พิรุณโปรยปราย สายสัมพันธ์ผลิบาน
วันนั้น 'นายน้อยฉีเหยี่ยนอัน' เก็บเด็กน้อยคนหนึ่งมาเป็นเพื่อนเล่น
ดวงตาที่สุกใสแฝงแววเหนียมอายผู้คู่นั้น เฝ้าจับจ้องเขาอย่างหวาดหวั่นระคนเลื่อมใส
นับแต่วันนั้น 'ฉีซั่ว' ก็คือคนของนายน้อยตลอดกาล
วันหนึ่งฉีเหยี่ยนอันไปเยือนหอหลิงซีโหลว และพบตำราแรกวสันต์ ณ อวี๋เซียง...
จุดเริ่มต้นที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับบ่าวคนสนิทเปลี่ยนไป
จากเพื่อนเล่นวัยเยาว์สู่บ่าวคนสนิทที่รู้ใจ
ฉีซั่วผู้ใสซื่อเคารพนายน้อย มอบใจและความภักดีให้อย่างไร้เงื่อนไข
โดยไม่รู้เลยว่าวันหนึ่งสิ่งที่นายน้อยปรารถณาจากเขา
อาจมิใช่เพียงแค่ความเป็นบ่าวผู้ซื่อสัตย์หรือสหายสนิทเท่านั้น...
เป็นนิยายความรักหวานอมขมของสองนายบ่าวที่เติบโตมาด้วยกันตั้งแต่ยังเด็ก จะเรียกว่าฟีลกู้ดก็พูดได้ไม่เต็มปากเพราะยังมีดราม่าบางเล็กน้อยเรื่องฐานะ ที่นายเอกก็มักจะคิดว่าตัวเองต่ำต้อย คิดว่าพระเอกยังไงก็ต้องแต่งฮูหยินเข้าบ้าน ไหนจะเรื่องครอบครัวเก่าของนายเอกที่มาสร้างสีสัน (ระราน) อยู่ช่วงหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้ดราม่าหนักหนาประมาณว่าเป็นสีสันของเรื่องมากกว่า โดยรวมของเรื่องไม่มีปมอะไรค่ะ เน้นไปที่ความสัมพันธ์พระ-นายล้วน ๆ โดยจะมีการเล่าตั้งแต่เจอกันไปจนเติบโตและการเลือกเส้นทางชีวิตของทั้งสองคน รวมไปถึงอุปสรรคที่กว่าจะรักกันได้เปิดเผยก็เล่นเอาพลัดพรากจากกันไปเสียหลายปี
ซึ่งในเรื่องนี้จะเริ่มต้นที่ 'ฉีเหยี่ยนอัน' นายน้อยวัยสิบสามปีจากสกุลฉี ได้บังเอิญพบเด็กคนหนึ่งซึ่งกำลังนั่งขอทานอยู่ข้างถนนในวันที่ฝนฟ้าไม่เป็นใจ แรกพบเขาก็รู้สึกว่าดวงตาของขอทานน้อยผู้นี้ทั้งกลมและแลดูน่าสงสารเหมือนลูกหมาตัวน้อย ๆ ยิ่งนักก็เกิดถูกใจ จึงพากลับสกุลตัวเองพร้อมตั้งชื่อให้ว่า 'ฉีซั่ว' พร้อมทั้งดูแลเด็กคนนี้อย่างดีตั้งแต่นั้นมา
ในวัยเด็กพวกเขานับได้ว่าสนิทกันอย่างยิ่ง ฉีเหยี่ยนอันทั้งรักและดูแลเอาใจใส่ฉีซั่วอย่างดี ทั้งสอนเขียนหนังสือ ทั้งวาดรูปให้ แถมยังชอบให้ฉีซั่วเป็นคนดูต้นทางเวลาตนเองแอบปีนกำแพงหนีออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกเสมอ ส่วนบ่าวตัวน้อยก็มองฉีเหยี่ยนอันเปรียบเสมือนเทพเซียนที่งดงามและสว่างเจิดจ้า เขาว่าอะไรก็เชื่อฟังไปเสียทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อสนับสนุนนายน้อยของตนแม้กระทั่งไปขอเรียนเย็บปักจากคนงานเพราะไม่อยากให้นายน้อยถูกมารดาดุเวลาทำเสื้อผ้าขาดตอนปีนกำแพงออกไปข้างนอก จนกระทั่งเวลาผ่านไปหลายปี นายน้อยอายุสิบเก้า ฉีซั่วอายุสิบแปด ทั้งคู่ก็เกิดเหตุการณ์พลิกผัน...
ฉีเหยี่ยนอันเกิดความรู้สึกแปลกประหลาดเวลาที่นึกขึ้นได้ว่าสักวันฉีซั่วจะแต่งงานมีครอบครัวของตนเอง ตอนแรกก็ไม่เข้าใจสักเท่าไหร่ จนกระทั่งเขาได้ไปเปิด ตำราแรกวสันต์ ณ อวี๋เซียง ที่เล่าถึงการร่วมรักระหว่างบุรุษ นั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาเข้าใจตนเองว่าเขามีความต้องการในตัวบ่าวของตน ช่วงกลางวันก็ปั้นยิ้มทำหน้าปกติ แต่พอตกกลางคืนก็เอาอีกฝ่ายไปฝันว่าได้ทำกันทุกท่า ทีนี้พอบิดามารดาพูดถึงว่าอยากให้ทั้งสองแต่งงาน ฉีเหยี่ยนอันก็ใช้ข้ออ้างว่าอยากฝึกฝนการทำหน้าที่สามีภรรยากับฉีซั่ว (ก็คือหลอกจะเอาน้องนั่นเอง) ซึ่งฉีซั่วก็เข้าใจและยอมรับที่นายน้อยจะฝึกกับตน (น้องใสมากกกก) ช่วงแรก ๆ ก็จูบ ต่อมาก็ค่อย ๆ พัฒนาจนมีอะไรกันหลายต่อหลายครั้ง
ทั้งสองลอบมีอะไรกันเรื่อยมา จนกระทั่งอาการป่วยของบิดาของฉีเหยี่ยนอันเกิดทรุดหนักลง ทำให้ท่านที่เป็นห่วงเด็กทั้งสองจึงเริ่มคิดที่จะเร่งเวลาแต่งงานอีกครั้ง ทั้งไปติดต่อกับครอบครัวของฝ่ายหญิงให้นายน้อยโดยที่ไม่บอกลูกก่อน แถมยังแนะนำสตรีให้ฉีซั่ว ประจวบกับช่วงนั้นนายน้อยเดินทางไปที่อื่นพอดีจึงไม่รู้เรื่อง ฉีซั่วที่อยู่บ้านคนเดียวจึงเศร้าหนัก แถมยังมารู้ความจริงว่านายท่านนั้นรู้เรื่องพวกเขาสองคนตั้งนานแล้ว แถมนายท่านยังยื่นข้อเสนอว่าสามารถให้ฉีซั่วไปทำงานที่ร้านค้าของตระกูลที่ตั้งอีกเมืองหนึ่งได้ถ้าไม่อยากเห็นฉีเหยี่ยนอันแต่งงานต่อหน้า ฉีซั่วจึงตัดสินใจออกเดินทางทันทีโดยไม่รอฉีเหยี่ยนอันกลับมาเพราะกลัวตัดใจจากไปไม่ได้
ซึ่งเรื่องราวจะเป็นอย่างไร ต้องตามต่อในเล่มนะคะ เย้ ? ที่เล่ามาอาจจะดูดราม่ามากกก แต่จริง ๆ ไม่ได้ดราม่าขนาดนั้นนะคะ พระเอกคลั่งรักจัด ๆ ก็มีแต่นายเอกที่แหละที่มักจะคิดว่าตัวเองเป็นบ่าว เดี๋ยวนายน้อยก็ต้องแต่งฮูหยินแล้วจะลืมตนเอง บลาๆๆ ซึ่งคิดไปเองทั้งนั้น ? แต่เข้าใจได้ เพราะน้องเองก็ตกต่ำมาทั้งชีวิต ทั้งเรื่องครอบครัวเก่า ทั้งเรื่องที่ตัวเองเป็นบ่าว ยังไงก็คงไม่กล้าหวังสูงขนาดนั้นหรอก ส่วนพ่อแม่พระเอกนั้นยิ่งไม่ต้องห่วง สุดท้ายทั้งสองก็ยอมรับเพราะยังไงก็เห็นทั้งพระเอกและนายเอกเติบโตมาทั้งคู่ โดยเฉพาะนายเอกที่ถึงจะไม่ใช่ลูกแต่ก็รักเหมือนลูกแท้ ๆ ยิ่งตอนหลังที่พ่อเรียกน้องว่า 'ลูกคนเล็ก' คือน้ำตาซึม ฮือออ อยากกอดคุณพ่อ ? แต่โดยส่วนตัวมองว่าเพราะหนังสือค่อนข้างบางและเล่มเดียวจบ ทำให้เนื้อหาไม่ได้มีอะไรมากมาย สามารถอ่านเพลิน ๆ ได้ เอาเป็นว่าสามารถไปอ่านตัวอย่างกันก่อนได้นะคะ ♥️
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in