แกว่าปลามันจะเบื่อชีวิตในโหลใบเดิมจนกลั้นใจตายได้ไหม

ปลา

บันทึกวันที่ 30 ตุลาคม 2557

เมื่อวันเสาร์ไปจตุจักร ได้เพื่อนใหม่มาสี่ตัว

ปลานกยูงสี(เกือบ)สวย

วันนั้น

การเดินหาซื้อปลาและโหลเลี้ยงปลาก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเท่าไหร่

วนไปวนมาไปโผล่ร้านขายงูด้วยซึ่งมันถือว่าโหดร้ายทารุณมากเลยนะสำหรับเรา

ถ้านับตั้งแต่วันเสาร์วันนี้ก็วันที่ 6 แล้ว

ทุกตัวยังคงว่ายน้ำดี๊ด๊าเป็นปกติดี

ตั้งแต่ซื้อปลามาวัน ๆ ก็ไม่ทำอะไร

นั่งจ้องโหลปลาคล้ายคนไม่มีการไม่มีงานไม่มีหนังสือต้องอ่าน 

เราชอบปลานะ

แล้วเราชอบเพลงปลาของ Valley Runner ด้วยนะ

ปลาตาย

บันทึกวันที่ 23 พฤศจิกายน 2557

และแล้วเรื่องเศร้าก็เกิดขึ้นจนได้

เจ้าปลาน้อยได้จากเราไปแล้วหนึ่งตัว

ใคร ๆ ก็บอกว่าปลาหางนกยูงตายยาก

ตายยาก... ก็ไม่ได้หมายความว่ามันจะไม่ตายนี่...

และทุกครั้งที่เราหันไปเจออีกสามตัวในโหล

เราจะรู้สึกเหมือนว่าอีกสามตัวกำลังส่งสายตาประณามเรา

เหมือนมันจะบอกว่า "แกเป็นคนเลี้ยงปลาที่ห่วยมาก อีกไม่นานพวกฉันจะตายตามเพื่อนฉันไปแกทำใจไว้เถอะ"

เราก็หวังว่า..

อีกสามตัวจะอยู่รอดปลอดภัยจนกว่าเราจะสอบเสร็จนะ

เราจะเอาไปปล่อยลงอ่างปลาที่บ้าน 

ปลาตายอีกตัวแล้ว

บันทึกวันที่ 1 ธันวาคม 2557

วันนี้เริ่มต้นเดือนใหม่ได้น่ารักมาก

เจ้าปลาน้อยได้ลาโลก(ตามเพื่อนของมันไป)อีกตัวแล้ว

อีกสองตัวที่เหลือก็ว่ายวนไปมาอยู่โหล...

เหมือนมันกำลังจะเถียงกันว่า "อาทิตย์หน้าแกจะตายก่อน รึว่าจะให้ฉันตายก่อน" 

อีกสองตัว..

อย่าเพิ่งตายนะเดี๋ยวจะพากลับไปอยู่บ้านแล้ว

ปลาตายหมดแล้ว

     วันที่ปลาสองตัวสุดท้ายตายมันตายวันที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้หรอก ไม่ได้บันทึกไว้แต่จำภาพนั้นได้ติดตา วันนั้นหลังจากเปิดประตูห้องก็เดินตรงไปที่โต๊ะริมหน้าต่างเพื่อดูว่าเจ้าสองตัวที่เหลือยังร่าเริงดีอยู่ไหม แต่น่าเสียดาย พวกมันคงไม่อยากอยู่กับเราแล้ว ไม่รู้ว่าระหว่างมันสองตัวใครตายก่อนใคร ถึงต่อให้รู้มันก็คงไม่มีความหมายอะไรเพราะยังไงเราก็แยกไม่ออกอยู่ดีว่ามันสองตัวหน้าตาต่างกันยังไง 

          ภาพปลาสองตัวที่นอนนิ่งอยู่ก้นโหลนั้นไม่ได้สร้างความตกใจให้เราเท่าไหร่เพราะก่อนหน้านี้เราก็ทำเพื่อนของเจ้าสองตัวนี้ตายไปสองตัวแล้วสภาพการตายก็คล้าย ๆ กัน

         เรายกโหลไปในห้องน้ำแล้วค่อย ๆ รินน้ำออกแล้วทิ้งศพเจ้าสองตัวเทลงชักโครก กับตัวที่แล้วที่ตายไปเราก็ทำแบบนี้เหมือนกัน แต่เจ้าตัวแรกที่ประเดิมตายก่อนเพื่อน เราเอาศพมันห่อกระดาษแล้วทิ้งลงถังขยะ ไม่รู้ทำไมนะ แต่พอมาย้อนคิดอีกทีเราก็คิดว่าน่าจะจัดการมันแบบตัวอื่น ๆ มากกว่า  น่าจะทิ้งมันลงชักโครกมากกว่า

         หลังจากนั้นเราก็ทำความสะอาดโหลและก้อนหินสีฟ้าที่ซื้อมาราคาหกสิบบาทแต่ใช้ไม่คุ้มราคาเท่าไหร่  ทุกวันนี้เราเก็บโหลเลี้ยงปลา ขวดโหลอาหารปลาและก้อนหินสีฟ้าไว้ที่ชั้นวางของ  ไม่คิดเรื่องเลี้ยงปลาอีกแล้วและก็ไม่คิดจะเอาของพวกนี้ไปให้ใครด้วย เก็บไว้เตือนตัวเองว่าไม่เหมาะกับการเลี้ยงสัตว์ ไม่ว่าชนิดใดก็ตาม เพราะปลาหางนกยูงที่ใคร ๆ ก็บอกว่าเลี้ยงง่ายตายยากก็ยังทำตายมาแล้วเลย

        เพื่อนบางคนปลอบใจเราว่าปลาจากจตุจักรไม่ค่อยแข็งแรง เพื่อนบางคนก็บอกว่าเราเปลี่ยนน้ำบ่อยเกินไป เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามันตายเพราะเราเลี้ยงมันไม่เป็นหรือว่ามันอ่อนแอแต่เราก็แอบสงสัยเหมือนกันนะว่าปลามันจะเบื่อชีวิตในโหลใบเดิมจนกลั้นใจตายได้ไหม หรือมันกลั้นใจตายเพื่อหนีไปจากเจ้าของห่วย ๆ

        ถ้าเปรียบกับคนแล้วเวลาที่เหนื่อยและท้อจนเบื่อกับการเป็นตัวเองคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเราเองก็แอบรู้สึกอยากหยุดเรื่องราว ๆ ต่างไว้แล้วหลบหายไปตลอดกาลด้วยการกลั้นใจและตายไป แต่ชีวิตจริงไม่ง่ายขนาดนั้นไงแค่กลั้นหายใจจะตายได้ไง เราก็เลยต้องมีชีวิตแบบถอนหายใจให้กับเรื่องเดิม ๆ บางวันก็อาจจะเจอเรื่องใหม่ให้ตื่นเต้นบ้างแต่ตื่นเต้นได้ไม่นานก็ต้องถอนหายใจให้มันเหมือนเรื่องอื่น ๆ ที่เคยผ่านเข้ามา