เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
THE HIDDEN SHIPfanggnidaa
DAY 4 : SEVEN
  • DAY 4 : SEVEN

    Paring : Kang Daniel x Lai Kuanlin

     

     

     

    หิวเมื่อไหร่ก็แวะมาเซเว่นอีเลฟเว่น

     

                    ไลควานลินหิวจริงๆนะ สาบานได้  ถึงแม้ว่าควานลินจะไม่ใช่คนกินจุหรือหิวตลอดเวลาแบบยูซอนโฮ เพื่อนสนิทของเขา แต่ในเวลาตีหนึ่งครึ่ง แล้วเขายังไม่ได้นอนแบบนี้มันก็ต้องมีหิวกันบ้างแหละน่า ใครสั่งใครสอนให้อ่านหนังสือเตรียมสอบไฟนอลตอนดึกแบบนี้ล่ะ

     

                    ‘หลินแกจำที่ฉันสั่งได้ใช่ปะ?’

     

                    ‘เออจำได้ดิ’

     

                    ‘ให้ฉันไปด้วยไม่ได้เหรอวะ เผื่ออยากกินอะไรอีก’

     

                    ‘ยูซอนโฮ อ่านหนังสือไปเถอะน่า’

     

                    เรื่องอะไรที่ควานลินจะยอมให้เพื่อนที่พูดมากน่ารำคาญอย่างซอนโฮลงมาเซเว่นด้วยล่ะ ไม่มีทาง

     

                    ควานลินหยิบขนมตามที่ซอนโฮได้รีเควสมาใส่ในตะกร้าสีส้ม คนตัวบางยกข้อมือเล็กขึ้นมาเพื่อดูเวลา ตอนนี้ ตีหนึ่งสี่สิบเอ็ด

     

                    ทำไมยังไม่มาอีกนะ?

     

                    ควานลินเดินวนอยู่ในเซเว่นราวกับว่ากำลังรอ ใคร บางคนอยู่ ถูกแล้ว เขากำลังรอ

     

     

                    ตื๊อดื่อ

     

     

                    มาแล้ว

     

     

                    คังแดเนียลมาแล้ว

     

                    อย่างที่บอกควานลินไม่ใช่คนที่หิวตลอดเวลาอะไรแบบนั้น หิวน่ะมันก็ส่วนหนึ่ง แต่การได้ลงมาเซเว่นในตอนนี้ เวลานี้ มันเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจเอาไว้ เขาอยากเจอพี่แดเนียล

                    ควานลินจำได้ครั้งแรกที่เขาได้เจอกับพี่แดเนียลก็ที่เซเว่นสาขานี้นี่แหละ เป็นเซเว่นหนึ่งเดียวในย่านหอพักของมหาวิทยาลัย ในตอนนั้นควานลินไม่ได้ตั้งใจจะมาเซเว่นเลย แต่เพื่อนตัวดีอย่างซอนโฮอีกนั่นแหละที่ดันบ่นหิวและงอแงจะลงมาหาอะไรกินที่เซเว่นให้ได้

                    พี่แดเนียลในตอนนั้นหัวยุ่งฟูเหมือนคนอดหลับอดนอน ก็คงไม่ได้นอนจริงๆแหละ พี่แดเนียลเป็นนักศึกษาคณะสถาปัตย์ฯ  หลังจากที่เจอกันครั้งแรกควานลินก็มักจะหาเรื่องลงมาเซเว่นอยู่บ่อยๆเพียงเพราะเพื่อจะได้เจอกับพี่แดเนียล  ไม่  ไม่สิ เขาหิวด้วย ไม่ได้อยากเจออย่างเดียว  เชื่อเถอะ

     

     

                   

                    “จีบกุ้ง 3 ครับ”  พี่แดเนียลกินแบบนี้เป็นประจำ

     

     

                    “เวฟให้ด้วยครับ”  เกี๊ยวซ่าหมู

     

                   

                    ควานลินไม่อยากจะโม้แต่ควานลินจำได้หมดเลยแหละว่าพี่แดเนียลชอบกินอะไร พี่แดเนียลจะต้องหยิบอะไรบ้าง จำได้ทั้งหมดเลย ไม่ต้องคิดนานเดี๋ยวพี่แดเนียลจะต้องไปเปิดตู้แช่เย็นเพื่อหยิบชาเขียวน้ำผึ้งมะนาวออกมาหนึ่งขวด

     

     

                    ถูกเผง!

     

                    แต่

     

                    พี่แดเนียลหยิบชาเขียวน้ำผึ้งมะนาวออกมาถึงสองขวด ไม่มีทางสิ ควานลินจำได้จริงๆนะ เอาไปให้ใครหรือเปล่า ? แฟน ? หรือพี่แดเนียลจะมีแฟน ควานลินสะบัดหัวให้กับความคิดฟุ้งซ่านของตัวเองก่อนที่จะหลบไปอีกด้านเพราะเดี๋ยวพี่แดเนียลจะต้องเดินมาที่ชั้นวางขนม ตรงที่ควานลินได้ยืนอยู่

     

     

                    ปูไทย

     

                   

                    เลย์รสคลาสสิกแผ่นเรียบ

     

     

                    เถ้าแก่น้อย

     

     

                    โอเคครบ

     

     

                   

     

                     แค่นี้แหละที่ควานลินต้องการควานลินไม่ได้หวังอะไร ไม่ได้หวังว่าจะได้คุยกับพี่แดเนียลเพราะอันที่จริงเราสองคนก็ไม่ได้รู้จักกันจะมีก็แต่ซอนโฮนั่นแหละที่รู้จักกับพี่แดเนียล ควานลินก็แค่หวังไปวันๆว่าจะได้เจอพี่แดเนียลที่เซเว่น

     

                    ควานลินวางตะกร้าสีส้มเตรียมจะคิดเงิน พี่แดเนียลก็เช่นกัน ยืนอยู่ข้างๆแคชเชียร์ถัดไป

     

                   

                    “ลืมชามะนาวหรือเปล่าน้อง?” อยู่ๆพี่แดเนียลก็ถามควานลินขึ้นมา

     

     

                    “เอ๋ ?”  ให้ตาย เขามัวแต่มองพี่แดเนียลจนลืมหยิบชามะนาวของตัวเอง

     

     

                    “จะรับอะไรเพิ่มไหมคะ”  พนักงานพาร์ทไทม์ถาม

     

     

                    “ไม่เป็นไรครับ คิดเงินได้เลย”

     

                    ควานลินรู้สึกเขิน อืม ก็เขินนั่นแหละ เพราะเมื่อคิดเงิน จ่ายเงินเรียบร้อยแล้ว ควานลินก็รีบเดินออกมาจากเซเว่นทันที  ก็เขาน่ะ เขินท่าทางและไอ้แววตาที่มีประกายวิบวับของพี่แดเนียลเหลือเกิน

     

                    “น้อง”

     

                    “น้องหลิน”

     

     

                    พี่แดเนียลเรียกควานลิน…

     

     

                    “ครับ?”

     

                   

                    “ทำไมคืนนี้ไม่กินชามะนาวล่ะ?”

     

     

                    “หา?”  งงอ่ะแม่จ๋า หลินงง

     

     

                    “ฮ่าๆ สงสัยเบื่อชามะนาว เอาชาเขียวน้ำผึ้งมะนาวไปลองบ้างละกัน”

     

                    พี่แดเนียลเดินไปแล้ว แต่ควานลินยังคงยืนงง ส่วนในมือถือขวดชาเขียวน้ำผึ้งมะนาว.

     

     

                    Words ; 773

    #Novelber2017

    #ffnvb

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in