สวัสดีตัวเอง!

วันอาทิตย์ที่ 21 ตุลาคม ปี 2561
เวลา 13: 25 น.



ฝนตก...

ทั้งๆ ที่เหมือนจะหมดหน้าฝนไปแล้ว
ลมหนาวที่พัดมาเอื่อยๆ ในช่วงหลายวันก่อนทำให้หลงเชื่อว่าคงไม่มีฝนแล้วหล่ะ
ช่วงเวลาที่ยากลำบากกำลังจะหมดลงแล้วสินะ

แต่อยู่ๆ ฝนก็ตก
เซ็ง!
ผ้าก็ไม่แห้ง
เหม็นอับแน่ๆ

อาทิตย์หน้าจะเปิดเทอมแล้ว
ยังไม่พร้อมเลยยย!!

ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไรถึงไม่ชอบหน้าฝน
ไม่ใช่เพราะมีอดีตที่โหดร้ายกับฝน
ไม่ได้มีช่วงเวลาที่ลืมไม่ลงกับหน้าฝน
แค่อยู่ๆ ก็ไม่ชอบฝนขึ้นมาเฉยๆ
รู้สึกหน้าฝนมันไม่สะดวก
มันลำบาก
มันน่ากลัว

เสียงฟ้าร้องคงเป็นเสียงของฟ้าที่กำลังเสียใจ
เม็ดฝนคงแทนหยดน้ำตาของฟ้าที่ไหลลงมาเพื่อแทนความเศร้า

กลายเป็นคนหมดพลังในช่วงที่มีฝนตก
ควบคุมอะไรในตัวเองไม่ได้ทันทีที่ฝนตกลงมา

เพราะปลอบประโลมตัวเองไม่เก่ง
เพราะโหยหาความอบอุ่น
เพราะสู้คนเดียวไม่ไหวแล้ว

ภาวนาขอแค่ให้ฝนผ่านไปไวๆ

อยากก้าวต่อแล้ว
อย่างน้อยก็ให้พื้นที่เราได้มีความสุขบ้าง




- P.boii /21.10.18 / 13.33 -