เหมือนเป็นคนที่ต้องมีอะไรมาให้ผิดหวังเสียใจก่อนถึงจะ be enlightened

อยากเป็นคนที่แบบคิดได้เอง โดยที่ไม่ต้องผ่านกระบวนการเจ็บปวดก่อน

เราเป็นคนประเภทเวียนวนอยู่กับอดีต อยู่กับความคิดที่รู้สึกว่ามันหอมหวาน มีแต่สิ่งซึ่งเป็นความทรงจำที่ดี

อีกนัยหนึ่งเราเลยกลายเป็นคนที่ไม่พยายามอยู่กับปัจจุบันและผลักดันตัวเองไปข้างหน้า

ชีวิตปัจจุบันส่วนใหญ่ใช้ไปกับการหมกมุ่นครุ่นคิดอยู่แต่กับเรื่องที่ผ่านไปนานแล้วหลายปี ทำไมตอนนั้นมันดีจังเลยวะ

อยู่ๆ วันนึง มันก็ปิ๊งขึ้นมา “เราไม่อยากอยู่กับตัวเองด้วยความรู้สึกแบบนี้แล้ว”

หลายๆ เรื่องที่ผ่านมามันอาจจะดีจนไปถึงขั้นที่ดีมากๆ จนเราไม่อยากจะเดินออกมา

โดยที่เราเอาแต่ลุ่มหลงผู้คนในอดีต โดยละเลยหลงลืมที่จะเทคแคร์ผู้คนที่เขาตัดสินใจอยู่กับเราในปัจจุบัน

พอมองย้อนกลับไป ตลอดหลายปีที่ผ่านมา โดยที่รู้ตัวแต่คงไม่สนใจ ไม่ใส่ใจว่ามันคือปัญหา

เราปล่อยให้อดีตเป็นโหมดแห่งความสุข ปัจจุบันเป็นความทุกข์ที่มีแต่คำถามว่าทำไม

และอนาคตมีแต่สิ่งเพ้อฝัน โดยที่เราไม่เคยลงมือพยายามจะเริ่มทำมันให้เกิดขึ้นจากตอนนี้

ไม่น่าเชื่อเลยเนอะ..บทสนทนาแกร่วๆ ที่เกิดขึ้นในแช็ทวันนั้น จะทำให้เราคิดและสะกดจิตบอกกับตัวเองได้ขนาดนี้

อยู่ๆ ความทรงจำที่เคยโคตรดีกับหลายๆ เรื่อง กับหลายๆ คน กลายเป็นความรู้สึกที่เริ่มไม่แน่ใจ มีคำถามกับตัวเองขึ้นมาเฉยเลยอะ 55

ถ้าจะต้องตัดผู้คนเหล่านั้น ออกไปจากการดำรงชีวิตอยู่ของตัวเราเองในปัจจุบัน เราก็ไม่อยากตัดเขาเหล่านั้นไปด้วยความรู้สึกแบบนี้

เราอยากขอบคุณพวกคุณทุกคนอยู่ดี พวกคุณทุกคนทำให้ช่วงชีวิตเหล่านั้นเป็นวันเวลาที่เรามีความสุขมากๆ

เป็นหน้าที่ของเราเองแล้ว ที่จะต้องมีความสุขกับปัจจุบันกับทุกคนที่อยู่กับเราในวันนี้ ขอบคุณทุกคนเลย จากใจ *มินิฮาร์ทสองมือ* 

#แด่ทุกคนที่อยู่ด้วยกันในวันนั้นและทุกคนที่อยู่ด้วยกันในวันนี้

ขอขอบพระคุณภาพ cover จากภาพยนตร์ Mary is Happy, Mary is Happy ซึ่งเซฟมาจากพินเทอเรสของคุณ Ninla Florencia อีกที ขอบพระคุณค่า