยคนสิ”


    คำขออนุญาตมาพร้อมกับดวงตาลูกหมาน้อยอันเป็นท่าไม้ตายของเจ้าตัวเวลาอยากให้ผมทำอะไรบางอย่างที่เขาต้องการ


    “ก็มานอนดีๆสินอนทับพี่ทำไม”


    โอมยิ้มแฉ่งเหมือนลูกหมาที่เจ้านายยอมเล่นด้วยเขาขยับเปลี่ยนท่าอีกครั้ง ยกหัวขึ้นจากตัวผม ค่อยๆคืบคลานเข้ามานอนข้างๆพอเราสองคนอยู่ในระยะเดียวกันเขาก็นอนตะแคงหันหน้าเข้าหาผม น้องขยับเข้ามาชิดจนผมสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนของเขาแต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ง่วงมากจนไม่อยากจะบ่นความติดสกินชิพเกินเบอร์ของน้องมันแล้ว


    “พี่สิงตอนง่วงนี่เหมือนลูกแมวเลยเนอะ”


    ไม่รู้ผมทำหน้าแบบไหนออกไปตอนได้ยินประโยคนั้นรู้แต่ว่าเจ้าเด็กยักษ์ข้างตัวนี่ทำหน้าเหมือนเอ็นดูสัตว์ตัวเล็กๆอย่างนั้นแหละ อยากจะย้อนว่านี่สิงโตครับไม่ใช่ลูกแมวแต่พอมือน้องข้างหนึ่งเอื้อมมาลูบแผ่นหลังผมเบาๆไปมาไอ้เรื่องที่อยากจะวีนก็หายไปซะดื้อๆ


    สัมผัสอ่อนโยนนี้คล้ายกับการกล่อมเด็กเล็กให้นอนหลับอยู่ในทีรู้สึกสบายจนผมเผลอครางฮือในลำคอ ได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วๆจากคนข้างตัว ก่อนจะหลับสนิทยังอุตส่าห์ได้ยินเสียงกระซิบเบาๆที่ได้ยินกันแค่สองคน


    “ฝันดีครับพี่สิง” 



Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in