ทดสอบอาการอกหักของตัวเองด้วยการเปิดอ่านแชทที่แบคอัพเอาไว้ใน Line keep
เหมือนได้พาตัวเองย้อนกลับไปในช่วงแรกๆที่เรารู้จักกัน
คุยกันเยอะชิบหาย
ส่วนใหญ่ก็เรื่องเกมนั่นแหละ
บทสนทนาเริ่มตั้งแต่ปี 60 อ่านไปเรื่อยๆจนปลายปี 61
รู้สึกตัวเริ่มสั่น ใจสั่น หายใจไม่ถนัดจนต้องสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วปล่อยออกมาแรงๆ
อาจเพราะรู้ว่าบทสนทนาที่ดำเนินมาอย่างเรียบง่ายตลอดปีกว่าๆนั้นจะค่อยๆเริ่มเข้มข้นมากขึ้น กับจุดจบที่ไม่สวยงามนักทำให้ต้องหยุดอ่าน
ไม่ไหว...ใจฉันยังไม่แข็งแรงพอที่จะอ่านเรื่องของเราแล้วไม่ร้องไห้ได้
ฉันเหลือบมองเธอที่นั่งอยู่ฝั่่งตรงข้าม
เราเคยแอบมองกันผ่านผนังกั้นสูง 1 ฟุต
เคยแอบแชทหากันทั้งๆที่แค่ใครคนหนึ่งเอ่ยปากออกมา อีกฝ่ายก็จะได้ยินเสียงทันที
มาวันนี้ไม่มีอีกแล้ว ไม่มีสายตาเธอที่มองมา
ไม่มีไลน์ที่ส่งมาจากเธอ
ไม่เหลืออะไรเลยนอกจากฉันที่จมดิ่งอยู่กับเรื่องราวเก่าๆ กับความรู้สึกเจ็บปวดที่รู้ว่าเราจะไม่มีวันโคจรมาใกล้กันอีกแล้ว
ตัดสินใจลบไลน์เธอออกจากมือถือเป็นครั้งที่สอง
จะได้ไม่ทำตัวงี่เง่าด้วยการส่งไลน์ไปเรียกร้องความสนใจจากเธออีก
ไม่รู้ว่าครั้งนี้จะทำได้มั้ย แต่จะลองดูอีกสักครั้ง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in