เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
O Hai YoImyani
เมื่อตัวฉันในอีก 10 ปีข้างหน้าได้เขียนจดหมายถึงตัวเองในอดีต
  • "จงเขียนจดหมายหาตัวเองในอีก 10 ปีข้างหน้า"

    หลายคนอาจจะงงกับชื่อ Title ของเรื่อง และข้อความที่ฉันเริ่มนำเข้าสู่เรื่อง ทำไมมันฟังดูย้อนแย้ง...
    แต่เราจะมาพูดถึงตรงส่วนนั้นกันทีหลังก็แล้วกัน

    หลังจากที่หล่าวซือประกาศชื่อหัวข้อชิ้นงานสุดท้ายของวิชาภาษาจีนเสร็จ นักเรียนทุกคนต่างส่งเสียงโอดครวญ พร้อมกับบ่นว่ามันยากเกินไป ใครเล่าจะไปคิดออก
    แต่สุดท้ายทุกคนก็ต้องเขียนอยู่ดี ไม่งั้นก็ไม่มีคะแนนน่ะสิ ฮ่าๆๆ

    ชื่อหัวข้อก็บอกอยู่ว่า "จงเขียนจดหมายหาตัวเองในอีก 10 ปีข้างหน้า"
    แต่เมื่อฉันเขียนเสร็จ พร้อมที่จะปิดผนึก กลับนึกได้ว่าสิ่งที่ตัวเองเขียนลงไป เนื้อหามันกลายเป็นว่าตัวฉันในอีก 10 ปีข้างหน้ากำลังเขียนจดหมายถึงตัวเองในตอนนี้

    โถ่เอ้ย! นังบ้า คะแนนก็ยิ่งจะไม่มีอยู่แล้ว ยังจะมาทำผิดพลาดอีก
    แต่ถามว่าเครียดไหม ไม่เลย ลึกๆแล้วฉันเชื่อว่าหล่าวซือใจดี ถึงแม้จะเขียนผิดจุดประสงค์แต่ฉันก็เชื่อว่าท่านจะให้คะแนน
    สักครึ่งหนึ่งก็ยังดี...

    นี่ก็เข้าข้างตัวเองไปอีก ชีวิตจริงคงไปอ้อนวอนคุกเข่าทั้งน้ำตา "หล่าวซือขาาา ได้โปรดให้คะแนนหนูเถอะค่ะ"

    ฉันคิดพลางอมยิ้ม แล้วก้มอ่านสิ่งที่ฉันเขียนในจดหมาย
    (เนื้อหาแปลจากฉบับภาษาจีนของผู้เขียน)

                                                  ..............................................................................................

    ถึง เฉินเช่าหยิน
          สวัสดี!
          เธออาจจะกำลังสงสัยว่าฉันเป็นใคร ฉันคือเฉินเช่าหยิน คือตัวเธอเองยังไงล่ะ! แต่ว่าตอนนี้ฉันอายุได้ 27 ปีแล้ว เธออาจจะอยากรู้ว่าชีวิตของเธอในช่วงสิบปีที่ผ่านมามันเป็นยังไงใช่ไหมล่ะ เอาล่ะ ฉันจะบอกเธอก็แล้วกัน หวังว่าเธอคงจะชอบนะ
           ตอนนี้ฉันกำลังทำงานเป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง สอนเอกศิลปศาสตร์ ภาษาอังกฤษด้วยล่ะ แบบที่เธอเคยฝันไว้ตอนนั้นใช่ไหม ฮั่นแน่! เธอคงจะดีใจมากล่ะสิที่ได้รู้ว่าตัวเองจะได้ทำงานในสิ่งที่ชอบ ฉันดีใจกับเธอด้วยนะ เธอจะต้องรักมันมากแน่ๆ เพราะฉันเองก็รักงานนี้มากเช่นกัน 
            แต่ก่อนหน้านั้นล่ะ เธออาจจะสงสัย ว่าชีวิตการเป็นนักศึกษาตลอดห้าหกปีมันเป็นยังไง อืม...ฉันจะบอกยังไงดีล่ะ เอาเป็นว่า ชีวิตค่อนข้างราบรื่นดีทีเดียว เจอปัญหาบ้าง แต่คนเรามันก็ต้องพบเจอปัญหาอยู่แล้วแหละ ไม่มีใครที่จะพบเจอความสุขสบายไปตลอดหรอก แต่ฉันรู้ว่าเธอจะผ่านมันมาได้ เพราะฉันก็ผ่านมาแล้ว และฉันรู้ว่าตัวเธอเข้มแข็งแค่ไหน ทุกสิ่งทุกอย่าง คนทุกคนที่เธอได้พบเจอ ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี พวกเขาล้วนแล้วแต่สอนให้เธอเติบโตขึ้นทั้งสิ้น 
             อีกเรื่องหนึ่งที่ฉันรู้ว่าเธอก็อยากรู้มากแน่ๆ ใช่ไหมล่ะ ชีวิตคงขาดรสชาติถ้าไม่ได้มีสิ่งนี้ ความรักนั่นเอง
              เธอคงจะสงสัย ว่าในอีกสิบปีข้างหน้าเธอจะได้ใช้ชีวิตอยู่คู่กับใคร
              อาจจะกำลังสงสัย ว่าคนที่อยู่ในใจเธอ คนที่เธอหวังว่าจะได้มีอนาคตร่วมกันในตอนนั้น จะยังเดินอยู่ในเส้นทางชีวิตของเธอหรือเปล่า หรือได้แยกทางออกจากกันไปแล้ว
               เรื่องนี้ฉันจะปล่อยให้เป็นปริศนาสำหรับเธอก็แล้วกัน
               ฉันอยากให้เธอพบเจอเขาด้วยตัวเธอเอง ได้สัมผัส ได้เรียนรู้ตัวตนของเขาด้วยตัวเอง ไม่ใช่จากคำบอกเล่าของคนอื่น ถึงแม้ว่าฉันคือตัวเธอในอนาคตของเธอ แต่ฉันก็อยากให้เธอลองเจอกับคนคนนั้นด้วยตัวเธอเอง สิ่งที่ฉันอยากจะเตือนเธอก็คือ อย่าคาดหวังกับอะไรมากเกินไป อย่าคิดว่าสิ่งที่เราตั้งมั่นหรือยึดติดในตอนนั้น จะเป็นจริงดังที่เราหวังเสมอ ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน เธอต้องเตรียมรับมือกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น พร้อมๆกันนั้น ก็จงใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและคุ้มค่า เพื่อที่เวลาเมื่อเวลาผ่านไปแล้ว เธอจะได้จดจำถึงเรื่องราวดีๆที่เคยมีอยู่ และจะได้มีความสุขทุกครั้งที่นึกถึงมัน ไม่ว่าเธอจะพบเจออะไร ฉันเชื่อว่าเธอจะผ่านมันมาได้ จงเชื่อมั่นในตัวเอง และอย่าได้ลืมคนที่คอยอยู่เคียงข้างเรา
                 สุดท้ายนี้ ฉันขอให้เธอมีความสุข ได้พบเจอกับคนที่ดี และใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุดนะ ฉันจะรอดู
                 
                                                                                                                                   
                                                                                                                                 แล้วเจอกัน
                                                                                                                                เฉินเช่าหยิน
                                                                                                                            23 มิถุนายน 2027
                
                
               






Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Panisa Sawangsuree (@fb1397186109906)
ขอบคุณค่ะ มีต้องเขียนessayเรื่องนี้พอดี รอดๆ