เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
REVIEW - แปลจีนkn_library
ตกลงนายชอบฉันใช่มั้ย
  • ✢ หลี่ว์เทียนอี้ เขียน ✢
    ✢ ธมน แปล ✢
    ✢ Rose Publishing ✢
    ✢ 2 เล่มจบ ✢
    ✢ อ่านตัวอย่าง คลิ๊ก 

    คำโปรย เล่ม 1


    หลินเฟยหรัน เด็กหนุ่มหน้าตาดีและแสนเย่อหยิ่ง ต้องมาใช้ชีวิตติดหนึบเป็นตังเมคู่กับ กู้ข่ายเฟิง คู่อริที่เขาเกลียดขี้หน้า เพราะอีกฝ่ายแย่งความโด่งดังไปจากเขาหมด ทั้งหล่อ ทั้งรวย ทั้งสูงกว่า แถมเรียนดีกีฬาเด่น! ทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะคุณปู่ซึ่งเป็นหมอผีมอบมรดกความสามารถพิเศษในการมองเห็นวิญญาณให้กับเขา!! หลินเฟยหรันแทบเสียสติเมื่อเขาไม่อาจควบคุมพลังวิเศษของตนเองได้ ทางรอดเดียวที่จะทำได้คือต้องแตะเนื้อต้องตัวกู้ข่ายเฟิง มนุษย์ผู้มีออร่าพลังหยางอันแข็งแกร่ง แตะตัวหนึ่งครั้งจะไม่เห็นวิญญาณห้านาที แต่ถ้าอยากอยู่ได้นานกว่านั้นต้องใช้น้ำลาย แล้วเขาจะทำอย่างไรถึงจะยืมน้ำลายจากไอ้หล่อคนนั้นได้ล่ะเนี่ย!


    คำโปรย เล่ม 2


    แม้ว่าหลินเฟยหรันจะแก้ปัญหาการมองเห็นผีของเขาได้ด้วยการทำตัวเกาะติดกู้ข่ายเฟิงแล้ว
    แต่ใช่ว่าเขาจะเป็นแบบนี้ไปได้เรื่อย ๆ ตลอดชีวิต  หนำซ้ำกู้ข่ายเฟิงกลายเป็นฝ่ายที่ทำให้หัวใจของเขาสั่นไหว เมื่อไอ้หล่อเทพคนนั้นคอยปกป้องและดูแลเขาเสมอ หลินเฟยหรันจะบอกเขาได้อย่างไรว่าที่เข้าใกล้เพราะกลัวผีไม่ใช่เพราะหลงรัก นอกจากจะปวดหัวเรื่องสวัสดิภาพร่างกายที่เขาถูกกู้ข่ายเฟิงรุกต้อนหนักขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว เขายังพบอีกว่าดวงตาเห็นผีของเขานั้นอาจจะใช้ช่วยเหลือดวงวิญญาณให้พ้นทุกข์ได้อีกด้วย หลินเฟยหรันเริ่มคิดอยากจะแบ่งปันประสงการณ์นี้กับใครสักคน หรือว่าเขาจะแบ่งพลังวิเศษนี้กับกู้ข่ายเฟิงดีนะ!







    REVIEW


    จะบอกว่าชอบก็คงจะน้อยไป  ต้องบอกว่าชอบมากสิถูกจะถูก ? นิยายเรื่องนี้เป็นแนวมัธยมอีกเรื่องที่ชอบมาก ๆๆๆ เลยค่ะ ความรู้สึกแตกต่างจากเรื่องแอบเนียนเป็นนักเรียนห่วย ๆ ค่อนข้างมาก เพราะเรื่องนั้นจะออกแนวเรื่อย ๆ อ่านไปเรื่อย ๆ รายละเอียกเยอะหน่อย แต่เรื่องนี้อ่านไปได้นิดหน่อยก็รับรู้ได้ถึงความน่ารักแล้ว ยัยน้องแรก ๆ ก็จะพยศนิดนึง ส่วนพระเอกนี่ก็เป็นพวกหลงตัวเองขั้นสุด เอาเป็นว่าอยู่ด้วยกันได้ค่ะ! 


    เนื้อเรื่องเริ่มมากจากที่ หลินเฟยหรัน (นายเอก) ย้ายเข้ามาอยู่โรงเรียนประจำอีกทั้งยังเป็นรูมเมตห้องเดียวกับ กู้ข่ายเฟิง (พระเอก) แต่เพราะแต่ไหนแต่ไรหลินเฟยหรันนั้นเป็นพวกหน้าตาดีที่ชอบเป็นจุดสนใจ พอย้ายโรงเรียนมาเจอกู้ข่ายเฟิงที่ดีกว่าทุกด้านก็เลยรู้สึกไม่ชอบหน้าจนทำตัวปั้นปึงแถมยังชอบแข่งขันกับกูข่ายเฟิง(อยู่ฝ่ายเดียว)ตลอด แต่จวบจนวันหนึ่ง ปู่ของหลินเฟยหรันได้เสียชีวิตลง ทำให้เขาได้สืบทอดตาทิพย์ที่ทำให้สามารถเห็นดวงวิญญาณคนตายโดยไม่ตั้งใจ ในระหว่างที่กำลังสติแตกอยู่นั้นเขาก็ได้พบว่าเมื่อไหร่ก็ตามเขาแตะตัวกู้ข่ายเฟิง จะทำให้คนกลัวผีอย่างหลินเฟยหรันนั้นมองไม่เห็นผีได้ 5 นาที!!


    หลังจากนั้นหลินเฟยหรันก็เปลี่ยนท่าทีที่มีต่อกู้ข่ายเฟิงฉับพลัน หาเรื่องแตะตัวอีกฝ่ายได้ทั้งวัน ทั้งย้ายมานอนเตียงเดียวกับเขา ขอไปยืนหลังห้องเรียนเพื่อแอบแตะตัวเขา ไหนจะขอย้ายที่นั่งไปอยู่ข้าง ๆ กู้ข่ายเฟิงเพื่อจะได้แอบเนียนแตะตัวเขาอีกต่างหาก!! และแน่นอนว่ากู้ข่ายเฟิงก็ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไร แถมยังเต็มใจให้เขาแตะตัวซะอีก พอหลินเฟยหรันไม่แตะตัวนานหน่อยก็มีการเตือนให้มาแตะ แถมยังรุกเข้าหาจนหลินเฟยหรันแอบหวั่นไหวเสียเองซะอีก


    และใช่จ้าาาาา กู้ข่ายเฟิงคิดว่าที่หลินเฟยหลันเข้ามาวอแวกับตัวเองบ่อย ๆ เพราะชอบตัวเองนั่นเองงง ? งานเข้าข้างตัวเองก็มา แต่ไม่น่าแปลกใจเพราะกู้ข่ายเฟิงเองก็ชอบผู้ชายอยู่แล้ว เห็นยัยแสบครั้งแรกก็ตรงสเปคเลย ติดที่ว่าหลินเฟยหรันดูเหมือนจะไม่ชอบหน้าเขาเลยคิดว่าคงจีบไม่ได้ คราวนี้อยู่ดี ๆ ยัยแสบนี่เข้ามาวอแวซะเอง กู้ข่ายเฟิงก็คิดละ หลินเฟยหรันชอบเขาแน่ ๆ แต่ชอบทำตัวปากไม่ตรงกับใจเฉย ๆ  ก็เลยรุกทุกวิถีทาง (ซึ่งเอาจริงยัยแสบก็แอบอ่อยเขาก่อนนะ เขาแค่สนองเอง) สุดท้ายแล้วพระเอกจะรู้ความจริงตอนไหนก็ต้องไปติดตามกันในเล่มนะค้าบบบ. ?


    และที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือบรรดาผี ๆ ในเรื่องค่ะ คือยัยแสบนี่เห็นผีใช่ไหม ผีทุกตัวที่น้องเห็นนี่มีสตอรี่นะเออ แถมอยากบอกว่าสตอรี่แแต่ละตัวก็แอบเศร้า ๆ กันไป ไม่ว่าจะเป็นผีอาจารย์ใหญ่ที่ตายเพราะช่วยเด็กจากสงคราม ผีเด็กที่ป่วยตายแต่ยังไม่ไปเกิดเพราะห่วงแม่ ภูตชุดงิ้วที่ถูกขโมยออกมาขายหลังจากที่เจ้านายตาย และที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือผีนักเปียโน แรก ๆ ก็เศร้าเคล้าน้ำตาอยู่หรอก ไป ๆ มา ๆ เอ้าาาา ชั้นโดนผีแจกอาหารจ้าาา ? 


    ใครที่ยังลังเลอยู่ อยากบอกว่าไม่ต้องลังเลแล้วจ้าาา ลองอ่านตัวอย่างแล้วก็ซื้อเลยยย นอกจากความหวานของคู่หลักแล้วยังมีความฮาของพระเอกที่ชอบคิดไปเองด้วย! แถมยังความรักเมียหลงเมียของพระเอกบอกเลยว่าไม่ธรรมดา เมียเก่งมาก เล่นเปียโนก็ได้ ขาก็ยาว ทำอะไรก็ดีไปหมด โอ้ยยย สุดแสนจะอวย เวลาที่นายเอกพูดถ่อมตัวเพื่อให้พระเอกชมมากขึ้นพี่ท่านก็ไม่ขัดจ้า เมียอยากให้ชมก็ชม ชมจนเหมือนเมียเก่งครอบจักรวาล พอเล่นเกมกับเมียแล้วเผลอตัวชนะหลายตาเข้าก็เริ่มคิดละว่าต้องออมมือให้เมียชนะหน่อย โถ่... เอาเป็นว่าจัดเลยค้าบบ เชียร์! ❤️



    สามารถติดตามการรีวิวได้ที่ @KN_LIBRARY นะคะ
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in