แม้เนื้อเรื่องจะมีรีแอคชั่นระเบิดพลังความอร่อยสยายปีกทะลุจักรวาล ดมกาวมากขนาดไหน ทำให้เราอยากจะตีตั๋วไปกินขนมโตเกียวมากเพียงใด สัดส่วนบาลานซ์ความเข้มขมให้แง่คิดของเรื่องนี้ ไม่ด้อยไปกว่าความหอมหวานของขนมเลย
เราเชื่อว่าหลายๆคนที่กำลังลังเลว่า จะเปลี่ยนงานดี หรือจะทำตามความฝันดี คนที่ยังต้องทำงานหนักเพื่อใช้ชีวิตต่างกรรมต่างวาระจะได้กำลังใจจากเรื่องนี้มากๆ
สิ่งที่เราชอบไม่จำเป็นต้องสวนทางกับงาน ความฝันของเรายังค่อยๆทำควบคู่กับความจริงได้ ถ้าเรามุ่งมั่นที่จะทำมันมากพอ เวลาไม่ใช่ข้อจำกัดเลย
เรื่องนี้อาจจะออกแนวโคตรการ์ตูน คันทาโร่ของเราหลุดโลกเว่อร์ เป็นชายญี่ปุ่นต้นแบบในฝันของประเทศ ฉลาด ขยัน มุ่งมั่น มารยาทเป๊ะ ไม่ยอมแพ้ให้แก่ความยากลำบาก(ที่จะต้องไปกินให้ได้) แต่เขาก็มีอีกด้านที่รัก ฝักใฝ่ มุ่งมั่น รู้ลึก รู้จริง รู้ทุกสิ่งที่เกี่ยวกับขนมที่กิน ดูเป็นผู้ชายที่โคตรไม่จริง แต่เราเคยเจอนะ คนที่ทำงานก็ได้ดีจริง งานอดิเรกก็ทำได้อย่างดีเลิศ และเขาก็ไม่ได้เลิกทำอย่างใดอย่างหนึ่งไป
เราเชื่อว่าคนหนึ่งคนไม่ได้เกิดมาเพื่อเก่งอย่างเดียว เราสามารถทำอะไรให้เก่งได้หลายๆอย่าง ค่อยๆพัฒนาไปทีละนิด คุณอาจเป็นคนที่ทำงานประจำได้ดีอยู่แล้ว เลิกงานก็เป็นคนที่กำลังฝึกทำขนมที่เก่งขึ้นเรื่อยๆ ถ่ายภาพก็ไม่ขี้เหร่ มีเวลาว่างอยากฝึกภาษาต่างประเทศ ทำสิ่งที่ชอบไปทีละอย่าง ตามเวลาที่มีไปทีละนิด จนวันนึงสอนคนอื่นได้ ไม่มีในโลกนี้ที่ห้ามคนเราเก่งหลายๆอย่างพร้อมๆกัน แม้จะมีคนบอกว่า เธอควรจะเป็นเลิศทางใดทางหนึ่งไปเลยนะ
แต่ถ้าเราชอบหลายอย่าง เราทำพร้อมกันไม่ได้หรอ
ถ้าเราป็นคนมาดเข้ม จะชอบสีชมพูไม่ได้หรอ
จะคิดทำอะไรต้องเอามาตรฐานคนอื่นมาวัดกับตัวเองก่อนด้วยหรอ
ก็ไม่มั้ง
ถ้าดูเรื่องนี้ไปซักตอนแล้วหิว อยากออกไปเซเว่นเดี๋ยวนี้ก็ไปเลยจ้า เรื่องน้ำหนักค่อยว่ากัน ;D
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in