เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บทกวีไม่มีแพนด้าOrraphansilp
ร่ายแดด
  •      เห็นแดดเปรี้ยงอย่างนี้ ทนไม่ไหวต้องขอร่ายสักหน่อย เผื่อความร้อนจักบรรเทาเบาบางลงบ้าง :)

         แดดเมษาเมืองไทย   ร้อนสุดใจขาดดิ้น          เผาสิ้นทุกขุมขน             มหาชนเหงื่อหลั่ง
    ถั่งโถมโซมใบหน้า          อ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง    เพราะแสงแดดสังหาร     สุริยผลาญบรรลัย
    ร้อนตับไตไส้ปลิ้น            ลิ้นแทบจุกปากตาย      ครีมที่ขายดิบดี               เอสพีเอฟสูงสุด
    ก็มิหยุดยั้งแดด                กลับแผดยิ่งกว่าเก่า      ร้อนเร่าดั่งไฟสุม             เสื้อคลุมร่มยูวี
    หมวกมีหามาใส่              เอาแว่นใหญ่มาสวม      รวบรวมสติมั่น                บ่ยั่นแม้แดดแรง
    เผชิญแสงสุรีย์ศรี            จนมีรอยผื่นฝ้า              เต็มเพียบบนใบหน้า       แดดร้ายบรรรลัย   กัลป์เฮย

        

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in