เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
My First StoryPWB
มันก็เหมือนกับการที่บังเอิญได้ยินเพลงหนึ่ง


  • ผมเคยได้ฟังเพลงนี้แต่ตอนนั้นไม่รู้ว่าเพลงอะไรและไม่ได้คิดจะตามหาเพลงนี้เลย 

    จนวันนึงผมฟังเพลงใน youtube music ก็ปล่อยมารันเพลงเองไปเรื่อยๆจนมาถึงเพลงนี้ พอมาฟังครั้งนี้ผมกลับชอบเพลงนี้มาก มันเป็นเหมือนเพลงที่สื่ออารมณ์เหงาของผมได้ดีมาก


    ช่วงนี้เป็นช่วงระบาดของโรคโควิด ปกติก็ไม่ค่อยได้เจอใครอยู่แล้ว พอมีโรคมาอีกผมยิ่งไม่ได้เจอใครเลย อยู่แต่ในห้อง นั่งเหงาหาอะไรทำ คลายความเหงาของแต่ละวันไปเรื่อยๆ ผมเลยนั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ


    มันก็เหมือนกับการที่บังเอิญได้ยินเพลงหนึ่ง


    เพลงนี้มันทำให้ผมนึกย้อนไปว่าครั้งแรกผมได้ฟังเพลงนี้กับใคร ใครเป็นคนเปิดให้ฟัง 


    มันก็เป็นใครไปไม่ได้หรอก
    .
    .
    .
    .
    นอกจาก....เธอ


    มันก็เหมือน..ที่ฉันเจอกับเธอในความฝัน



    เราชอบฟังเพลงคล้ายๆกัน ทำอะไรคล้ายๆกัน กินคล้ายๆกัน แต่สุดท้ายเราก็ไม่ได้รักกัน


    " แต่เหมือน..ว่าเธอ.. ไม่มีอยู่.. "


    หลายๆสิ่งหลายๆอย่างชอบทำเหมือนส่งคนที่ใช่มาให้เราแต่จริงๆแล้วมันตรงกันข้ามกันหมดเลย

    พอได้มานึกย้อนมันกลับทำให้ผมยิ่งเหงาไปกว่าเดิม รู้สึกเหมือนจะค่อยจะจมดิ่งลงสู่เพลงนี้ไปอย่างช้าๆ
    ไม่มีท่าทีที่จะลอยขึ้นมาได้เลย


    " มันก็เหมือน..ตอนได้ฟัง ฉัน..ก็มีความสุข "


    พอได้ฟังก็นึกย้อนเรื่องดีๆ มันมากกว่าเรื่องแย่ๆ 
    แต่คนเรากับจะเลือกจำแต่สิ่งแย่ๆนั้นไว้
    แทนที่จะจำช่วงเวลาดีๆของกันและกันไว้แทน
    ตอนนั้นมันก็มีความสุขดีนะ


    "  แม้..ว่าความจริง..ที่จริงแท้ เธอไม่มีอยู่
    แต่ฉัน..รู้สึกดี เมื่อได้ยิน " 



    มันรู้สึกดีจริงๆนะเวลาได้ยินเสียงอ่ะ 
    มันทำให้รู้สึกอบอุ่นใจมาก
    แค่ได้ยินก็คิดถึงแล้ว 
    ถึงแม้จะรู้อยู่แล้วว่าไม่มีเธออยู่ด้วยอีกแล้ว
    แต่ยังรู้สึกดีๆอยู่เหมือนเดิมนะ....
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in