คนเราจะมีซักกี่ครั้ง .... ที่เรียกได้ว่าเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต

เปลี่ยนจากรักเป็นไม่รัก

ล้อเล่นน่ะ

แล้วจุดเปลี่ยนแต่ละครั้งในชีวิตเรา .... เราจำมันได้บ้างมั้ย ?

ผมเองก็จำไม่ได้หรอกว่ามีกี่ครั้งกัน ที่ผมจะสามารถเรียกว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตได้

แต่ถ้าลองนึก ๆ ย้อนกลับไปมันก็มีอยู่ครั้งนึงที่ผมพอจะจำได้อยู่ลาง ๆ

เหตุการณ์ที่ผมอาจกล่าวได้ว่ามันเป็นจุดเปลี่ยนในชีวิตของผม มันเกิดขึ้นในวันที่ 5 มิถุนายน 2558

เรื่องราวในวันนั้นผมก็จำไม่ได้ค่อยได้แล้วเหมือนกัน ผมจำได้เพียงว่ามันเกิดขึ้นตอนเวลาโพล้เพล้ใกล้ ๆ เวลา 18.00 น.

ตอนที่เหตุการณ์มันเกิดขึ้นผมอยู่ในห้องพักของโรงแรมแห่งหนึ่ง กับผู้ชายวัยรุ่นราวคราวเดียวกันกับผม 

‘สอง’ ต่อ ‘สอง’

บรรยากาศในห้องที่มีแสงอาทิตย์ยามเย็นสาดส่องเข้ามาสลัวๆ รวมกับอากาศในห้องที่ค่อนข้างเย็น

จุดเปลี่ยนของผมมันจึงเกิดขึ้นตอนนั้นเอง

เพราะว่าผมเปลี่ยนจากรุก  .... เป็นรับ

ซะที่ไหนเล่า!!!

นี่มันการเล่าเรื่องพลิกผันของชีวตการเรียนนะเห้ย

ไม่ใช่นิยายอีโรติค (ถึงบรรยากาศมันจะให้ก็เถอะ)

คืองี้ ไอ้วันที่ 5 มิถุนายนที่ผมว่าเนี่ย

มันเป็นจุดเปลี่ยนของหลาย ๆ คน

“หวยออกหรอ”

“อ่า ใช่ ถูกเลขท้าย 2 ตัวด้วยนะ”

........

บางทีก็เกลียดความไร้สาระของตัวเอง

หลาย ๆ คนคงรู้จักการแอดมิชชั่นใช่มั้ย?

ต้องรู้จักแหละ เพราะพวกคุณก็ไม่เด็กกันแล้ว(55555)

ก็คือวันที่ 5 มิถุนายนที่ผมว่าไปในตอนต้นนั้น

มันเป็นวันประกาศผลแอดมิชชั่น

ซึ่งเป็นวันที่เด็ก ม.6 กว่าค่อนสยามประเทศรอคอยกัน

เพราะวันนี้จะเป็นวันที่ชี้ชะตาชีวิตของเด็กน้อยคนนึง

ว่าต่อจากนี้ไปจะต้องทำยังไง

ได้เรียนต่อ

หรือได้นอนเล่นอยู่บ้าน

เห็นมั้ยล่ะ วันนี้มันสำคัญจะตาย

มันถือเป็นวันที่เป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเด็กน้อยคนนึงเลยนะ!

.

.

.

.

.

ดูยิ่งใหญ่ป่ะล่ะ

ซึ่งก็แน่นอนแหละว่ามันก็ถือเป็นวันสำคัญสำหรับผมเหมือนกัน

ทำไมน่ะหรือ

เพราะกุเป็นเด็กแอดฯอย่างไรเล่า ชะละล่า

วันนั้นกุเลยตื่นเต้นชิบหายเลย

ถามว่าผู้ชายที่อยู่ในห้องตื่นเต้นกับกุมั้ย?

ไม่จ้า มันทิ้งกุไปมีที่เรียนนานละ

ผลแอดมิชชั่นจะประกาศตอน 18.00พอดิบพอดีไม่สุกจนเกินไป

แต่ด้วยความตื่นเต้นไง

กุเลยรีเฟรซเว็บตั้งแต่ยังไม่หกโมงเย็น

ทุกครั้งที่กดรีเฟรซเว็บ ในหัวก็คิดไปนู่นไปนี่

“กูจะติดมั้ยว้า”

“ถ้ากูไม่ติดขึ้นมาจะทำไงดี”

.

.

.

บอกเลยว่าช่วงที่รอประกาศผลแอดฯเป็นช่วงที่ได้ใช้สมองมากที่สุด

พอนาฬิกาส่งเสียงบอกเวลาว่า 18.00ปุ้บ กูกดรีเฟรซเว็บอย่างรวดเร็ว

แล้วสิ่งที่ปรากฏตรงหน้าก็ทำให้กูถึงกับตกตะลึง

“สัส เข้าไม่ได้”

ก็อย่างว่าแหละ เด็ก ม.6 กว่าครึ่งประเทศรอเวลาช่วงนี้มานานแสนนาน

เพราะงั้นคนที่จะเข้าดูการประกาศผลก็เลยต้องเยอะเป็นธรรมดา

จน 18.07 นู่นแหละ ถึงได้ดู (จำเวลาโคตรแม่น)

เวลานั้นเป็นโมเมนต์ที่ดีใจมากนะดีใจแค่ไหน

แทบจะกระโดดจูบปากเพื่อนนั่นแหละ

ขอแสดงความยินดีด้วย

‘คณะวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล’

กรี๊ดดดดดดด

กูติดแล้วโว้ยยยยยยยย