เข้าเรื่องแล้วกัน มีคนได้หยกโบราณที่สลักภาพพิธีกรรมของอารยธรรมที่สาบสูญอย่าง "อาณาจักรโหลวหลัน" มา ทำให้ศาสตราจารย์ประวัติศาสตร์กับคณะสำรวจที่เป็นเด็กหนุ่มสาวภาควิชาโบราณคดีแท็กทีมกันออกไปสำรวจ มุ่งหน้าสู่ดินแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศอย่างหลัวปู้พัวในทันที

          เซียวหลัน เป็นหนึ่งในนักศึกษาทีมนี้ มีเพื่อนสนิทที่รู้จักกันมาตั้งแต่มัธยมชื่อ เฉินไป๋ ปกติเซียวหลันเป็นตัวมหันตภัยหายนะ ชอบพูดจ้อไม่หยุด พูดจนลิงหลับ พูดจุ๊กจิ๊กๆ ได้ทั้งวัน แถมชอบเกาะแกะเพื่อนซี้จนคนเค้ามองว่าเป็นคู่เกย์กันก็มี

          เห็นเซียวหลันเหลาะแหละดูไม่เอาการเอางานแถมพูดมากในพูดมากอีกทีแบบนี้ แต่เขาเป็นศิษย์ก้นกุฏิของภาควิชานี้เลย เพราะความรู้กว้างขวาง จริงจังขึ้นมาก็น่ามองเหมือนกัน

          ทั้งทีมเดินทางไปที่หลัวปู้พัว สถานที่ที่รู้กันดีว่าทำทีมสำรวจหรือพวกโจรขุดสมบัติหายตัวไปกันเยอะ แต่ยังไม่ทันไปถึงอาณาจักรโหลวหลันโบราญดี แค่เหยียบย่างเข้าไปในอาณาเขตทั้งทีมก็เจอกับเรื่องประหลาดเข้าให้แล้ว

          นอกจากนั้นพวกเขายังได้เจอกับกลุ่มโจรขุดสุสานที่ประกอบขึ้นจากสามตระกูล พกพาทั้งกำลังคนและอาวุธครบมือ ซึ่งเป้าหมายของคนกลุ่มนี้คือหยกโบราณที่ทีมนักศึกษาถืออยู่นั่นเอง

          ถึงตรงนี้เราจะได้เจอกับ เฮ่อยวน พระเอกของเราค่ะทุกคน กรี๊ดๆๆๆ

          ตอนแรกยังสับสนโพอยู่ เพราะเซียวหลันเองก็มีส่วนมาดแมนอยู่เหมือนกัน แต่พอเฮ่อยวนโผล่ออกมาก็จะรู้ได้ในทันทีว่า อ๋อ หมอนี่แหละพระเอก 555

          เขาไม่ได้เกี่ยวอะไรกับโจรขุดสุสาน แต่เป็นคนที่ฝั่งนั้นเชิญมาเพราะผู้ชายคนนี้เชี่ยวชาญด้านศาสตร์พยากรณ์และพลังแห่งเต๋า

          หนังสือเฉลยแต่แรกเลยว่าเฮ่อยวนสนใจในตัวเซียวหลัน ไม่ได้สนใจในเชิงนั้นนะ แต่เพราะเขารู้อยู่แล้วว่ามาที่นี่จะได้เจอเงื่อนตายของตัวเอง ถ้าอีกฝ่ายยังอยู่เขาก็ไม่มีวันหลุดพ้น จะให้ดีก็ต้องให้อีกฝ่ายตายไปซะ เขาเลยอยากจะมาดูหน้าคนคนนี้ให้ดีสักหน

          แต่เซียวหลันคนนี้ไม่เหมือนคนทั่วไป นอกจากจะไม่มีท่าทีสนใจว่าตัวเองจะอายุไม่ยืนแล้ว เขายังชอบหยอกเย้าภูเขาน้ำแข็งอย่างเฮ่อยวนที่สุด ทำให้อีกฝ่ายไม่รู้คิดผิดหรือคิดถูกที่ดั้นด้นมาดูหน้าเซียวหลันถึงที่

          หลังจากรวมทีมกันแบบเฉพาะกิจแล้ว ทั้งหมดก็ได้เจอทางเข้าอาณาจักรโหลวหลันที่ซ่อนอยู่ใต้ดินโดยบังเอิญ แล้วจากนั้นเหตุการณ์แปลกๆ ก็ทวีความรุนแรงมากขึ้น การเล่าเรื่องเป็นแบบเรียลไทม์ แต่ทุกอย่างน่าติดตามจนมาคิดได้ทีหลังว่าอ้าว ความจริงแล้วเวลาในเรื่องมันผ่านไปไม่นานเลยนะเนี่ย แต่นี่ครึ่งเล่มแล้ว

          ตอนแรกเรายังคิดอยู่ว่าพล็อตจะปักหลักอยู่ที่โหลวหลันทั้งหมดหรือเปล่า แต่อ่านไปอ่านมาก็รู้ว่าไม่ใช่ เพราะหนังสือสองเล่มนี้มีพล็อตหลักด้วยกันทั้งหมดสามพล็อตจากสามสถานที่ ครบถ้วนทั้งทะเลทราย ทะเลสาบ และป่าดงพงไพรเลยทีเดียว

          ตัวเซียวหลันนี่ต้องบอกว่าเศร้ามากกับปูมหลังของเขา เพราะชะตาชีวิตในชาตินี้เกิดมาแบบดวงชะตาอับโชคสุดๆ ยังไงก็ไม่มีทางอายุยืน ดวงพิฆาตคนรอบตัว พ่อแม่ตายแต่เด็ก แต่เซียวหลันโตมาในครอบครัวตำรวจ เลยจะมีทักษะการต่อสู้ที่คล่องแคล่วเกินตัวอยู่บ้างนับว่าเป็นข้อดี

          ส่วนเฮ่อยวนตอนเด็กเกิดมาสุขภาพไม่ดี ต่อมาได้ศึกษาเต๋าและ XXX // อุดปาก จนในที่สุดก็สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างปกติสุข แต่เพราะเงียบขรึมบวกกับศึกษาเต๋าทำให้มีภาพลักษณ์ที่คนไม่กล้าเข้าใกล้ มีออร่า "บางอย่าง" ที่ทำให้คนเกรงกลัว

          ทั้งสองคนมีจุดเชื่อมโยงกันกับเรื่องชาติภพในอดีต แต่เป็นใครและมีความสัมพันธ์ยังไงขอไม่สปอยล์แล้วกัน แต่เฮ่อยวนนี่ Daddy มาก ถ้าอ่านแล้วจะเข้าใจประโยคนี้ เหอะๆๆ

          ตัวละครในเรื่องมีการผลัดเปลี่ยนไปตามพล็อตทั้งสามนะ อย่างตอนไปหลัวปู้พัวนั้นเป็นคณะเพื่อนของเซียวหลันกับเหล่าโจรขุดสุสาน แต่ต่อมาไปทะเลสาบผอหยางก็เปลี่ยนตัวประกอบในเรื่องเป็นอีกชุดหนึ่ง สุดท้ายคือป่าในตำบลก้งปู้ของจิ่วไจ้โกวที่มีตัวละครเดิมจากชุดโหลวหลันมานิดกับตัวละครใหม่มาแซมอีกหน่อย

          ในบรรดาตัวประกอบเราชอบ เล่อยงหรู มาก เล่อยงหรูโผล่มาในพล็อตช่วงที่สอง เป็นคนที่ติดสอยห้อยตามเซียวหลันกับเฮ่อยวนไปเปิดหูเปิดตาในหลายๆ เรื่อง (5555) คือเป็นคุณชายเงินหนาชอบหาแต่เรื่องสนุกนะ แต่เอาจริงพี่แกก็ฮาเอาเรื่อง เป็นสีสันจริงๆ

          ตัวเฉินไป๋เพื่อนสนิทของเซียวหลันก็ถือว่าบทเด่นพอควร คือชอบรำคาญเซียวหลัน แต่พอเห็นเค้าไปสนิทกับเฮ่อยวนก็รู้สึกไม่ชอบใจ สุดท้ายพอรู้ว่าตัวเองชอบเพื่อนก็สายไปแล้ว จะเข้าไปขวางก็ไม่ได้อีกเหมือนกัน เฮ้อออ นี่แหละน้าพระรอง // ตบบ่า

          เรามองว่ามังกรอำพรางอาจไม่ได้เหมาะกับทุกคน บางคนอาจไม่ชอบพล็อตแนวนี้เท่าไหร่ แต่ถ้าคนที่ชอบมันก็ชอบเลยเหมือนกัน ส่วนตัวเราว่าพล็อตมันให้อารมณ์แบบเรื่อง ลางสังหารไขคดีพิศวง กับเรื่องบันทึกจอมโจรแห่งสุสาน คือมีการพูดถึงเรื่องเหนือธรรมชาติ ความอาถรรพ์ต่างๆ การค้นหาสมบัติของกลุ่มคนอะไรพวกนี้

          อ้อ แล้วก็ในเรื่องมีพูดถึงคุณไสยของไทยด้วย อ่านมาแล้วก็ว้าวเหมือนกันเพราะเพิ่งรู้ว่าคนจีนเค้าค่อนข้างเกรงคุณไสยของไทยพอควรเลย ก่อนหน้านี้ตอนอ่านลางสังหารไขคดีพิศวงก็มีพูดถึงคุณไสยของไทยเหมือนกัน ถึงขนาดมีคำกล่าวว่าถ้ามาไทยให้ระวังอย่าไปล่วงเกินใครเข้าเพราะคนคนนั้นอาจเป็นอาจารย์คุณไสยก็ได้งี้

          แล้วก็เราชอบการที่คุณเมิ่งแกใช้สถานที่จริงกับเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยทั้งหลายมาเล่า อย่างสถานที่ของพล็อตต่างๆ ก็มีอยู่จริงนะ อย่างทะเลสาบผอหยางนี่สวยมาก แต่มันก็ติดอันดับทะเลสาบลึกลับของโลกด้วยเหมือนกัน 5555

          สิ่งหนึ่งที่เราติดขัดเล็กน้อยคือรู้สึกว่าช่วงหลังๆ มันดูเร่งรีบไปนิด บางอย่างก็ดูไม่สุดและง่ายเกินไป ช่วงตอนพิเศษเหมือนมีซัมธิงที่ยังไม่เคลียร์คือเงาคนที่เซียวหลันเห็น และในตอนจบทิ้งท้ายไว้เหมือนกับว่าจะมีเล่มต่อเลยอ่ะ ก็แอบหวังว่าจะมีต่อมั้ยนะ ถ้ามีต่อชั้นก็ซื้ออ่านเพราะชั้นชอบเรื่องการผจญภัยกับอะไรที่เหนือธรรมชาติทำนองนี้มากกกก

          ไม่ได้มีผี แต่มีปีศาจ พูดงี้ดีกว่า องค์ประกอบเรื่องก็แอบสยองนิดๆ เราอ่านตอนกลางคืนยังอดเหลียวหลังไม่ได้

          ลืมพูดเรื่องเคมีของพระนายเลย อันนี้ไม่ต้องห่วงนะ ถึงช่วงแรกๆ พี่เฮ่อแกจะแสดงออกว่ารำคาญเซียวหลันก็เหอะ (พูดมากเหมือนแมลงหวี่แมลงวันแบบนั้นเป็นใครก็ต้องนึกรำคาญแหละ 5555) แต่อย่าให้พี่แกรุกเชียว รุกทีแข้งขาอ่อน แถมขี้ปกป้องคนของตัวเองมาก ขนสักเส้นก็อย่าได้หลุดออกมา นับได้ว่าเป็นคนคลั่งรักคนหนึ่ง หึๆๆ

          Note: (สปอยล์ + ระบาย อยากอ่านคลุมดำ อันนี้เป็นพาร์ทสำคัญมากของเรื่อง เตือนแล้วนะ! >>>>>) ในส่วนของการที่เฮ่อยวนมีวิญญาณของจักพรรดิฉิน และชาติก่อนของเซียวหลันคือซูฝู โอรสหัวปีของจักรพรรดิฉิน เรื่องนี้อาจทำให้คนอ่านบางคนรับไม่ได้เหมือนกัน ตอนแรกเราก็เหวอไปเลย ไม่คิดว่าจะเอาแบบนี้ แต่คุณเมิ่งก็เขียนย้ำตลอดนะว่าเฮ่อยวนก็คือเฮ่อยวน แค่เกิดมาวิญญาณไม่ครบเลยไปเอาวิญญาณจักรพรรดิฉินมาใส่เพิ่ม ต่อให้มีส่วนนึงของวิญญาณเป็นจักรพรรดิฉิน แต่ยังไงเฮ่อยวนก็ยังเป็นตัวของตัวเอง เราเลยโอเค มันก็จริงตามนั้น เฮ่อยวนไม่ใช่จักรพรรดิฉินกลับมาเกิดใหม่เหมือนเซียวหลันด้วยซ้ำ แค่จับพลัดจับผลูไปหยิบเอาเศษเสี้ยววิญญาณคนอื่นมาใส่ร่างเท่านั้น ตรงนี้ก็เลยสามารถอ่านต่อได้อย่างสบายใจเหมือนกัน

          ก็ประมาณนี้ บายจ้า