เธอปัดชุดเดรสสีฟ้าอ่อนให้เรียบ 

'Cold, as you turn off the lights
And memories start floating around
You're doubting yourself
And you're tired of not being strong'

รถกระชากตัวไปข้างหน้า เธอมองไปท้องฟ้ายามค่ำ สีหน้ายังไร้ซึ่งอารมณ์ใดๆ ความคิดของคนนั้นหลบซ่อนอยู่ภายใน และบางครั้งก็ไม่แสดงออกมาให้ประจักษ์ชัดเจน 

ว่ากันว่าดวงตาคือหน้าต่างแห่งหัวใจ นั่นอาจเป็นจริงหรือแค่คำโกหกปลอบขวัญตัวเองก็สักแต่จะคิดจินตนาการกันไป

ณ ขณะนี้ เด็กสาวเหม่อมองแสงไฟจากบ้านเรือนเลื่อนผ่านไปด้วยสายตาเหงาหงอยของเธอเช่นทุกวัน

"น้ำดื่มไหมคะ" พนักงานบนรถกระซิบถาม ขณะยื่นห่อเค้กโรลมาให้ เด็กสาวยิ้มก่อนจะส่ายหัว ริมฝีปากกระจับกลับไม่เอ่ยคำใดแม้แต่คำขอบคุณขณะรับเค้กชิ้นนั้นมาวางบนตัก เธอปากหนักเกินกว่าจะพูดมันออกไป

เธอไม่หวังในยามนี้ นั่นเป็นเรื่องประหลาดสำหรับมนุษย์ 

'You cannot understand
Why you're always the one that gets hurt'

เธอไม่หวังให้พนักงานคนนั้นคิดดีกับเธอ 

เธอไม่หวังให้เค้กที่ส่งเข้าปากนั้นรสเลิศ

เธอไม่หวังให้มวลสารภายในลำคอ คำพูดทุกๆคำที่อยากจะพูดหลุดออกจากปาก

และไม่ได้หวังแม้แต่จะให้ใครมาเข้าใจด้วยซ้ำ

เพราะในตอนนี้ เธอก็ยังไม่แม้แต่จะเข้าใจตัวเอง

น้ำตาหนึ่งหยดไหลอาบแก้ม เธอเฉไฉมองไปนอกหน้าต่างขณะที่เช็ดมันออก หลบซ่อนสายตาหญิงวัยกลางคนที่หันมาทางเธอไปได้ 

ขณะนั้นเองที่ความหวังจุดประกายขึ้นราวกับดอกไม้ไฟในคืนเดือนมืด 

ความปิติตีขึ้นมาในอกจวนจะให้หัวใจแหลกสลาย

เธอหวังให้ตัวเองไม่อ่อนแอ

หวังให้น้ำตาไม่ไหลคลอเบ้า

หวังให้หญิงวัยกลางคนผู้นั้นไม่เดินมานั่งข้างๆ

"เป็นอะไรหรือเปล่าหนู?"

'Life's unfair but it pulls you back
In when you're almost gone'

มือสากลากผ่านเส้นผมขณะที่เด็กสาวโผกอดหญิงผู้นั้น พรั่งพรูหยดน้ำตามหาศาลออกมาแทนคำพูด

It's easy to say
It'll all be okay
But that's always the way
It goes
Slow down 

Song : You'll Be Okay - Michael Schulte